daddy's choice

finale

Pagkarating ko sa bahay ay agad akong nanakbo sa loob.

"Pa is samber here?"tanong ko ng makita ko si papang nakaupo sa may balkonahe.

"Ha,wala pa,di ba sinundo mo?"nalilito rin na tanong nito si akin.

"Wala nga po eh,may sumundo daw...what about yaya..andiyan ba siya?"tanong ko muli.

"Oo naglalaba ng mga damit ni samber.di naman siya umalis."sagot niya.napasabunot ako sa ulo ko.wag naman sana..."may pupuntahan lang ako saglit."paalam ni papa sa akin.bakit parang wala sa lang sa kanya na nawawala ang anak ko?

May phone suddenly beep means i recieve a message...it was an unknown number.sino kaya ito?

Meet at *****park...samber is with me.

From:0915******6

Sino naman kaya ito?pero di na importanti yun,what most important is that nasa kanya si samber.

While driving,I tried calling the number but it keeps on ringing.fuck!fuck!sa inis ko ay nagsend ako sa kanya ng message.

To:0915******6

Who the hell are u?make sure that my daughters ok or you'll regret it!

Halos paliparin ko na ang kotse at pagdating ko sa park na sinabi nito ay napalingon ako isang parte na may nakaupo...kaya lumapit ako,it was samber,kaya agad akong nanakbo at niyakap ito.

"Pinakaba mo ako anak,are you okay?"tanong ko rito.

"Yes daddy,im perfectly okay."sagot naman nito.

"Andito ka na pala."napakingon ako sa nagsalit.it was vench,siya ba ang sumundo?bakit kasama niya si tito rich at tito laxie,at nakaakbay pa talaga sa kanya si jam.sila na ba?

"Ang bilis mo naman anak,muntik mo pa akong maunahan dito."nakangiting turan naman ni papa.dito rin pala ang punta niya.

"Anung nangyayari?bakit andito kayong lahat?"takang tanong ko.

"Bakit di mo ba naaalala ang araw na ito?"tanong naman pabalik sa akin ni vench.

"Huh?"nakakunot na sagot ko.

"Sobrang pagiisip mo kay richmond pati importanting okasyon ng buhay mo di mo na alam."nagbibirong sabat ni papa.

"Happy birthday papa."bati sa akin ni samber na ikinagulat ko...oo nga pala its my birthday.I almost forgot.

At doon ay iginiya nila ako papunta sa isang malaking picnic blanket at naroon ang mga inihanda nila sa akin.

"Salamat sa inyong lahat,nahihiya ako sa inyo,di ko kasi napapansin na kaarawan ko na pala.salamat sa effort."nahihiyang turan ko.

"Anong wish mo ngayong kaarawan mo?"tanong bigla ni tito rich na ikinalungkot ko.

"Alam niyo naman na kung anu ang hiling ko diba?araw araw naman na laging siya ang binabanggit ko sa inyo to the point na ramdam kong naririndi na kayo sa akin tuwing sinasabi ko ang pangalan niya."sagot ko sa tanong na yun.

"Hindi totoong naririndi kami carlson,masaya nga kami na kahit gaanu na katagal na wala siya ay di nawala sa puso at isip mo ang pangalan niya.nasasaktan lang kaming nakikita ka na naghihirap."sagot ni tito rich.niyakap ako ng anak ko dahil siguro ay gusto niya akong aluhin.magsasalita pa sana ako ng mapansin kong walang cake.hindi magiging totoo ang wish kung walang candle blowing.oo na parang bata pero ganun talaga eh,lahat ay paniniwalaan mo for the one you love.

"Ito na lang ang kulang."nanayo amg balahibo ko ng marinig ko iyon..dahan dahan akong lumingon sa likuran ko and there he is standing holding the cake ng may ngiti sa mga labi.