4. Go to Boracay

11 1 0
                                    

Bilang - IV

4. Go to Boracay

I woke up early morning finding myself na nakahiga na sa sahig katabi na ang pinakapogi na nilalang sa aking paniningin ngayon.

We were embracing one another. The hell what are you thinking Jv? Napalunok ako habang pinagmamasdan ang ayus nito.

Ok hold that thought Jv! Wag mo syang pagnasahan... Napapailing sabi ng utak ko ikasi naman nakakakilig ang kapogian ng nilalang na nasa tabi ko. Ayie! Parang dasal lang ni Toni Gonzaga na pandesal lang ang hiningi ko burger ang binigay mo with fries pa. Hahaha ang korni. Nakakabusog naman tignan ang isang ito. Nangangata ko na tuloy ang kumot na nakatabing sakin. Para kasi siyang biyaya, sapat na na agahan ko, isang gracia galing kay lord who provides me a place to sleep at hindi lang iyon, I get to sleep with him na parang bunos. Opsss!

Ok stop fantasising Jv and get up before your imagination get into motion. Bumangon ako sa tabi nito at bumitaw sa yakap na parang nangulila agad sa init na dala nito.

Ay ba't ganun parang gusto ko na lang na bumalik sa bisig nya. Hehehe! Nagpapout na hinaing ng utak ko. Char! Ang harot ko na naman. Ayiee! But nonetheless bumangon na ako tiniklop ang Kumot na gamit. Na may malaking ngiti at napakasaya.

Bakit pala ako sa lapag nakatulog ngayon sa alam ko sa malaking kama ako nakatulog kagabi? Siguro ginapang mo sya ano? Tukso ng utak ko. Hehehe bet na bet. Di naman ang sama nito! Nababaliw na bangayan sa utak ko. Hahaha!

Napapailing na hindi ko na binigyan iyon ng pansin at tumayo na lang, ginayak ang sarili sa banyo para makapag-ayos na rin and do my business. Sabi pala sakin ni Nicole lagay ko na lang sa hamper ang mga labahin ko pero naisip ko na labhan na lang ito at patuyuin sa banyo. Lumabas ako at natuwaran na nakaligpit na ang mga pinaghigaan namin ng totoong greek god na nilalang na kumupkop sa akin sa kanyang humble home. Wala na si Nicole doon then I heard the click sound of our door, niluwa ang huli na may dalang dalawang mug na mukhang nangangamoy na masarap na aroma ng kape. Sinalubong ko siya ng matamis na ngiti na binalik nitong nakangisi. Promise sapat na syang agahan ko. Ayiee!

"Your smile is sweeter than this coffee do you like brewed with cream and sugar?" Alok nito ng isang mug sakin, agaran ang tango ko at pagtanggap ng kape.

"Ayos na ito salamat sa abala." Ninamnam ko ang lasa ng kape na ibinigay nito na parang nag palpitate ang puso ko, na di malaman sa kape ba o sa nilalang na nasa harapan ko. "This is devine!" I praised. He smiled at me then nodded. Ewan we have this smile that is contagious. Para kaming Ewan na nagkakangisian.

Pagkatapos namin naubus ang kape nagpahayag ako na magmuni sa labas. Pumayag naman sya at nagpaalam na mag freshen up.

Lumabas ako ng kwartong may sumalubong sa aking busy'ng mga tao. Lahat ay doon at parito. Masaya naman, may mga bumati sa akin ng magandang umaga at tinanong kung nasaan si Nicole. Tipid ang sabi ko na nasa taas pa.

Nakihalubilo ako sa kanila, panayang nakikisali sa biruan ng kung ano sa may living room. Ang sabi kasi ni Tita Miranda ang Ina nito ay brunch na ang kain namin nung nagkasalubong kami dahil ang iba tanghali na rin nagising dahil sa inumang at kasiyahan naganap kagabi. Siguro na rin para sabay sabay na lahat. Napaka welcoming ng pamilya ni Nicole sa akin at hospitable; sabagay ganyan naman tayong mga Filipino that we're proud of, typical Filipino families.

Mamaya pa ay nakakababa na rin si Nicole at nakipagkulitan sa mga pinsan nito. Naisip ko na nakakainggit sya for having a huge family like this. Hindi kasi ganito ang kinalakhan ko mag-isa lang ako sa buhay since nasa college ako.

My Bucket ListWhere stories live. Discover now