pinagmasdan nya si Shae ng bumaba ito mula sa hagdan. nagtataka man syang hindi ito naka uniform ay hindi na sya nagtanong. muka kasing may lakad ito.
doon nya lang napansin na may dala itong bag ng tuluyan na itong makababa. tumingin ito sa kanya at sinabing sasama ito sa maynila.
"ano?" kunot noong tanong nito. hindi naman sa ayaw nyang sumama ito, kaya lang mukang stress na stress ito.
"nakausap ko na yung mga intern. pumayag sila" walang emosyong sabi nito. sa klase ng titig na ipinupukol nito sa kanya ay tila wala n syang magagawa kaya tumango na lang sya dito at tinulungan itong dalhin ang bag nito.
~
nakarating sila ng maynila ng araw din na iyon. nagdiretso sila sa hotel kung saan sya nakapagpareserved. sa hotel ng kaibigan nyang si van.
si kath ang bumungad sa kanila. niyakap sya jito ng mahigpit at hinati. ginantihan nya naman iyon. tila nagulat pa ito ng makita si Shae.
binati nito si Shae at niyakap din."ang tagal kang hinanap ni ken
"bungad nito sa kasama nya. gusto nya tuloy itong kaladkarin at ilayo sa dalaga. bakas kasi ang pagkagulat dito "sorry dun sa last encounter natin. anak ka pala ni tita raine. kamusta na sya sa korea?" anong nito na tila close na sila. napailing na lang sya. minsan talaga ay aning si Kath.
"she's doing good" sagot nito. bakas ang pagkailang.
"daddy ko si Jacob De Vera. bestfriend ng daddy ko yung daddy mo actually. sinabotage pa nga ng daddy mo si daddy matuloy lang yung kasal nila ni mommy. ang astig nila promise. sorry kung napagkamalan mo kong babae ni ken dati ha. ang ganda ko naman kasi" maarteng sabi a ni kath. natawa tuloy sila. as he can see, Shae is comfortable with kath now.
"maganda ka din" hinaplos pa ni kath ang buhok ni Shae "tipo talaga ni ken. kaya nga nung nawala ka nabalq yan e. tamo naging doktor" napakunot ang noo nya. wala na kayang connect.
"pasensya ka na kay kath" sabi nya dito ng ihatid nya sa suite nito.
"meeting mo n ba?" tanong nito sa kanya
"bukas pa" sagot nya dito "gusto mong mamasyal
"i wanna go back to San Juan" tila nalaglag ang panga nya sa sinabi nito "i wanna went straight to my business here. magbihis ka" she said .. more like command.
sa huli ay tumango na lamang sya at lumabas ng kwarto nito.
hindi sila nag uusap sa byahe. nagsasalita lang ito para sabihin kung saan sya liliko at didiretso. itinuturo sa kanya ang daan. hanggang sa makarating sila sa isang sementeryo. gusto man nyang magtanong ay hindi nya nagawa. paano y naglaglagan din ang luha nito na agad nitong pinahid. gusto man nyang malaman kung bakit ay hinayaan nya na lang.
itinigil nya ang pagmamaneho ng sinabi nito. itinabi nya ang sasakyan at nauna iting bumaba. sinundan nya ito at nakarating sila sanisang puntod.
"kender collins" pagbasa nya sa pangalan na nalasulat sa lapida. halos lumaglag ang panga nya. bakit kaapelyido ito ni Shae. ang akala nya ba..
pero mas lumaglag ang panga nya ng matuklasang three years old lang ang lalaki ayon sa nakasulat doon. hindi nya na alam kung paano magrereact.
"nagbunga ang isang gabing yon" rebelasyon nito na nagpawindang sa kanya. nagkaroon sya ng anak at wala syang kaalam alam?
"bakit hindi mo sinabi sakin?" maang na tanong nya. hindi napigilan ang pagbagsak ng luha.
"para ano? para ipagtabuyan mo ulit? insultuhin na pinikot kita?" puno ng panunumbat na sabi nito. ngayon nya naiintindihan ang galit nito sa kanya.
"hinanap kita!" mariing sabi nya "pananagutan kita, kung sinabi mo lang. kung ipinaalam mo lang. hindi ko man lang sya nahawakan, o nakita man lang"
"masisisi mo ba ko?" puno ng hinanakit na sumbat nito. marahas nitong pinahid ang luha "hindi ko inalagaan si kender dala ng galit ko sayo. nagalit ako sa anak ko. dahil sa tuwing nakikita ko sya, naalala kita. kinamumuhian kita ken!" tila sinampal sya sa sinabi nito pero wala syang nagawa kundi tanggapin iyon. kasalanan nya.
"hindi ko man lang naisip na kailangan nya ko, premature sya at may butas sa puso. oo, he survived the operation. two years na bago ko sya natanggap. pero binawi na din sya. hindi ko man lang naipadama kung gaano sya kamahal ng mommy nya. hinayaan kong lamunin ako ng galit ko sayo. kung mas naalagaan ko lang sana sya, baka nadugtungan pa ang buhay nya. napahagulhol na ito.
"this is the reason why i cant love you"
"but iloveyou Shae"
"your love was not enough to take away all the pain"
~
"you had a child?" gaya nya ay nagulat din si Van sa rebelasyong iyon. kinausap nya ito ng gabi ding iyon.
"wala man lang akong nagawa" muling nagbalik sa kanya lahat.
how Shae cried. maging ang pag iisip kung paano nito nakaya iyong mag-isa. his bad, he never hugged her when she's missing kender, kiss her to ease the pain. wipe her tears when it falls.
"hindi mo sya masisisi kung ganun ang galit nya sayo" sagot nito. tama ito, kaya kailangan nyang amuhin ang dalaga at suyuin ulit.
"ano bang kailanan kong gawin?" frustrated na saad nya.
"come on" eksaheradang sabi ng kaibigan "a Lopez who dont know how to deal with woman? baka iitsa ka ng tatay mo" tumawa pa ito.
"e ano nga?"
"give her space. wag mo munang pansinin. hayaan mong mag isip. malay mo habulin ka pa"
