TÜKENDİM

Başlangıç

Aylar sonra bir agustos gecesı...
Gözlerime inanamadım.Yanlışlıkla da olsa bana mesaj atmıştı.Sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.En iyisi ortada bulunmaktı.Ama ben bir cocuğa harçlık verilince hissettiği duygudan çok daha fazlasını hissetmiştim.Neyse ki bilerek atmamıştı yoksa onunla yüzleşmeye hazır değildim.yine bir eylül sabahı...
Tekrar bir mesaj.Bu sefer gerçekten konuşma şansımız vardı.konuşmaya başladık.Sevgilerim çok değerliydi ona karşı.Bir kar tanesi kadar farklı ve bir o kadar da temizdi.Mesajlarıma geç cevap atıyordu .Nedeni sormak güç istiyordu .Neyseki bir gün tüm cesaretimle sordum ama bekledğim bir yanıt olmamıştı.sanki kendisine çorap değiştirir gibi sevgili yapıyordu.Sadece güldüm.Yapcak bişey yoktu.Eğer bana gelseydi ona her yeri cennet yapardım ama gelmediğine göre hiçbir şey yapamam.

Bir eylül sabahı
Telefonumu ısrarlı biçimde bir arayan vardı.Numarayı bilmediğim için açmıyordum.En sonunda açtım ve kimsiniz dedim.Benim dedi.İnanamıyorum.sesini duydugum anda kalbimde bir sızı.Bana bir adres verdi oraya gel dedi.O hızla hemen hazırlandım.en güzel kokulara büründüm.en yeni kıyafetleri giydim.Evden bir heyecanla çıktım ki anlatamam.Verdiği adrese yakınlaşmıştım.arkamdan omuzuma doğru bir el hissettim.arkamı döndüm ve o .Bana yine eskisi gibi mavi mavi baksana dedi.gözlerinin içine baktım ve ona sıkıca sarıldım.tüm herkes bize bakıyordu ama umrumda değildi.onun kahve bakışları bile beni 10 yasındaki çocuğa çeviriyordu.sana bir şey söylemem lazım ama sakın üzülme dedi.ve o an gözlerimden teker teker damlalar akıyordu.parmak uçlarıyla sildi göz yaşlarımı.Bir kızın fotoğrafını gösterdi.kim bu dedim.Benim dünyam dedi.

   Hayat bizi zamnla değiştiriyor.Bir zamnlar çok sevdiğimiz insanlardan nefret etmek gibi.Ne kadar da acı verici.
   Artık konuşmuyorduk.Tamamen aramızdaki bağ bitmişti.Bizim için doğacak bir güneş kalmamıştı.Zamana bırakmak bile saçma geliyordu.Çaresizce bekliyordum.Sadece bekliyordum.özlüyordum ama gelmiyordu.
  ona benzeyen herkesi sevmeye başlamıştım ama ondan git gide soğuyordum.Ne yaptığımı bilr bilmiyorum.Ben iyim demek bile hata çünkü ben bile kendi yalanıma inanıyordum.Ve karşıma çıkan biri vardı ona çok brnziyordu.İnanmadım ama ondan hoşlanıyordum.Büyük hatalarla başlamıştım.Herşry birbirine girmişti.Sadece bekliyorum ve beklemeye bdevam ediyorum.