pov Jack
Ik word wakker, we zijn er bijna. Ik kijk uit verveling, maar wat uit het raam. Ik zie dat we langs een bos komen. Wat bomen struiken, niks aan. "Urgg dat bos loopt nog ff door."denk ik. "Wat kan ik doen! Kyara zit naast me, misschien... nee daar heb ik nu even geen zin in. Nog wat slapen? Ook niet ben net wakker. Had ik maar naar Dave geluisterd en een boek meegenomen. Wacht ik DE Jack lezen! Whaha, ik kijk nog liever een uur naar buiten dan wat stom een boek te gaan lezen. Dat maar doen, nog wat uit het raam staren naar wat domme struiken? Ik heb niks beters te doen." Ik kijk weer naar buiten. Weer bomen struiken. Maar wat was dat!? Ik schrik en deins wat terug. Ik stoten bijna tegen Kyara aan. Maar wat was dat in gods naam?!
Pov Dave
"Kortom de natuur is het belangrijkste wat er is, onthoud dat." Dat zijn de laatste woorden uit het boek wat ik had meegenomen om tijdens de reis te lezen. Ik kijk op het meldingsbord nog 17 minuten. Oh nee, 24 minuten, vertraging. Misschien moest ik toch naast Kyara gaan zitten, dan konden we nu even plannen wat we als eerste gaan doen." denk ik. Ik kijk eens naast me. Er zit een wat oudere man met een lang beige jas. "En waar gaat u naartoe?" Vraag ik aan hem. Hij kijkt eens naar mij zonder iets te zeggen en kijkt weer naar zijn boek. "Nou zeg." Denk ik. "Vandaag ter dag zijn de mensen op deze planeet een stuk onvriendelijker dan ik dacht. Nog een kwartiertje en dan begint onze vakantie pas echt.. Nou ja bijna nog zo'n 10 minuutjes in de bus, maar dan écht." Ik kijk eens in de richting van Kyara en Jack. Kyara is wat aan het schetsen en Jack kijkt wat uit het raam. "Hè, waarom schrikt Jack zo? Haha hij stoot haast tegen Kyara aan. Gelukkig bijna, want niks maakt Kyara zo boos als iemand haar stoort tijdens het tekenen. Maar waarom schrok Jack zo?"
Even later als ze de trein zijn uitgestapt.........
Pov Jack
"Hey Jack." Hoor ik achter me. Het is Dave die wat achterop was geraakt, omdat hij tegen een vrouw was opgelopen en haar hielp om haar spullen op te rapen. "Ey Jack. Wat was dat nou in de trein? Ik keek jullie richting op en zag dat je naar buiten keek en opeens heel erg schrok. Wat was er?" Zegt Dave. "Niks, er was niks. Zeg ik maar. Hij gaat me toch nooit geloven en ik weet zelf niet eens precies wat ik zag. "Maar ik zag..." Ik laat Dave niet eens uitspreken. "Niks Zeg ik toch, hou er over op!" Zeg ik geïrriteerd en ga weer naast Kyara lopen.
