Badboys

Hoofdstuk 75

En niet zonder reden. Haar haren zijn door elkaar gegooid, in haar jurk zit een grote spilt en haar schoenen is ze verloren.

'Oh mij god Ellen.' Stamelt Lena geschrokken.
Ze zet een stap in de richting van haar zus, maar die word tegen de Hulk getrokken en er is een geweer tegen haar slaap gedrukt.
De stille tranen lopen over haar wangen.

Taylor maakt een afkeurend geluid.

'Dat zou ik niet doen, een enkele beweging en dat mooie meisje dat daar staat heeft straks een kogel door haar hoofd.'

'Denk je nu dat je gewonnen bent? Wij zijn met zes en jullie met drie. Wij winnen in een seconde.'
Taylor lacht, hij lacht me gewoon uit en de drang om die kut trekker over te halen is nog groter.

'Mij doden is zo dom en die twee losers over daar interesseren me geen hol, maar Ellen, de zus van jou vriendinnetje en het lief van die vriend van je daar. Ik denk niet dat daar een schram op mag komen. Wat wel jammer is omdat ik ze per ongeluk alleen heb gelaten met mijn vrienden daar en ze zien er niet zo zachtaardig uit. Misschien heeft ze zelfs seks gehad met hen.' Zegt Taylor ongestoord.

Bij Lena rollen er ook al een paar tranen over haar wangen.

'Ellen?' Zegt ze met een trillende stem die tot haar verloren zus is gericht.
Ik blijf gefixeerd op de klootzak die dit alles heeft veroorzaakt.

'Wat hebben ze met je gedaan?' Vraagt mijn engel let een gebroken stem.

Ik knijp geruststellend in haar hand en probeer haar te kalmeren.

'Ik heb een voorstel. Ik geef jullie Ellen terug en dan kunnen jullie haar vertroetelen en alles doen wat jullie willen, maar ik wil míjn Lena terug. Ze hoort niet naast jou, ze hoort naast mij waar ze altijd al heeft moeten staan.' Zegt Taylor met die lelijke grijns die ik van zijn pokken gezicht wil slaan.

'Ik doe het.' Zegt de stem achter me. Ik draai me snel om en kijk naar Lena.

'Nee, jij blijft hier.'

'Jasper ik moet dit doen, Ellen heeft hier niets mee te maken en kijkt wat ze met haar hebben gedaan. Ik hou van je, maar ik hou nog meer van Ellen en ik doe alles voor haar.' Zegt ze en haar tranen lopen overvloeiend over haar wangen. Ze trekt haar hand een beetje van de mijne los. Ik kan het niet, ik kan Lena niet laten gaan.

'Liefje nee, ga niet. We vinden een andere manier, maar niet naar die bastaard met dat blonde haar. We redden Ellen ik beloof het, ga niet naar hem.'smeek ik haar toe.
Ze gaat met de achterkant van haar hand over haar wangen.

'Jasper maak het niet moeilijker dan het al is voor me. Ik moet dit doen voor Ellen. Alsjeblieft laat me naar haar toe.' Ze huilt nog harder dan ze al deed.

'Waarom voelt dit als een afscheid? Ik kon je halen oké, ik geef je niet op. Blijf gewoon. Lena alsjeblieft.' Ik voel me hopeloos en al mijn kracht stroomt uit me als Lena me heeft los gelaten.
Ik ben haar kwijt. Hoe kan ik haar zo snel kwijt zijn? Ik had hazen er gevonden, ik had net degene gevonden die mij had betoverd. En dat is me nu ontglipt. Ze is weggekaapt. Ze is weg.

'Wel wel, dag ging vlotjes.' Sneert Taylor verveeld.

Lena strompelt naar hem toe en als ze er bijna is, word ze door hem vastgenomen en plant hij zijn lippen om de hare.

Ik weet niet wat er overkomt.
Hij. Kust haar.

Ik wil naar hem toe lopen maar ik ben verstijfd.
Ik kan me niet bewegen en kijk naar het tafereel voor mijn ogen.

Als Taylor na een eeuwigheid Lena heeft losgelaten kijkt hij triomfantelijk naar me.

'Ga nu zijn pistool halen en kom terug naar hier.' Beveelt hij mijn engel.

Ik schud mijn hoofd als Lena op me af slentert.

'Nee, je wilt dit niet. Je moet dit niet doen Lena.' Zeg ik hoofdschuddend en hou mijn geweer stevig in mijn hand.

'Ik wil het niet Jasper, ik hou echt van je. Maar ik moet Ellen helpen.' Zegt ze en haar tranen blijven lopen. Ik wil ze graag weg kussen en haar in mijn armen nemen. Fluisteren dat alles goed komt, maar dag is te laat.

Lena doet alles voor haar zus.

Ik laat het geweer los. En Lena kijkt er met grote ogen naar.

Ze draait ze terug en gaat met trillende handen terug.

'Weet je, schatje ik ga deze overwinning aan jou geven. Jij krijgt de eer om deze klojo neer de schieten. Dat gaat je goed doen, geloof me en dan neem ik je terug mee naar huis. Die vriendin van je was zo nutteloos. Ze had het steeds over samen zijn en iets zielig over dat ze van me hield. Het werd zo irritant en na een tijd was ze ook niet meer goed in bed. Zeker nadat jij was vertrokken was de kick er ook af. Ik heb haar maar direct van kant gemaakt.' Vertelt Taylor geamuseerd.

Lena is gestopt met wandelen en ze staat met haar rug naar me toe.

'Is Emma dood?' Vraagt ze zacht.

'Ja, ze werd zo wild van mijn pistool omdat ze dacht dat het een seksspeeltje was of zo. Daar dacht ze erna heel wat anders over.' Zegt hij grinnikend.

En dat was de druppel en gaat een pistool af en opnieuw en opnieuw.

Het herhaalt.

Ik kijk om me heen en merk dan dat het mijn pistool is.

Dat Lena vast heeft.

Er klinken ook schoten achter me en ik hoor mensen op de gronde vallen.

Maar mijn aandacht is op Lena gericht.
Ze blijft schieten.

Het hele lichaam van Taylor heeft ze volgepropt met kogels.

Dat nu levenloos op de grond licht en de bloedspatten die de betonnen vloer ontsieren.