ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ ΕΧΘΡΟΣ

Την επόμενη μέρα πρωί πρωί βρισκόταν έξω απο το σπίτι της Νέλης μαζί με τον Στηβ.Η μητέρα της άνοιξε τη πόρτα και μόλις τον είδε χαμογέλασε διακρητικά κάνοντάς του χώρο να περάσει.Η Νέλη όμως πετάχτηκε απο τη θέση της και προσπάθησε να τρέξει προς το δωμάτιο.Ο Έρικ την άρπαξε απο το χέρι ''Ωπ ωπ.Που πας εσύ?Έχουμε να μιλήσουμε''της είπε ''Δεν έχω να σου πω τίποτα''απάντησε τονίζοντας νευριασμένα τη κάθε λέξη.Εκείνος την οδήγησε στη κουζίνα και την έβαλε να καθήσει ''Εγώ όμως έχω''της δήλωσε και ακούμπησε τις παλάμες του στο στραπέζι γέρνοντας μπροστά της.Η Νέλη κουνούσε το πόδι της νευρικά και ο Στηβ με τη μητέρα της απλά παρακολουθούσαν ''Είσαι έγκυος''δήλωσε ο Έρικ κοφτά και εκείνη τον κοίταξε ''ΟΧΙ''απάντησε με υψωμένο το τόνο της ''Δηλαδή πάχυνες''της πέταξε χαμογελώντας ''ΝΑΙ''ξαναπάντησε η Νέλη έντονα.''Χμ!Μόνο εκεί?''αναρωτήθηκε αυτός δείχνοντας με τα μάτια τη κοιλιά της ''Ναι μόνο εκεί.Τι να κάνουμε τα παίρνω τοπικά''τον ειρωνεύτηκε και δάγκωνε τα χείλη της.Έδειχνε αμήχανη,αγχωμένη.''Πολύ καλά.Αυτό θα το δούμε''της απάντησε και έβγαλε το κινητό απο τη τσέπη.Η Νέλη τον κοιτούσε περίεργη για το ποιόν εκείνη την ώρα καλούσε ''Γιατρέ.Πότε μπορώ να φέρω μια φίλη να την εξετάσεις?''τον άκουσε να λέει και σηκώθηκε προσπαθώντας να του αρπάξει το τηλέφωνο.Όταν ο Έρικ την είδε έτσι, το έκλεισε αμέσως.Τη δοκίμαζε καθώς δεν είχε πάρει κανέναν και έτσι η αντίδρασή της του είπε την αλήθεια.Στεκόταν λαχανιασμένη μπροστά του κοιτώντας τον στα μάτια ''Πόσο είσαι?''τη ρώτησε αμέσως μετά ''Όσο θέλω''απάντησε και για άλλη μια φορά δε συγκρατήθηκε,τα δάκρυα της ξέφυγαν ''Πέντε μηνών''είπε η μητέρα της και την ξάφνιασε ''ΜΑΜΑ''φώναξε εκείνη ''Δεν είναι δικό σου.Μ'ακούς?Δεν είναι δικό σου,θέλω να φύγεις...να φύγεις''έλεγε μέσα στο κλάμα της.Ο Έρικ την ανάγκασε να καθήσει πάλι και εκείνη έκρυψε το πρόσωπό της ''Έχουμε χωρίσει δυο μήνες.Θες να μου πεις πως τους τρεις τελευταίους που ήμασταν μαζί,πήγες με άλλον?''τη ρώτησε ενώ στεκόταν απο πάνω της.Τότε αυτή πετάχτηκε με το κορμί να τρέμει μπροστά του ''Ναι.ΝΑΙ.Όχι με έναν, με πολλούς.ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ''φώναξε και έτρεξε μακρυά του.Κρύφτηκε σε εκεινο το καταφύγιο κάτω απο τα σκεπάσματα.Και αγγίζοντας τη μικρή κοιλίτσα της έκλαιγε βουβά.

Η μητέρα της τον πλησίασε ''Αγόρι μου είναι απλά θυμωμένη.''του δήλωσε και εκείνος αναστέναξε ''Το ξέρω.Το ξέρω''της απάντησε κουνώντας το κεφάλι ''Πεθαίνει για σένα.Δε θα το κράταγε.Ακόμα και εγώ πριν λίγες μέρες το έμαθα.Απ'όλους το έκρυβε,απ'όλους''του εξήγησε και τότε αυτός ψιθύρησε ''Και εγώ πεθαίνω για κείνη.Και γω γαμώτο''.Όταν ο Στηβ με τον Έρικ βγήκαν έξω απο το σπίτι έπεσαν πάνω στον Κλάιν που επέστρεφε.''Καλημέρα''τους είπε και τον χαιρέτησαν ''Έρικ μπορώ να σου μιλήσω?''ζήτησε αμέσως και οι δυό τους απομακρύνθηκαν.''Γιατί χωρίσατε?''τον ρώτησε ο Κλάιν ευθέως ''Κύριε Κλάιν αφήστε το.Δε θέλω να τη κάνω αυτή τη κουβέντα''απάντησε εκείνος με ηρεμία.Τότε ο πατέρας της Νέλη έβγαλε εκείνη τη φωτογραφία και τη κράτησε μπροστά στα μάτια του Έρικ ''Γι αυτό?''ζητούσε επιβεβαίωση και τον είδε να γουρλώνει τα μάτια.Την άρπαξε στο χέρι του απότομα ''Που τη βρήκατε?''αναρωτήθηκε ''Στο γραφείο σου τις προάλλες.Έχεις κιάλλες?''ζήτησε ο Κλάιν να μάθει και εκείνος κούνησε θετικά το κεφάλι.''Πάμε.Πάμε να μου τις δείξεις''απαίτησε και έτσι έφυγαν για τον εκδοτικό οίκο.

