2 hafta sonra
Artık Efila'nin bakıcısıydım,Ve Ömer 2 haftadır gelmiyordu.Efila uyurken uyandığında yemesi için yemek hazırlamaya başladım.
harika el yapımı çorbalarımdan yaptım,ve tabağa koydum.
Efila uyanmıştı ,Ve gözlerini ogusturdu. Bu hallerine gülümsedim ve ona seslendim.
ÖMER DEN
"Yasemin,Ben Seni sevmiyorum anlamiyor musun?"
"Hayatinda başka biri yoksa neden ömer "
"Biri var!
"KIM VAR!?"
"DEFNE,DEFNE VAR VE ONU SENDEN DAHA COK SEVIYORUM"
YASEMINDEN
Ayaga kalkarak,ömer lere sürdüm kapıya vurdugumda defne açtı onu ittirdim ve içeri girdim efila'nin kulağına eğildim ve dedim ki,
"Defne senin,icin değil abin için burada" dedim.
ÖMER DEN
Sinirden ellerim kasılıyordu,oldugum yerde duramıyordum,hem defne hakkında yalan söylemiştim hemde o bana sorun yapmaktan baska bir,şey yapmiyordu.
Şirketten cıkıp eve gittim,Yasemin evin bahçesinde annem ile konuşuyordu.
"Defne bir gelsene "
*Olayı Anlatır*
"Ben bilmiyorum"
"lütfen"
"Tamam,Olur"
"Harikasın!"
Defneyi yanagindan operek bahceye gittim
DEFNE DEN
Ömer İplikçi,Beni öpmüştü.. Cama yaklaşıp dışarıya baktım.
Ömer sayeminin dudaklarına yaklaşırken icimin parçalandığını hissettim,Benimle oynamıştı,Topluklarımı yere vurarak efila'nin yanina gittim..
