Player, hm?

Donder een eind op

Isa pov.

Plagend prikt Belle Thomas in zijn zij. Geschrokken springt hij opzij terwijl hij haar een vernietigende blik schenkt.

'BELLE! KAPPEN!'

'Ja, ja. Maar nu heb ik tenmiste je aandacht. Zag je hoe Miral naar je keek? Volgens mij wilt ze je!'

'Nou ik wil haar niet. Mag ze mooi een eind opdonderen.' Bromt hij nors.

Belle schiet in de lach en probeert haar evenwicht te bewaren op haar torenhoge hakken, wat haar miserabel slecht afgaat. Met een gilletje valt ze op de grond en komt met een harde klap neer.

'Oh, waarom heb ik deze schoenen ook al weer gekocht?' Moppert ze terwijl ze weer overeind klimt en haar schoenen uitdoet.

'Ik heb geen idee, Belle. Ik was niet bij de aankoop.' Zeg ik voor ik naar boven loop om me weer in mijn heerlijk zachte pyjama te schuiven.

'Pyjama... Wáár ben je in vredesnaam...' mompel ik als ik mijn pyjama niet op zijn gebruikelijke plaats, de badkamer, kan vinden.

'Zoek je dit ding?' Klinkt er plots een stem achter me en geschrokken draai ik me om, om recht tegen de gespierde borstkas van iemand aan te kijken.

Snel zet ik een stap achteruit en kijk omhoog, Tayler... Wat doet hij nou weer hier? Hoort hij niet met z'n dronken kop in de auto op weg naar zijn rijkeluishuisje te zitten?

'Wat doe je hier, Tayler?' Vraag ik terwijl ik hem scherp aankijk en probeer te bedenken hoe ik mijn pyjama van hem af kan pakken zónder dat hij kapot gaat.

'Oh, ik dacht: laat ik die lieve Isa eens gezelschap houden want zij zit toch altijd maar loner te wezen op haar kamer.' Zegt hij schouderophalend terwijl hij mijn pyjama bekijkt.

'Ik had toch echt gedacht dat jij een veel kortere en sexier pyjama zou dragen.'

'Zoals je ziet draag ik die niet maar als je persé een sexy en korte pyjama wilt zien, ga maar naar Belle toe. Die slaapt volgens mij in een te kort shirt en een te kort pyjamabroekje.'

'En wat als ik dat niet wil?' Zegt hij terwijl hij een stap dichterbij zet.

Snel zet ik een stap opzij omdat ik anders tegen een muur aan kom. Hoe kan ik ontsnappen en tegelijkertijd Tayler het huis uit krijgen met z'n dronken kop? Pap en mam zijn wandelen met Derek. Alleen zijn Thomas en Belle nog beneden dus die merken hem gelijk op...

HET RAAM!

Briljant, al zeg ik het zelf.

Oh nee, waarschijnlijk breekt Tayler zijn nek dan. Toch niet zo briljant...

Ehm....

'Wil je je pyjama niet terug, Isa?' doorbreekt Taylers stem mijn gedachtes.

'Huh? WOW, HIER DIE PYJAMA!' roep ik verschrikt uit als Tayler mijn pyjama uit het raam houdt.

'Eerst een kusje.'

'Nooit.' Zeg ik met een walgend gezicht.

Echt niet dat ik die player ga zoenen!

'Zeg maar dag tegen je pyjama dan.' Zegt Tayler terwijl hij mijn pyjama loslaat.

Met een blik vol afgrijzen kijk ik toe hoe mijn pyjama uit zijn hand glijdt en naar beneden stort. Vervolgens draai ik me om en ren naar beneden om mijn pyjama te redden.

'Isa? Waarom ren je zo?' Hoor ij Belle nog zeggen voor ik het huis uit ben en naar de achterkant van ons huis ren, waar mijn raam is.

Als ik daar aan kom zie ik mijn pyjama al liggen, in een plas regenwater... Boos kijk ik omhoog, waar ik Taylers geamuseerde gezicht het raan uit zie steken. Chagrijnig pak ik mijn pyjama uit het water en kijk er naar. Hij is kletsnat en smerig oftewel: niet meer te dragen voordat hij gewassen en gedroogd is.

Met een klap smijt ik de voordeur dicht waarna ik de trap opstamp ook al weet ik dat ik niet echt boos ben. Ik ben gewoon zwaar geïrriteerd. Ik ben nooit echt boos geworden, gek genoeg.

'Isa? Wat is er in vredesnaam met je aan de hand?'

'Dat vertel ik je morgen wel.' Roep ik terug voor ik mijn kamersdeur open gooi en Tayler nonchalant op mijn bed zie liggen.

'Heb je een doodswens ofzo?'

'Ik weet dat je niet echt boos bent, Isa. Je bent nog nooit écht boos geweest. Alleen maar zwaar geïrriteerd.' Zegt Tayler grijnzend terwijl hij rechtop gaat zitten.

Verbouwereerd kijk ik hem aan.

'Hoe weet je dat?'

'Lieve Isa, ik ken je al sinds de basisschool. Ik ken je echt veel beter dan dat je je realiseert.'

'Ik heb je pas leren kennen in de brugklas, idioot. Toen zijn we hiernaartoe verhuisd. Dus kraam geen onzin uit met je dronken kop.'

'Wel een beetje lief blijven, hè Isa.'

'Als jij uit mijn huis verdwijnt en nooit meer terug komt zal ik weer "lief" zijn.' zeg ik chagrijnig.

Plots realiseer ik me dat ik mijn natte pyjama nog in mijn handen heb.

Hij heeft nu dus echt zoveel geluk dat hij op mijn bed zit...

'Ga van mijn bed af.'

'Kom er bij liggen.'

'Nee.'

'Toe nou, ik heb het koud.'

'Dan ga je toch lekker naar je warme huisje toe?'

'Maar je bed ligt zo lekker.'

'Dat weet ik en daarom moet je er vanaf want je verpest het.'

Hij trekt een verontwaardigd gezicht.

'Ik verbeter het.'

'Niet. Je verpest het.'

'Oké, dan kom ik er wel vanaf.'

'MIJN GOD, HIJ KAN LUISTEREN!'

'Ja, ik heb toch ook oren.'

'Ja, maar je moet ze alleen nog maar leren te gebruiken.'

'Met mijn ogen kan ik meer. Zoals zien dat je het koud hebt. Kom, laat me je opwarmen.' Zegt hij terwijl hij dichter bij me komt staan.

En dan gooi ik mijn kletsnatte en supersmerige pyjama midden in zijn gezicht.