One Direction Türk olsaydı.(Bitti)

FİNAL

Yıl 2060;

Harry buruşmuş ellerini birbirine sürttü. Birazdan sahneye çıkacaklardı ve o endişeleniyordu. Tabiki eskisi gibi performans sergilemeye cektiler.Sadece konuktular ..

"Harry bastonumu verir misin ?" Harry yanında duran bastonu Louis'ye uzattı.

Kalbi güm güm atıyordu. İlk konserine çıkacakmış gibi hissediyordu. Binlerce kişi konser alanında onu bekliyor. Belki de yine ayakkabı fırlatacaklar. Veya sütyen. Kim bilir belkide Liam yine pantolonunu indirecek. Eski anıları hatırlamak Harry'yi gülümsetmişti.

"Evet çığlıklar yükselsin bugün konserime efsane kişiler davetli..Hadi susmayın karşınızda efsane grup One Direction !" Çocuklar sahneye çıktı. Hepsi eski günlerdeki gibi hissediyordu. Heyecanlı yine ilk günkü heycan vardı. Liam pankartları okumaya başladı.

"Sizin efsanesiniz "

"Ben sizi bu yaşınızlada seviyorum "

"Forever Directioner" Liam incelmiş sesiyle bazı pankartları okudu. Sol gözünden bir damla süzüldü ..Bastonuna iyice tutundu.

"Hadi çocuklar Story of my life " söyleye bileceklermiydi ? Belkide hayır. Ama onlar One Direction'dı çılgınlık onların işiydi. Harry şarkıya başladı. Sesi titrekti inceydi. Liam derin bir nefes aldı ve devam etti. Zayn onun yerine gelince herkes sustu. Arkadan dev ekrandan bir ses belirdi Story of my life klibi ve Zayn'nin yeri. Zayn hayatta değildi ki...

Çocuklar ekrana baktı. Şarkı bitene kadar izlediler. Sonunda salonu dolduran çığlıklar ve alkış sesleri.

"No Control için te-" Liam Louis'nin elinden mikrofonu aldı.

"Birgün teşekkür ederken öleceksin " herkes gülmeye başladı. Belki yaşlanmıştılar ama hala komiktiler.

"Bu sahneyi çığlık seslerini pankartları gerçekten çok özlemişiz..Hala bizi sevenlerin olduğunu bilmek gurur verici. Koca huysuz dedeler olduk. Ama siz çocuklarınıza bizi nasıl anlatacağınızı biliyorsunuz değil mi ? Zamanın ergen grubu One Direction çok eğleniyordu fakat berbat dansçıydılar . Ben şuan bana el sallayan torunuma bile kendimi böyle anlatıyorum. Bu yolculuğa beş kişi başladık ve beş kişi olarak elveda demek isterdik. Ama malesef yaşamıyoruz. Zayn burada olsun çok isterdik. Ama eminim o bizi yukardan izliyor..." Liam sustu ve gözünden bir damla süzüldü.

Çocuklar Bastonlarını bıraktılar ve son birkez grup sarılması yaptılar. Onlar efsaneydi. Ve efsaneler asla ölmez.

-Son-

Merhaba...Final alakasız olmuş diyebilirsiniz ama ben duygusal bir final yapmak istedim. Size elveda etmek çok zor. Bu hikâyeyi ilk yayınladığım zamanı hatırlıyorum...Asla bu kadar büyük bir ailem olacağını hayal etmezdim. Ama her güzel şeyin bir sonu vardır. Hikâyeyi bitirmeyip uzatsaydım gittikçe saçma olacaktı. Tam yerinde bitirdiğimi düşünüyorum.

Ama çok alıştım ve final yaptığımı unutup hikâyeye yeni bölüm ekle yerine tıklayabilirim...Ah tamam ağlamıyorum..Sizi çok seviyorum yanımda olan herkese teşekkür ederim görüşmek üzere..