MRB II: "COME BACK TO ME" (SOON TO BE PUBLISHED UNDER LIBPC)

INTRODUCTION

INTRODUCTION muna bago CHAPTER 1 ha? Para may idea kayo kung anyare kay Nami.

(di pa ito 5 years later ha? ^_^) enjoy :**

vote, comment and be my friend :)

_________________________

INTRODUCTION:

“TAMA NA!!! MAAWA KAYO SA AKIN. NAGMAMAKAAWA AKO SA INYO.”

Gumapang na ako sa sahig at duguan na ako dahil binubugbog nila ako.

“HAHAHHAHA dapat lang yan sayo. Pinakawalan namin ang ama mo kaya dapat lang yan sayo.”

Tulo ng tulo ang mga luha ko habang sugatan ang katawan ko. Ilang buwan na din nila akong pinaparusahan.

“Ano ba ang gusto niyong gawin sa akin? Patayin niyo na ako kung yan ang gusto niyo.” I said while crying.

Lumuhod sya sa harapan ko at hinaplos ang duguan kong mukha. Habang nanunuod lang ang mga alagad nya.

“Di kita papatayin. Pinapatikim ko lang sayo ang sakit pag kinalaban mo ako. Gagamitin pa kita.” Tumayo siya at tinadyakan nya ako.

Parang ramdam kong mamamatay na ako.

“Boss, nandito ang supremo. Kasama niya sila Mijares.” Takot na sabi ng isang alagad niya.

Pilit kong tiningnan ang mga paparating. Nagulat ako dahil ang mga bench models yung nakita ko o baka namamalikmata lang ako? At may kasama silang lalaki na mata lang ang nakikita dahil yun lang ang di natatakpan ng black mask nya. Baka yun ang tinatawag nilang supremo.

“MERU!”

 

“Supremo.” Nanginginig na sabi nong bumugbog sa akin.

“ANO NA NAMAN TO? MAY PINAPASOK KA NA NAMANG HINDI MYEMBRO?”

“Ba-bayaran ko po ang membership niya.”

“AT PINAGAMIT MO SA KANYA ANG CONTACT LENSES MO KAYA SIYA NAKAPASOK DITO?”

“O-opo. Patawad po.” Nakayukong sabi nong walangyang bumugbog sa akin.

“UMALIS NA KAYO BAGO PA DUMILIM ANG MGA PANINGIN KO.”

Nagsitakbuhan sila.

Lumuhod sa harap ko yung lalaking naka mascara na tinatawag nilang supremo.

“Okay ka lang miss?”

Tumango lang ako at parang nagulat siya ng makita niya ang mukha ko.

“You’re a Fukushima? O____O”

Paano niya ako nakilala?

O________O

Di na ako nakasagot dahil dumilim na ang mga paningin ko. -_-