Sırlar Aralanıyor

100 17 0
                                    

Gözde fotoğrafa şaşkınlıkla bakarken Burcunun sesi yükseldi "Hadi Gözde gelsene" Burcu Gözde'nin sesi çıkmayınca Gözdenin yanına giderek elinde tuttuğu fotoğrafa bakıyordu ve Gözde'ye dönerek "Aa bu senin küçüklüğün değil mi senin odanda küçük bir çerçevenin içinde görmüştüm bu fotoyu." Gözde "Ama ben getirmedin bu fotoğrafı Emre Hoca ' nın okuma kitabının arsında buldum." Burcu şaşkın bakışlarla "Nasıl ya iyide ne arsın ki senin küçüklük fotoğrafın Emre Hocada. " Gözde içinde ne olur yeni bir olumsuzlukla karşılaşmayayım bunu kaldıracak gücüm yok diyerek derin bir nefes aldı. Burcu Gözdeye dönerek "Hadi Gözde gel Emre Hocanın yanına gidelim de soralım." Gözdenin içinde kötü bir his vardı. Ve öğretmenler odasına doğru yürümeye başladılar. Vardıklarında Emre Hoca öğretmenler odasında yoktu. Bahçede olacağını düşündüler ve bahçeye indiler Kantinin karşısında ki bankta oturuyordu ve telefonla konuşuyordu. Muhtemelen önemli bir konuydu çünkü telefonla konuşurken sesi bir yükselip bir alçalıyordu. Telefon konuşması bittikten sonra Burcu ve Gözde Emre Hoca' nın yanına gittiler. Burcu kitapları uzattı ve "Dersiniz bize değil sanırım bizde kitaplarınızı unuttuğunuzu düşündük buyurun kitaplarınız Hocam."  Gözde Emre Hocaya dönerek "Hocam bu sizin okuma kitabınızın arasından düştü sorun olmazsa kim olduğunu sorabilir miyim ?"  Emre Hoca dalgınlığa gelerek birden ağzından çıkıverdi "o benim kızım." Burcu yüksek bir sesle " Ne1 sizin kızınızmı ama o.." Biranda Gözde Burcu' yu çimdikleyerek sessizde "Burcu suss." dedi Burcu birden kendine gelerek "Özür dilerim Hocam hani siz evli değilim demiştiniz ya o yüzden ben birden şaşırdım. Şey biz gitsek iyi olur 7 dk sonra zil çalıcak ve bizim kantine uğramamız lazımdı demi Gözde ? " Gözde Burcu'ya dönerek "Sen git Burcu ben gelirim birazdan." Burcu" Ama Gözde.." Gözde Bucu'ya dönerek "Hadi Burcu sen git kantine ben birazdan geleceğim ben birazdan" Burcu oradan uzaklaşmaya başladı ve Gözde Emre Hoca'ya dönerek "Emin misiniz hocam o sizin kızınız mı?" Emre Bey pişman bakışlarla "Şey... aslında yani evet benim kızım " Gözde'nin kalbi hızla atmaya başlamıştı. "Sakıncası olmazsa bir şey sorabilir miyim." Emre Hoca "Evet"  ,   Gözde "Siz evli değildiniz ama çocuğunuz var?" Gözde Emre Hocanın gözlerinin dolduğunu fark etti Gözde de ağlamamak için kendini zor tutuyordu ayakları titriyordu ve içinden dua ediyordu inşallah bir yanlış anlaşılma olmuştur o fotoğraftaki henüz daha bebektir diye sürekli dua ediyordu Emre Hoca Gözde'nin gözlerinin içine bakarak "Ben aslında bunu söylemem gerekiyordu ama ağzımdan bir anda çıkıverdi eğer gerçekten sır saklaya bilirsen ve dinlemek istersen anlatabilirim ? " Gözdenin kalbi dahada hızlı atmaya başladı. Ve sesi titreyerek "Elbette ben sır tutabilirim siz anlatın."

 Emre Hoca anlatmaya başladı. "Aslında bu gördüğün fotoğrafta ki benim kızımın küçüklüğü  şu anda senin yaşlarında olmalı ama ben onu yıllardır göremiyorum." Gözdenin gözyaşı akmak üzereydi "Peki ya neden göremiyorsunuz?" Emre Hoca' nın gözünden 1 damla yaş çoktan akmıştı bile " Çünkü kızımın annesi yani eski karım bana hayatta unutamayacağım bir ders verdi , ve bende Eski eşimi terk etmek zorunda kaldım onun yüzünü görmemek için yıllardır kızımın yanına bile gitmiyorum hem nerede olduklarını da bilmiyorum biz ayrıldıktan sonra taşındı." Gözde kısık bir sesle "Nasıl ya nasıl olur ? " Emre Hoca Gözdeye dönerek "Efendim gözde bir şey mi dedin hem sen iyi misin titriyorsun ve yüzünde kıpkırmızı olmuş biliyor musun gözlerin benim kızımın gözlerine çok benziyor yani küçükken gördüğüm gözlerine." Gözde titremesine engel olamıyordu ve Emre Hocaya dönerek "Peki eşiniz yani eski eşiniz sizi neden terk etti. " Emre Hoca " Dedim ya Gözdecim bana hayatta unutamayacağım büyük bir iz bıraktı. Anlatmamam daha iyi olur senin için. " Gözde eni sonu gözyaşlarını tutamayıp bıraktı ve hıçkırıklar içinde Emre Hocaya bakarak "Benim gitmem lazım. " Emre Hoca Gözde'nin arkasından Gözde iyi misin, nereye ?" diye bağırdı. Gözde koşarak lavaboya girdi ve kimse lavaboda yoktu ve hemen kapıyı kapatarak kitledi sonrada hıçkırıklar arasında ağlamaya başladı. 


KALBİMSİN (Tamamlandı)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant