ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΝΑΝΤΙΑ

Μόλις ακούστηκε το κλειδί στη πόρτα η Νάντια πετάχτηκε όρθια απο συνίθεια και έκατσε προσοχή με μια ταπεινή έκφραση.Η Νέλη την έπιασε απο το καρπό και σιγανά είπε ''Κάτσε κάτω''.Ο Έρικ με τον Στηβ μπήκαν σπίτι και κοίταξαν τα κορίτσια με περιέργεια.Κυρίως εκείνο που δε γνώριζαν.Η Άννα πλησίασε πρώτη και τους χαιρέτησε και έπειτα έκανε το ίδιο και η Νέλη.Έπιασε το χέρι του Έρικ και απομακρύνθηκαν λίγο.Τον κοίταξε αθώα ''Θα ήθελα μια χάρη''ξεκίνησε να λέει και εκείνος έμενε σοβαρός μπροστά της ''Αν δεν έχεις αντίρρηση θα μπορούσαμε να φιλοξενήσουμε τη φίλη μου απόψε?''ολοκλήρωσε το αίτημά της και περίμενε κοιτώντας τα δάχτυλά της ''Ναι''της απάντησε αμέσως και αυθόρμητα έπεσε χαρούμενη στην αγκαλιά του ''Ευχαριστώ''είπε και τον φίλησε στο μάγουλο ''Τι είναι αυτό?''τη ρώτησε και εκείνη γούρλωσε τα μάτια ''φι...φιλί''λες και δεν ήξερε ο Έρικ τι ήταν ''Όχι μωρό μου,δε κατάλαβες.Κάθε χάρη έχει αντάλλαγμα που θα αποφασίζω εγώ''πέταξε και απόλαυσε την έκφραση του προσώπου της ''Δηλαδή?''αναρωτήθηκε η Νέλη ''Δηλαδή φίλα με κανονικά.''ζήτησε και έσκυψε το πρόσωπό του μπροστά στο δικό της σε απόσταση αναπνοής ''θα ανοίξεις το γλυκό στοματάκι σου και θα μου δώσεις τη γλώσσα σου''της ψιθύρησε δίνοντας οδηγίες με παθιασμένη φωνή.Τότε εκείνη έκανε μισό βήμα πιο κοντά και αφού άγγιξε τα χείλη του αργά άνοιξε το στόμα της όπως είχε ζητήσει.Ο Έρικ εισέβαλε με τη γλώσσα του και κρατώντας τη απο τη μέση ευχαριστήθηκε εκείνο το παθιασμένο φιλί τους.

Πλησίασαν τους υπόλοιπους και η Νέλη άρχισε τις συστάσεις.Παρατήρησε τη φίλη της να κοιτά τον Στηβ σα μαγεμένη και εκείνον να έχει φορέσει το γοητευτικότερο χαμόγελο.Η Άννα έσκυψε δίπλα στο αφτί της Νέλης ''Λες?''σιγομίλησε ''Έτσι νομίζω''απάντησε και η βραδυά ξεκινούσε.Με όλη αυτή τη κατάσταση δεν μαγείρεψαν τίποτα και αποφάσισαν να παραγγήλουν.Όταν ο Έρικ είδε το κρασί στο τραπέζι, αγριοκοίταξε τη Νέλη ''Δε πιστεύω να...''.Εκείνη γύρισε το βλέμμα στο ταβάνι ''όχι''είπε και έπειτα βολεύτηκε στη θέση της.

Αφού ήρθε το φαγητό κάθισαν στο τραπέζι.Ο Στηβ ασχολιόταν μόνο με τη Νάντια που τον τρέλαινε με το αθώο βλέμμα της.Γινόταν μια αρχή αλλά η Νέλη σκέφτηκε αμέσως το παρελθόν της φίλης της και αγχώθηκε.Επίσης έτρεμε μη κάνει καμιά κίνηση και αφήσει τα σημάδια να φανούν.Τα είχε καλύψει κάπως αλλά όχι τελείως και ήταν σίγουρη πως ο Στηβ με τον Έρικ θα καταλάβαιναν αμέσως τι ήταν.Και λες,οι σκέψεις της,πως ακούστηκαν.Αυθόρμητα η Νάντια πέρασε τα δάχτυλα μέσα απο τις τούφες που κάλυπταν το λαιμό της και η Νέλη είδε τα μάτια του Στηβ να μικραίνουν.Πετάχτηκε αμέσως απο τη θέση της σε μια προσπάθεια να του αποσπάσει τη προσοχή ''Θέλετε να φέρω κιάλλο κρασί?''ρώτησε απότομα αλλά το βλέμμα του Στηβ παρέμενε καρφωμένο στη Νάντια που μόλις κατάλαβε τη βλακεία της έσκυψε το κεφάλι.Εκείνος ανασήκωσε το κορμί του και αργά άπλωσε το χέρι του.Της έπιασε το πιγούνι και το κεφάλι έστριψε στο πλάι.''ΣΤΗΒ''φώναξε η Άννα αλλά δε την άκουγε.

Ο Έρικ σηκώθηκε όρθιος και αυτό που φοβόντουσαν είχε μόλις γίνει.Τα κορμιά τους σκλήρυναν και η Νάντια κοιτούσε τη Νέλη φοβισμένα.''Πως έγιναν αυτά?Που προσπαθήσατε να κρύψετε κιόλας?''ρώτησε ο Στηβ και με τον αντίχειρά του έτριψε το μεικ απ πάνω απο τη μια μελανιά.Η κοπέλα πόνεσε και ζάρωσε το πρόσωπό της ''Μάλιστα.Και έγιναν πρόσφατα''παρατήρησε εκείνος ορμόμενος απο την αντίδρασή της.Η Νέλη τον πλησίασε και έβαλε τις παλάμες της στο στήθος του ''Στηβ,σε παρακαλώ άστο απόψε.Τη τρομάζεις''του είπε ελπίζοντας στην ευαισθησία του.''Νέλη είναι μπλεγμένη?''ρώτησε ευθέως και εκείνη αναστέναξε κοιτάζοντας τον Έρικ που άρχισε να τρελαίνεται.Δυο πράγματα είχε στο μυαλό του,το αποκρουστηκό θέαμα μιας χτυπημένης γυναίκας και πόσο άσχημα ήταν μπλεγμένη απο φόβο για την ασφάλεια της Νέλης.Τους ήξεραν και πλέον η αδερφή του με εκείνη ήταν σίγουρες πως δε θα τα παράταγαν έτσι απλά.