Stay [H.S.]

Κεφαλαιο 5

Δεν μπορουσα να πιστεψω τι ακουγα. Ολες αυτες τις μερες ημουν τελειως εγωιστια. Δεν επρεπε να σκεφτω οπως σκεφτηκα για τιν Harry. Ηταν τελειως ανωρημο απο μερους μου. "Συγγνωμη." ψιθυρισα. Εστρεψε το βλεμμα του σε εμενα και με κοιταξε εντονα. "Συγγνωμη για οτι ειπα και για την αναστατωση που εφερα. Δεν επρεπε να το κανω αυτο. Δεν επρεπε να σε πιεσω να μου πεις. Συγγνωμη." ειπα και σηκωθηκα πανω. "Αν δεν θελεις να μιλησουμε ειναι ενταξει. Μπορω να φυγω και να μου μιλησεις οποτε θελεις." πηγα στην πορτα χωρις να κοιταζω τι εκανε. "Οχι. Θα μεινεις." ειπε και με αγκαλιασε. Τυλιξε το χερι του γυρω απο την μεση μου και με το αλλο χαιδεψε το μαγουλο μου. "Δ-δεν μπορω να μεινω." ειπα και απομακρυνα το βλεμμα μου. "Θα μεινεις." επεμεινε. Χαμογελασα και κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου. "Τωρα πες μου. Ποιος μαλακας το εκανε αυτο;" επιασε ξανα το χερι μου και το κοιταζε. "Harry ειναι ενταξει." ειπα προσπαθοντας να αποφυγω το ονομα που επρεπε να πω. "Δεν μοιαζει ενταξει Bells." ειπα και ακουμπησε το κουτελο του στο δικο μου. "Καιρο ειχες να με πεις ετσι." ειπα και απολαυσα το φιλι που κου εδωσε. "Πρεπει να μου πεις." επεμεινε. "Δεν μπορω... Θα γινει χαμος." απομακρυνθηκα αλλα οχι για πολυ. Δεν με αφησε να κουνηθω πολλα εκατοστα μακρυα του. "Αξιζεις να γινει χαμος." ειπε και τα ματια μου πλατυναν. Οκευ αυτο μου ηρθε καπως ξαφνικο. Τον αγαπαω... Δεν μπορω να το πω αλλιως. "Θα σου πω. Αλλα υποσχεσου μου οτι δεν θα κανεις τιποτα τρελο." ειπα και εκεινος εγνεψε. Πειραμια βαθια ανασα και τον κοιταξα στα ματια. "Ο Liam." ειπα σχεδον απο μεσα μου. Εκεινος απομακρυνθηκε και με κοιταξε με περιεργεια. "Bells αποκλειεται. Ο Liam δεν κανει τετοια." ειπε και καθισε στον καναπε. "Γιαυτο δεν ηθελα να σου πω τιποτα. Κι ομως το εκανε. Δεν νομιζω να ηταν σκοπιμα. Αλλα με πονεσε. Και δεν το καταλαβε καν." ειπα μη θελοντας να αναφερω την συνεχεια. "Πως εγινε;" ρωτησε απωλυτα ανετος. Η παλαμες μου αρχισαν να μουδιαζουν και αγχωθηκα. Επρεπε να του το πω... "Ηθελα να φυγω... Και εκεινος με αρπαξε... Και να... Με φιλησε..." ειπα με απονακρυσμενο το βλεμμα μου. Εκεινος πεταχτηκε επανω και ηρθε στο μερος μου. "Τ-τι εκανε;" ρωτησε ετοιμος να εκραγει. "Δεν εκανα τιποτα σου το ορκιζομαι! Προσπαθησα να τραβηχτω αλλα δεν με αφηνε. Δεν περιμενα να το τραβηξει τοσο... Τον χτυπησα Harry και εφυγα..." ειπα ετοιμη να βαλω ξανα τα κλαματα. Εκεινος με αγγιξε απαλα και με εβαλε αναμεσα στον θορακα και τα χερια του. "Ηρεμισε... Δεν φταις σε τιποτα..." με χαιδεψε και φιλησε το μετωπο μου. "Σε παρακαλω μην κανεις τιποτα... Σαν χαρη στο ζηταω...." ικετευσα. Ειχαν μολις ηρεμισει τα πραγματα και δεν θελω να εχουμε παλι φασαριες. Ολα ειναι καλα τωρα. "Κανε το και υποσχομαι να σου ανταποδωσω την χαρη..." ειπα και με κοιταξε μπερδεμενος. "Τι εννοεις;" ρωτησε και με ξανα εσφυξε. "Θελω να σε βοηθησω να ξεκαθαρισεις τα πραγματα με την Gemma..." ειπα δυστακτικα. "Bella αυτι ξεχασε το! Δεν θα ανακατευτεις και σε αυτο!" μιλησε θυμωμενα. "Δεν ανακατευομαι. Βοηθαω. Και δεν ειναι κατι που μπορω να κινδυνευσω. Σωστα;" αναστεναξε και κουνησε θετικα το κεφαλι του. "Τοτε λοιπον θα παω να την βρω. Πλεον εχω προστασια απο την Diamond. Δεν μπορει να με πειραξει κανεις. Θα ειμαι ενταξει..." τον καθησυχασα και νε φιλησε.

Χευυ γκερλς♥ Συγγνωμη αν δεν ειναι καλο ή μεγαλο απλα δεν εχω χρονο:(
Τις τελευταιες μερες περασα δυσκολα:/ ελπιζω να μην βγηκε τελειως χαλια:( Vote/Comment αν ειναι:(

Love you all♥♥♥