daddy's choice

DC2-CHAPPIE9

Sammie's pov;

"Mommy nakaalis na ba si daddy?"tanong ko kay mom pagkababa ko galing sa kwarto.

"Oo anak...may gagawin daw kasi siya."sagot naman nito habang patuloy sa paghalo sa niluluto niya.

"Ang bango naman niyan mom."wika ko sabay silip sa niluluto niyang ginisang gulay.

"Natural paborito mo eh.siya nga pala,wala ka bang balak pumasok ngayon sa opisina?"tanong nito.

"Wala mom,nagpaalam naman ako kay daddy,may lakad kasi kami ni cristoff ngayon."sagot ko,pero napansin ko na biglang prang nagstiff ito sa sinabi ko.

"May problema ba mom?"tanong ko.

"Wala naman anak,saan ba kayo pupunta,wag kang magpapagabi baka mamaya sumakit na naman ng sobra yang ulo mo.wala ako sa tabi mo."kita ko ang pag aalala doon sa winika niya.

"Mom,wag kang mag alala,kaya ko na ang sarili ko,besides lagi kong dala yung gamot ko and at the same time ay kasama rin namin si kauro."paglalambing ko dito ng maalis na ang kanyang pag aalala.

"Oo na,basta mag ingat ka palagi.saka hanggang ngayon ay wala parin akong tiwala sa kauro na yan."hay naku si mommy talaga.

"Mabait naman si kauro mom,kaya wag mo nang alalahanin yun.sige mom bibili lang ako saglit ng softdrink diyan sa kanto.naubusan kasi tayo,masarap pa naman yun isabay diyan sa masarap mong gulay."paalam ko

"Naku niloko mo pa ako.sige na.dalian mo ng makakain na tayo.gigisingin ko na rin yung kapatid mo.nagpuyat na naman yata kagabi yun."patungkol nito kay rogue.

Lumabas na ako at tinunton ang mini grocery,agad kong kinuha ang nais bilhin upang makauwi ako kaagad.

Naglalakad na ako pabalik ng pakiramdam ko ay may nakasunod sa akin kaya lumingon lingon ako,pero wala naman.hay,napapraning na naman yata ako.

Malapit na akp sa tapat ng bahay ng may isang batang humarang sa daraanan ko at iaabot sa akin ang 3 pulang bulaklak.

"Para saan to?"tanong ko sa bata.

"Pinapabigay po nung mama."sagot nito.

"Ha?sinong mama,nasaan siya?"tanong ko rito.

"Ayaw po niyang ipasabi eh,basta bilin lang po niya na ibigay ko sa inyo ito,saka kumusta na daw po kayo?"napangiti ako sa isiping baka si cristoff ang may pakana nito kaya sasakyan ko na lang ang paandar nito.

"Ah ganun ba,sige pakisabi sa kanya na salamat sa bulaklak,saka sabihin mo rin kay cristoff na tatawag na kang ako mamaya sa kanya."bilin ko rito.

"Sige po."nanakbo na ito kaya di ko na lang sinundan ng tingin dahil nakita ko na si mommy na palabas ng gate,marahil ay upang hanapin ako.

Kenber pov

Nakita kong lumabas ng bahay nila ang asawa ko.gusto kong tumakbo patungo sa kanya at yakapin sa kanya,gusto kong maramdaman niya kung gaanu ko siya kamiss.pero natatakot ako baka may makakita sa amin at isumbong siya sa daddy niya at mapahamak na naman siya.

Habang sinusundan ko siya ay napansin ko na parang nararamdaman na yata nito ang presinsiya ko.kaya agad akong naghanap ng matataguan upang di niya ako makita.bakit ganun,wala akong makitang bakas ng pangungulila niya sa amin ng anak niya?ng may makita akong bata ay agad kong tinawag ito at sakto namang may dala itong bulaklak.

"Bibili po ba kayo kuya?tatlo na lang po kasi ito."turan nito.agad akong kumuha ng 300 sa bulsa ko at iniabot sa kanya.

"Sobra na po ito kuya."turan nito.

"Sayo na yan.pero gusto ko sanang habukin mo yung taong yun saka iabot mo sa kanya.ikumusta mo na rin ako."wika ko rito.

