Chapter XIII

6.4K 102 4
                                    

Not reviewed... pag may time titignan ko ulit sorry guys kapag may misspell, wrong grammar and etc.

*******************************************************************************************

Trust is like blood pressure. It's silent, vital to good health, and if abused it can be deadly." -- frank sonnenberg

****************************************************************************************************

Chapter 13

Bridget POV

"I'll supposed to be running by now. but i cant even feel my feet. I felt so numb. I can't even feel anything. I felt betrayed.

I'm hopeless.

I'm so dumb.

Why?

Why is life so unfair.

Why can't i be happy? Why?

Why?

I need to face my fears. I don't want to run away. Just like what i did 2years ago. I need to face it.

Yes.

Now. I need to face it, NOW.

Alexander POV

"Where have you been? I was worried." I asked her. I saw her shock but above all she look so pale.

I want to touch and hug her and comport her as fast as i could but i keep my feet on my place. And i didn't even bother to move a bit.

So i just watch her. Waiting for her to talk. I want to know the truth. why she always keep a distance between us?

Why can't you trust me bridget? Why can't you just believe me?

Bridget POV

Alexander.

Napabuntong hininga ako. Hindi ko maigalaw ang mga paa ko dahil sa gulat, pagkabigla at takot. What should I do?

Anong gagawin ko?

Should I tell him the truth?

Matiim niya akong pinagmamasdan parang binabasa kong ano ang aking ini-isip. Seryoso ang kanyang mukha at titig na titig sa aking mga mata.

I'm so nervous right now. What should I do?

I can't find a word to say. I can see into his eyes, how angry he is. Napaiwas ako ng tingin. Kapag ganyan na siya, lalo akong nakokonsensya, sa mga mata niyang nagtatanong pero lahat ng mga iyon ni isa wala akong maibigay na sagot.

Until he broke the silence.

"Why? Why are you making things so complicated? nahihirapang tanong niya. I looked at him. What does he mean?

"I,I never expected such thing from you. I thought you're incapable of cheating on me." patuloy na sabi nito sa akin.

"I never cheated. Your the one who cheated on me Alexander." I explained.

Napahilamos ito sa kanyang mukha. Alam kong nagpipigil lang siya ng kanyang galit. Pero anong pinopotok ng butsi niya? Hindi ako nagluko. Ano bang sinasabi nito sa akin?

"Ako? What did i do wrong huh? Tell me now, bridget. Tell me. I know bridget. You're hiding something from me. Spill it out!" madiin at ang lakas nang pagkakasabi niya. Nagulat ako sa lakas nang pagkakasabi niya.

Alexander.

Pero hindi ako makasagot. Ano bang sinasabi niya? Ano bang gusto niyang malaman? And I saw, how he clenched his jaw at mas lalo pang lumapit ang mukha niya sa akin. He grabbed my shoulder and squeezed it tightly. Napadaing ako sa sakit. Masakit pero titiisin ko dahil mas masakit pa doon ang nakikita ko sa kanyang mga mata. He's hurt. I know, I feel the pain that his expressing right now.

"Where did you go? Are you hiding something behind my back? madiin at seryoso nitong tanong.

I cleanched my fist. Sooner or later he will always find out the truth so why should i hide it this so long.

"A-alexander." nauutal kong saad.

"Bridget. I asked you a question, Answer me bridget. Sagutin mo ko! madiin nitong sagot.

"Let go of me alexander! Nasasaktan ako! nahihirapang saad ko.

Naramdaman ko naman ang pagluwag nang kanyang mga kamay.

"Talked." seryoso nitong sabi. Ramdam ko sa mga titig niya ang galit.

NApayuko ako. I don't know anymore. I don't know what to do. My tears started to fall. This is the day that I don't want to happen. And its too, sudden.

"Damn! Don't you dare cry, bridget. I'm tired. I tried to understand you pero bakit simpleng tanong ko hindi mo man lang kayang masagot? What did I do, para saktan mo ako ng ganito?"he said through gritted teeth.

"A-alexander" nanghihina kong saad.

"Please, I don't know, what are you talking about. Please." nahihirapang sagot ko.

Tumawa ito ng mapakla. "Serously, bridget. Magmaang-maangan ka pa? Kailan pa. Kailan mo pa ako niloloko?" nasasaktang tanong niya.

Napahawak ako sa aking dibdib sa lakas ng tanong niya. "Hindi kita niloloko, alexander. Please. Maniwala ka." I sobbed.

He closed his eyes. "Kung mahal mo ko sana, kahit minsan lang maging totoo ka sa akin, bridget."

Ang mga salita niya. May laman may kahulogan. Alam na niya? Alam na nga ba niya? Anong gagawin ko?

Tinalikuran niya ako. "Kailan pa? Kailan mo pa ako niloloko? Kayo ni Derek kailan pa bridget? sabay hagis niya ng aking cellphone sa aking likuran.

At kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang pagkalito at galit.

I gasped. "A-alexander." nahihirapan kong saad. Nanginginig na ang katawan ko sa sobrang kaba, at pangamba. How can I explain it to him? How?

"Tell me bridget. Are you really my cousin's derek spy? Lahat lang ba ng ginawa mo ay pawang pagpapanggap lamang? mahinang tanong nito sa akin.

"No! Mahal kita alexander! Mahal na mahal kita! malakas at madiin kong sagot. Damn.

Why are you forcing me to say it alexander.

Please alexander just stop this. Please. Dalangin ko.

"Then Answer my question Bridget. Where did you go? And what you and my cousin derek discussed?" madiin nitong tanong.

I lost word. Now what should i do?

.......
Itutuloy....

Thank you for reading

The multi billionaire BABY Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon