Bu sıralar arabaya bindigimde,seyehat ederken. Sürekli etrafında olan sesleri durdurmak için yüksek sesli müzik dinliyorum. Ve anlamını suan fark ediyorum. Ben küçükken hep arbadayken uyuyamagumda kendime harika bir dünya yaratırdim. Sonra yavaşça da uyurdum. Şimdilerde her zaman hayat bana hüzünlü geliyor. Kurduğum hayatı yasayamiyoum. Küçükken her seferinde biraz da az mutlu kurardim dunyami çünkü her uyandığımda dünya bana çok hüzünlü gelirdi l. Hiç gerçek değilmiş gibi. Ama şimdi o dünyaları kurmayali 6 7 ay oluyor. Şimdilerde daha fazla üzülmemek için kurmuyorum. Küçükken de gerçek dunyamda daha fazla gerceklerle bogusup üzülmemek için kurardim. Küçük bir kiz cocouguyken,cok sey görüyordum,o zaman anlamayıp acı cekmiyordum,acıyı görüyordum. Küçük olmak güzeldi,içinde yaşadığım dünyanın sadece hüznü kaldı üzerimde..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karmaşık Çekmece
RandomGösteremediklerim, haykıramadıklarım, içimde kalan sessiz çığlık. "Bir bilinmezdeyim, ne yapacağımı bilemiyorum. Bu çok farklı.." 'Artık ağlamaktan gözlerim acıyordu, gözlerim yaşarsa gözbebeklerim yanmaya başlıyor...' ➕Bilinmez ağlayarak uymanın hi...
