Lanetli Çocuk

Giriş ~ Efsanenin Doğuşu

Ilık ve tatlı kokularla dolu bahar havası bir anda değişmiş simsiyah bulutlar arasında mekik dokuyan şimşekler, bir canavarın homurtusuna benzeyen ve duyan herkese korku salan gök gürültüleri, ortalığı kasıp kavuran ve yağmur gibi yağan yıldırımlar yoktan var olmuştu. Sadece yağmurun değil dolu ve karın da aynı anda yağmasını bir türlü anlayamayan köy sakinleri hayatlarında ilk kez gördükleri muhtemelen de son olacak bu garip havayı sıcak evlerinde korkuyla izliyorlardı. Dışarı çıkmak bilerek ölümü kabul etmek anlamına geldiği için her sokak ıssızdı. Ağlayan küçük çocuklarını susturmaya çalışan anne babalar bu fırtınadan sonra ne geleceğini merakla bekliyor her an savaşa hazır duruyorlardı.

Yıldırımların yağmur gibi yağdığı sokaklarda dolaşma cesaretini gösterebilen iki kişi de dışarıyla ilgisi olmayan bir korkunun yaşandığı eve bakıyorlardı. İçeridekiler, dışarıdaki havayı görebilecek durumda değillerdi ve az sonra çok daha fazla korkacaklarından habersizlerdi. Dışarıda onları sinsice izleyen diğer ikili ise olacak şeyin farkında her an tetikte bekliyorlardı.

Küçük adam sararmış pis dişlerini göstere göstere gülüp ellerini ovuştururken o denli heyecanlanmıştı ki onun peşinde hem onu hem evi izleyen kadını fark edememişti bile. Ne zamandır beklediği şey gerçekleşiyordu ve sonunda amacına ulaşacaktı. Herkes onunla dalga geçse de asla vazgeçmemişti söylediklerinden ve bu durum ona inanmayan herkese bir tokat niteliğinde olacaktı. Sadece biraz sonra istediğini alacaktı en azından o böyle düşünüyordu.

Arkasındaki kadın ise onun amacına ulaşamaması için yemin etmişti. Bu lanet olasıca havada biricik bebeğini evde tek başına bırakıp buraya gelmesinin tek bir nedeni vardı o da bu yaşlı iğrenç yaratığa engel olmaktan geçiyordu ama bunu nasıl başaracağını hala bulamamıştı. Git gide dengesizleşen ve daha ürkütücü bir hal alan hava da daha çok korkmasına neden oluyordu. Bu kadar büyük bir güç onu fazlasıyla aşardı ama ne yaparsa yapsın bu gücü o yaşlı bunağa bırakamazdı.

Dakikalar saatlere dönerken evdeki küçük ailenin korkusu daha da artmaya başlamıştı. Kendi hallerinde bir çiftçi ailenin oldukça mütevazi evinde çekirdek bir aileydiler bu güne kadar. Stymphalia'ların genel savaşçı niteliklerinden oldukça uzak olan karı koca hemcinsleri tarafından aşağılansalar da güçsüzlüklerinden utanmadan yaşayıp gidiyorlardı. Birbirlerini seviyorlardı mutlulardı ve çok kazanamasalar da geçimlerini sağlıyorlardı.

Halkları arasında eksik, zayıf, zavallı olarak anılmak onların umurunda değildi tıpkı gücün umurlarında olmadığı gibi. Hatta ilk çocukları doğduğunda onun da kendilerine benzemesini ve savaştan uzak zayıf ama mutlu biri olmasını istemişlerdi. Duaları kabul olmuş çocukları zayıf bir Stymphalia olarak dünyaya gelmiş ama oldukça mutlu olmuştu. Oğulları 20 yaşına gelmişti ve gelişimi durmuştu tam da bu nokta da anne baba ve çocuğun mutlu yaşantısı ikinci bir bebek haberi ile taçlanmıştı. Bunca zaman heyecanla bekledikleri yeni bebeğin doğumunun bu denli korkutucu olacağını hiç düşünememişlerdi ama.

Karısının normalden çok daha fazla acı çektiğini gören adam başta fark etmediği afeti gördüğünde kulağına çalınan o korkunç dedikodu aklına gelmişti ve korkusu daha da artmıştı. Kendi kendine mümkün değil hayır dese de karısının çığlıkları yüzünden bu dedikodu hiç aklından gitmiyordu. Oğlu annesinin feryadına daha fazla katlanamayıp yardım çağırmak için dışarı çıkmaya yeltendiğinde hepsinin kanını donduran ve aynı anda gerçekleşen bir dizi felaket yüzünden kimse hareket edememişti.

Kadının feryatları artmış günlerdir süren fırtına çok daha fazla şiddetlenmiş evin içini dolduran bir çığlık daha eklenmiş ve büyük oğlu adamın ayaklarının dibine yığılıp kalmıştı. Daha ne olduğunu anlayamadan kafasını çevirmeye bile fırsat bulamayan adam kolundaki keskin acı ile haykırırken dışarıda bekleyen ikili de eve girmek için hamle etmişti. Dışarıdaki felaketler yüzünden yaralanan ikiliden kadın eve daha önce girmeyi başarmış ve küçük çirkin adamı şaşkına çevirmişti.