Hemen telefonumu kapattım,Altıma short üstüme beyaz bir tshirt geçirdim. Pastaneye indim.
"Emine Abla Burada Mı?"
"Evet,Mutfakta"
Emine ablanin yanına gittim.
"defnemm" dedi.
"Emoş!"
Emine abla benim annem gibidir,Annem Esra yı bebekken bıraktığında Emine abla emzirirdi.
"Ne yapıyorsun "
"Ya bir sipariş var pasta hem onu yapmam lazım hemde pasta goturmem gereken başka bir yer var"
"Tamam,Sen adresi ver birde bu pasta nasıl yapılacak "
"Kiz cocugi 2 katlı pasta suslu falan,Bir kac tane cupcake "
"Tamam,ben yaparım "
"Emin misin?"
"aa aşk olsun,Emine teyze daha önce yaptım "
"evet çok beğeniliyor,Ama hani dışı icin "
"hallederim'"
××× *pasta,multimedia cupcakelerde*
"DEFNE!HARIKA,OLMUŞ BU!"
gülümsedim.
"bir tane fazla yaptım,cupcake dene"
cupcakeden ısırık aldı.
"Harika,olmuş"
birden emine abladan çığlık sesi geldi.
"Ne oldu Emine teyze"
"Belim...Ah belim fıtıktan ışte "
"sen otur dinlen "
"Sipariş getircem"
"Yok ben hallederim sen ve bana adresi"
'Saol kızım "
"Lafı mı olur"
"Saatte 11 bu saatte dogum günü mü olur"
"İşte ne yapacagiz"
ce
Eve gidip uzun askılı bir elbise giydim,Saçımı düzelttim,Ve makyajımi tazeledim.
taksiye bindim ve adrese geldim.
Kapıya vurduğumda ,Açan kişi ömer iplikçiydi.
"Defne?"
"Ben Pastayı getirmiştim"
"Gelsene"
"yok olmaz,Taksi bekliyor "
arkama baktığımda taksi yoktu,Kafa vurdum ve
"Ah bekle demeyi unuttum" dedim.
beni elimden çekti,ve içeri soktu.
"Kardeşim,Küçük odasında hazırlanıyor rica etsem yardım eder misin"
"tamam"
yukarı çıktım ve odasına gittim
"Merhaba"
"Meybaya kimşin"
"ben abinin bir arkadaşıyım,doğum günü pastanı getirdim "
"Ve"
"hazırlanmana yardım edeceğim "
"oluy,ben Efiya"
"bende defne"
"Ben pirenşeş oymak iştiyoyum"
"Bence sen zaten bir prensesin "
posterleri gösterdi.
"Onlay gibiy,ama aybim piyenses giyşişi aymadi"
"Prenses olman için,prense veya taca ihtiyacın yok efila,Icindeki iyilik seni kraliçe bile yapar,Eğer yapacağın şeyler iyi ise bir prensessin,ama bu evde senden daha güzeli ve iyisi olmadığı için sen direk prensessin Efila"
efila minik kollarını bana doladı.
"ben piyenses miyim deyne"
"Evet,her halinle"
"Ama aybim bana piyenses elbisesi aymadi,o beni piyenses oyayak goymuyor"
"Hayır efila,Görüyor sadece o prenses olduğunu bildiği için sana elbise almaya gerek duymadı çünkü sen her zaman prensessin"
"teşekküy edeyim defne"
Pembe çiçekli elbise aralarında en güzeliydi .Ona uzatarak tutmasını sağladım
×××
sonunda Efila çok güzel olmuştu aşağı indiğimizde herkes buradaydı.Anneside
"Bu kim?" dedi annesi
"O mu? o pastayı yaptı ve getirdi birde bakıcılık için geldi "
dedi ömer ne bakıcılık mı?
ömer bana üzücü bakışlar atıyordu sustum,Kesinlikle birşey vardı.
Annesi pastayı açtı.
"Aman Allah'ım bu harika"
Dedi ve bana baktı,Ve devam etti
"Sen mi yaptın,Ve adın nedir sormayı unuttumda tatlım "
"Defne"
"Bende zeynep canım,buda yasemin ömer'in sevgilisi"
"memmun oldum " dedim yasemin hiç memnun gözükmüyordu.
pastadan sonra sıra hediyelere geçmişti,Ömer hediyesini verdi
prenses elbisesi.
"Abi ben özür diyeyim,Piyenses oymak icin eybiseye geyek yok,Ben seyiy icin,piyensesim ve o jaman piyesesim iyi biyi oluysam eyer kyalice oyuyum *yoruldum,ben normal yazcam siz bebekce sayın* ben zaten prensesim senin icin"
"evet,Bunu anlaman çok doğru nasıl anladın peki?"
"Defne anlattı sen beni prenses olarak gördüğün için elbise almamışsin,Teşekkür ederim abi sayende hepsinden farkli biy piyenses oldum"
×××
giderken beni ömer bırakacakti,Kapıdan çıkarken zeynep hanım bana sarıldı,Ve efila ağlıyordu
"Hey efila neden ağlıyorsun?"
dedim eğilerek
"Gidiyorsun,yarın yine gel"
annesine baktım.
"evet,defne hatta her gün gel,Bakıcı ol"
"Tamam,Ben yarın geliyim ve bu bakıcılığıda konuşuruz "
"Olur" dedi son kez efila'ya sarıldım.
arabaya bindim,Gözlerim dolmuştu.
"Hey neden ağlıyorsun?"
"Ya kapıda annen *hıçkırık* sarıldı benim annem olmadığı için "
dedim ve ağlamaya devam ettim,Ömer arabayı kenara çekti ve bana sarıldı.
"şştt sakin ol"
Belkide hataydı ama yapmak istediğimi yaptım ve ona sarıldım....
