The Deal ✔

Chapter 2: Misfortunes

Maddox is the captain of the soccer team kaya naman maganda ang hubog ng katawan nito. He's more than six feet tall. Thankfully, Maddox stopped, stood up and wipe the sweat in his forehead.

"You owe me this one El." He said looking straight at me and I can't help myself but admire him. He left walking perfectly like a damn model that made me wondering why he called me El. Ngayon na nga lang kami nag-usap, binigyan pa ako ng nickname. Hindi ko nga alam kung matatawag bang pag-uusap iyon eh umalis na siya bago pa man ako makapag-pasalamat.I'm even surprised he know my name. I'm a loner and I isolate myself from people specially in school kaya nakakagulat na alam niya ang pangalan ko.

Lumpit ang guard ng school sakin. "Anong nangyari sa kanya?" Tanong ng guard habang nakatingin kay Adam na nakahandusay sa sahig.

"I didn't do it." Tanggi ko agad. "Can you just take this guy to the clinic, please. He really needs help. Thank you!" I said and hurriedly get inside my car and left unconscious Adam with the guard. Adam deserved the blows he received. I can't believe the things that happened to me.

Una, nawawala ang case study ko. Pangalawa, basang-basa ako dahil diniligan ako ng gardener ng school at pangatlo, I almost got harassed. Hindi kaya totoo iyong sinasabi ng manghuhula kahapon? Of course not. Everything is just a coincidence. There's no way I'm going to lose my virginity to Maddox Preston.

Bigla nalang akong napa-preno nang may tumawid na pusa sa harapan ng sasakyan ko. I let out a long breath when I saw the cat is still alive. Muntik nakong makapatay ng pusa! Kung bakit ba kasi kung saan-saan tumatakbo ang utak ko. Baka madagdagan pa ang kamalasan ko ngayong araw. I parked the car in the garage of my house and went out.

You're probably wondering why I have my own house and why I'm living alone. My parents died when I was 16. That was 4 years ago. Mula noon, namuhay nako mag-isa. I have relatives who are willing to take me but I don't want to. I'm too broken and I prefer dealing with it alone.

My parents are both entrepreneurs and left enough money for me. All their wealth was passed on me, including their business. Pero pinaubaya ko nalang sa mga kamag-anak ang pagpapatakbo sa negosyong naiwan ng mga magulang ko. Nilabas ko ang susi ng front door at nang buksan ko ang pinto, tumambad sakin ang magulong bahay.

Broken plates are on the floor. The TV set is missing and a lot of shredded clothes are thorn from every side of the room.Maingat akong pumasok sa loob ng bahay dahil baka maka-apak ako ng bubog. I can't believe this!

"Sino namang magnanakaw ang pumasok sa bahay ko?!" Tanong ko sa sarili.

Bungalow lang ang bahay ko dahil ayoko ng masyadong malaking bahay tutal mag-isa lang naman ako. Napatakbo ako sa kwarto ko nang may maalala ako. Nakahinga ako ng maluwag nang nasa closet ko parin ang kwintas na binigay sakin ni mama bago siya mamatay. I decided not to report his dahil yung TV lang naman ang kinuha ng magnanakaw. Ni hindi nga nabawasan ang perang tinatago ko. I guess totoo nga ang sinabi ng manghuhula kahapon.

I don't know what to do. Should I talk to Maddox?

"Ugh!! Nakakahiya!" Sigaw ko at sumalampak sa kama habang iniisip kung pano ko siya i-approach.

Alam ko na. Tinawagan ko si Cara ang pinsan ko para humingi ng payo. Tutal siya lang naman ang pinaka close ko sa lahat ng pinsan ko at siya lang din ang nakakaintindi sakin.

"Hello, Sterling woodcraft business." Sagot ni Cara sa kabilang linya. Pamilya kasi nila ang nagmamaneho ng business ng mga magulang ko at nandoon siguro siya ngayon.

"Quit the crap Cara. I need you to come over."

"Okay, couz'. I'll be there in 5. Pizza? Mushroom and green peppers?" Tanong niya at napangiti ako dahil alam talaga niya kung ano ang gusto ko.