ALLAH(C.C)

Hazır mıyız !

Bence yeryüzünde selden , depremden , yangından daha büyük bir bela varsa o da insanın kendini gaflete kaptırması ve Rabbiyle olan munasebetinin önemini sezememesidir. Yani insanın : ' O su anda bana nasıl bakıyor , benim nasıl olmamı istiyor?' diye dusunememesidir. Bu itibarla hesabında bunlar olmayan birisi özünü gaflete salmış demektir. Onun içindir ki insan her gün birkaç defa kendi kendine ' Hazır misin?' diye sormali ve vicdanida her an bu soruya hazır bulunmalıdır. Şimdi gelseler hazır misin ? Hiç camiye kosturdugun oldumu belki gelmeden son kez diye.. Olumm. Yapabileceği her şeyi yaparak verebileceği herşeyi vererek evet imkân varsa işte öyle gitmek ötelere.. Kırık bir gönül , yaralı bir kalb.. Bir an bile su-i zanda bulunduğun , bir kelime , bir işaretle bile olsa giybetini ettiğin bir kimse , yapmayı tasarlayıp ta ihmal ettiğin bir hayır arkada bırakmadan. Kimsenin hakkını yemeden. Huzurunu ihlal etmeden. Önünü kesmeden. İlerlemesini engellemeden. Yalanın zerresine tenezzül etmeden. Hiçbir kişiye haset etmeden. Dovmeden sovmeden hakaret etmeden... Fevkalade bir korku fakat aynı zamandada derin bir ümitle amellerine güvenerek değil , dağlar cesametindeki günahları bile eriten rahmet-i İlahiyeyi itimat ederek , Rabbin huzuruna gitmeye hazrmisin ? İki dakika sonrası için garantimiz yok. Er yada geç ama mutlaka güneş katlanıp durulecek , yıldızlar kararıp dökülecek , denizler kaynatılacak , ruhlar bedenlerle birlesecek , amel defterleri açılacak , gökyüzü sıyrılacak , cehennem tutusturulacak cennet yaklastirilacak herkes ortaya ne koymuşsa hepsini görecek. Kaçınılmaz o halde hazır olalım Bugünün işini yarına bırakmadan elimizden ne geliyorsa ortaya koymaya dilimiz hak namına ne kadar dönüyorsa söylemeye , neyimiz varsa hayır adına dökmeye , geceler boyu seherlere kadar yalvarmaya yakarmaya.. Ferah kapısında vicdan kapısıyla karşı karşıya gelmeye büyük buluşmaya hazır mıyız