"Ah sige po."sagot naman nito saka nanakbo na.nakita kong hinarang nito si sammie at inabot dito ang bulaklak.

Hinintay kong bumalik ang bata baka sakaling may magandang sinabi si sammie sa kanya.

"Anong sabi sayo?"tanong ko rito ng makabalik siya sa kinaroroonan ko.

"Salamat daw po sa bulaklak."natuwa ako at napangiti sa sinabi nito."saka pinapasabi rin po niya sa inyo sir cristoff na tatawag siya sa inyo."bigkang nawala unti unti ang ngiti sa labi ko dahil sa tinuran nito,cristoff?talagang inakala niya na kay cristoff galing ang bulaklak.sa inis ko ay pupuntahan ko sana ito pero napaatras din ako ng makita ko si mommy jackie na sinalubong si sammie.

"Shit what does this mean sammie!"inis na bulong ko sa hangin.tumalikod na ako para makauwi.pagkarating na pagkarating namin kanina ay siya agad ang tinungo ko pero bakit ganito.
Pagkarating ko sa bahay ay agad nanakbo sa akin si samber.

"Daddy!have you already seen papa?"masayang tanong nito.

"Ah yes baby,but he's busy when I saw him."pagsisinungaling ko rito.ayaw kong isipin nito na di siya namimiss ng papa niya dahil di pa naman ako sigurado sa naiisip ko.

"Oh,but its okay daddy,maybe we can talk to him some other time."di nawawalan ng pag asang turan nito.

Tinawag ko si vaine,upang pagpahingahin na ang anak ko dahil nasisigurado kong pagod ito mula sa napakahabang byahe.

"Anong nangyari anak?kita ko sa itsura mo pa lang na nagsisinungaling ka sa anak mo kanina."hay wala akong lusot dito kay papa.

"Pa,bakit ganun?pakiramdam ko ay di niya kami namimiss ng anak niya."turan ko na nakatingin sa kawalan.

"Marahil ay pinipigilang lang niya ang sarili,or may hindi tayo alam na ginawa sa kanya.you already know kung ano ang kayang gawin ng ama niya.anu ba ang talaga ang nangyayari sa pagkikita niyo?"

"Di kami nagkita pa,I mean ako lang nakakita sa kanya.di pa ako nagpakita dahil di tayo sigurado baka may nagbabantay sa galaw niya."sagot ko."pero may pinaabot akong bulaklak sa kanya kanina sa isang bata...pero ang inakala niyang nagbigay sa kanya noon ay si cristoff."

"Di mo naman siya masisisi dahil sa hindi naman niya alam na andito ka na...marahil ay may dahilan kung bakit ganun siya."sagot ni papa.

"Siguro nga po."

"Sige nat magpahinga ka na muna.pagod ka lang."tumayo na ako saka tinungo ang kwartong kinaroroonan ng anak namin at tumabi dito.pag tinititigan ko ito ay naaalala ko si sammie,habang lumalaki kasi ang anak namin ay nagiging kamukha tlaga niya.di ko namalayan na tumulo muli ang luha ko dahil di ko inaakalang magkakahiwalay kami muli.I feel so empty right now...I need him,we need him.

"Daddy are you crying?"nagising ko pala ang anak ko.

"Sorry baby,did I wake you up?"Masuyong tanong ko dito.

"No daddy it's okay...you know what daddy,I'm dreamed..papa is there in our house...he's waiting for us."masayang turan nito.

"Yes baby,papa is waiting for us...for now,take a rest and tomorrow we will go somewhere...I'm sure that you will like here in the philippines...papa and I raised here."wika ko rito.

"Really daddy?yehey..."masayang turan nito ngunit agad ding nawala"much better when papa's with us."

"Papa's with us always.because he's always here."turo ko sa puso niya.

Kinuha ko ang paborito nitong libro uoang basahan ko siya ng story dahil yun lagi ang nakikita kong ginagawa noon ni sammie para makatulog na ito.after how many pages ay naramdaman kong payapa na itong nakatulog.kaya kinumutan ko siya bago ako lumabas sa kanyang kwarto at tunguhin ang aking silid...ang silid kung saan kami laging magkatabi noon ni richmond my sammie.

I promised I'll never get tired of hoping that there is a happy ending for our love story.naibulalas ko ng tahimik bago ko ipikit ang aking mga mata.