Adını Sen Koy

-1-

Hayat bazen değişik şeyler doğurabiliyor. Yeni arkadaşlıklar, yeni aşklar,  yeni kişiler, yeni hastalıklar..

Saçlarımı geriye atıp denizin o tuzlu kokusunu içime çektim.

Güneşi sevmezdim oldum olası. Güneş sanki benim içimdeki kötülükleri dışarı vurmaya çalıştırıyor gibiydi. Gece ise.. Bendim. Ben gecenin kızıydım. Gece benim annem gibiydi. Saçlarımı gecenin soğuk rüzgarları okşardı. Annemin yapamadığını gecenin kollarımı ısıran soğuğu, ağaçların yaprakları, gövdeleri yapardı.

Anneme sarılmak isterdim. Bir kere anneme sarılıp 'Annem' demek isterdim. Bana yaptığı onca şeye rağmen. Bana bir kere ağzından küfür yerine 'kızım' lafının çıkmasını isterdim. Babam.. O adamın beni sigarayı sevdiği kadar sevmesini isterdim. Ben sevilmek isterdim. Adım ve soyadımla hayata 1-0 önde başlamıştım. Dua okur. Ama hayat o skoru 1-92837492 yapmıştı. Ben yaralandım. Kırıldım. Paramparça edildim. Ama bunu kimse bilmedi. Gecenin soğuğu, ben ve azizim bildik.

Ayın, kalbimdeki yangına buz serpermiş gibi olan, beyaz ışığı denizi sarıyordu. Bende böyle sarılmak isterdim, anneme ve babama. Onlar beni ne kadar sevmeseler bile ben onları severdim.

Babama benim kürtaj paramı kumarda yediği için kızardım mesela. Sonra aklıma gelirdi. O zaman geceye kim aşık olurdu ? Gündüz mü ? Benim kadar sevebilirmiydi geceyi, gündüz?

"Hey sen!?" Gözlerimi bomboş bakacak şekilde bana seslenen kişiye baktım. Üstündeki hogswort hırkası bu kişinin merve olduğunu açığa veriyordu. Merve su yeşili gözleriyle ve düşünceleriyle harika bir kızdı. Sadece mantıklı düşünemezdi.

"Hı?" Dedim ve yanıma oturmasını beklerken gözlerimi gökyüzüne çevirdim.

"Yine mi burdasın be güzelim.." dedi beni göğsüne yatırdı. Ordan kalkıp başımı bacağına koydum ve ayaklarımı uzattım. Gözlerimi gökyüzüne çevirdim. Ordaki yıldızlar benim gibi yanlızmıydı sahi ?

"Yine ne yaptı o adam?" Beklediğim soru gecikmeden gelmişti. İçimi dökecek pek kimsem yoktu. O olsa yeterdi.