Ο Έρικ ήταν στα χαμένα και στο δρόμο δεν έβγαζε λέξη.Δε φανταζόταν τι ακριβώς θα του έλεγε ο Κλάι και δε του άρεσε καθόλου που είχε δει τη Νέλη έτσι.Δε μιλούσε τόσο καιρό για να τη προστατέψει.Μπορεί εκείνος να έγινε σκληρός μαζί της αλλά αυτό δε θα το επέτρεπε σε κανέναν άλλον.Έτσι προτίμησε να το περάσει μόνος του δίχως να το πει πουθενά,πόσο μάλλον να δείξει εκείνες τις φωτογραφίες.Μόλις έφτασαν κλειδώθηκαν στο γραφείο του Έρικ και εκείνος βάδισε στο μέρος που τις είχε παρατημένες.Σήκωσε μερικά βιβλία και τις έβγαλε.Τις άπλωσαν μπροστά τους και για τον Έρικ ήταν αφόρητο.''Τι βλέπεις?''τον ρώτησε ο Κλάιν.Εκείνος τον κοίταξε ενοχλημένος ''Τη Νέλη με...''προσπάθησε να πει μα δε τα κατάφερνε ''Δε βλέπεις καλά παιδί μου.Κοίτα καλύτερα''του υπέδειξε και έβαλε στη σειρά μερίκες απο τις φωτογραφίες ''Κοίτα τα χέρια της πως κρέμονται,κοίτα πως της κρατάει το κεφάλι και δες τα μάτια της που είναι σε όλες κλειστά.Σου φαίνεται να συμμετέχει?σου φαίνεται να έχει τις αισθήσεις της?''τα λόγια του Κλάιν έκαναν να αφτιά του Έρικ να βουίζουν.Άρχισε να ιδρώνει και να καρφώνει τα μάτια σε εκείνες τις λεπτομέρειες που απο θυμό δεν είχε προσέξει.Έριξε το σώμα του στη καρέκλα και το πρόσωπο φαινόταν να φορτώνει μια αφάνταστη οργή.Ένιωσε να ζαλίζεται και μια θολούρα τον τρέλαινε.'Εβαλε τη σφιχτή μπουνιά του μπροστά στο στόμα για να μην ουρλιάξει και τη πίεσε πάνω στα χείλη του.Ο Κλάιν τον άγγιξε στον ώμο ''Άκου αγόρι μου.Εκείνη τη φωτογραφία την είχα δώσει σε κάτι φίλους μου στην αστυνομία.Τη πέρασαν στον υπολογιστή και θα βρούμε αυτό που θέλουμε.Όμως μη μιλήσεις ακόμα.Μη πεις λέξη.Αυτή τη φορά θα τους αφήσουμε να πιστεύουν πως δεν έχουμε ιδέα.''του εξήγησε αλλά δεν ήταν σίγουρος πως εκείνος τον άκουγε.Ο Έρικ σηκώθηκε απότομα και τα μάτια του ήταν υγρά,υγρά απο θυμό και απελπισία ''Δυο μήνες,δυο γαμημένους μηνες με κράτησαν μακρυά της.Ξέρετε τι της είπα όταν την έδιωχνα?''ρώτησε τρελαμένος ''Ξέρω αγόρι μου.Οτι θα έλεγε κάθε άντρας στη θέση σου.Η κόρη μου...''ξεκίνησε να λέει και τον είδε σοκαρισμένο ''ποιά?''αναρωτήθηκε ο Έρικ και ο Κλάιν χαμογέλασε τρυφερά ''Η κόρη μου.Η Νέλη είναι κόρη μου.Αλλά αυτά θα τα πούμε άλλη στιγμη''του δήλωσε χτυπώντας τον φιλικά στο στέρνο.Τα νέα και οι αποκαλύψεις έπεφταν βροχή και έπρεπε να τα διαχειρηστεί,ένιωσε τη ζωή να κυλάει γρήγορα και εκείνος να κοιμάται βαθυά.''Η Νέλη σ'αγαπάει.Όταν χωρίσατε ήθελε να πεθάνει,αυτό μου είπε και δε θέλω να τη ξανακούσω να το λέει, ούτε να το νιώθει.Το πως θα τη ξανακερδίσεις είναι δικό σου θέμα αλλά να θυμάσαι πως αυτή τη πλεκτάνη θα την αποκαλύψουμε στη σωστή στιγμή.Συνεννοηθήκαμε?''τον ρώτησε στο τέλος και ο Έρικ συμφώνησε με όλα.Θα πάλευε να συγκρατήσει τον εαυτό του που λαχταρούσε να συναντήσει το πατέρα του.Τον μίσησε,τον μίσησε βαθυά.Και μέσα του εκείνος ο δεσμός έσπασε μια για πάντα.Ήταν ένας ξένος και μάλιστα εχθρός του!Ο πιο θανάσιμος εχθρός του!