...ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...

...ΕΦΙΑΛΤΗΣ...

Π-"Θα σου ξεκαθαρίσω κατι..αφού δεν περνες με το καλο θα το πάρεις με το άσχημο..δεν θα ξανα βγεις χωρις την άδεια μου..δεν θα ξανα ερθεις κανεις εδω χωρις την άδεια μου..και κανε αυτο που σου λέω αλλιως θα το μετανιώσεις"

Β-"Με απέιλεις;"

Π-"Παρτο οπως θες"

Αφηνει κατω το χερι μου και ανεβαίνει τις σκαλες...τι συμπεριφορά ηταν αυτη τωρα;...ειναι λογικό να τον πείραξαν τα λογια της Νίκης...αλλα του έδειξα οτι ειμαι μαζι του...άφησα τον Ακη για να μείνω διπλα του...δεν ξερω τι να πω...παω παλι στην αυλή και κάθομαι...ο μπεμπης θα λείπει μεχρι το απόγευμα και ετσι αποφασίζω να χαλαρώσω μονη μου ολο το μεσημέρι...οι σκέψεις μου γυρνούν ξανα στον Ακη...προσπαθω να τον βγάλω απο το μυαλο μου αλλα ειναι μάταιο...ειναι ο αντρας της καρδιάς μου...τις σκέψεις μου διακόπτουν οι φωνές του Πέτρου...ανεβαινω στο δωματιο του για να δω αν ειναι καλα...

Β-"Τι επαθες γιατι φωνάζεις ετσι;"

Π-"Τι ειναι αυτο Βιολετα;"

Μου πετάει στα μούτρα το ημερολόγιο μου...εκει που γραφω τις σκέψεις και τα όνειρα μου...

Β-"Τι δουλειά εχεις στο δωματιο μου..και γιατι ψαχνεις τα πραγματα μου;"

Μια δυνατη σφαλιάρα προσγειώνεται στο προσωπο μου...

Π-"Απο υποχρέωση εμεινες μαζι μου μωρή πουτάνα"

Κανω δυο βήματα πίσω...φοβαμαι πολυ ειναι πολυ νευριασμενος...

Β-"Πετρο ηρεμήσε"

Π-"Σε σεβάστηκα..δεν σε ακούμπησα..σου ανοιξα το σπιτι μου για σενα και το κολοπαιδι σου και εσυ συνεχίζεις να σκέφτεσαι αυτον τον μαλακα;"

Β-"Μην ξανα βρίζεις την οικογενεια μου μαλακα"

Ορμάω πανω του και αρχιζω να τον χτυπαω με οση δύναμη εχω...εκείνος με σπρώχνει με δύναμη πανω στο κρεβατι και αρχιζει να με χτυπαει...βγαζει τα ρουχα μου με δύναμη και με αφηνει γυμνη...

Π-"Κοιτα να εισαι καλο κοριτσι"

Ανοιγει τα ποδια μου και οσο δύναμη κιαν βαλω δεν μπορω να τον αποφύγω...κλαίω και ουρλιαζω σαν τρελη μήπως κάποιος μπορεσει να με βοηθήσει...ξεκουμπωνει το παντελονι του και βαζει την στυση του μεσα μου...πονάω και φωνάζω δυνατα...

Π-"Ειδες ποσο καλός ειμαι;..καλυτερος απο τον μαλακα σου"

Β-"Σε σιχαίνομαι..ο Ακης ειναι μοναδικός"

Μια δύναμη σφαλιάρα και βαζει την στυση του δυνατα μεσα μου...το επαναλαμβάνει πολλες φορές μεχρι που σταματάει γιατι τελειώνει...κουλουριαζομαι στο κρεβατι και κλαίω με λιγμους...

Π-"Μην βγεις απο το δωματιο"

Λεει και κλείνει την πορτα...προσπαθω να σηκωθώ αλλα οι πληγες μου ειναι μεγάλες και τρέχουν αίματα απο τις πληγες μου...τραβάω απο το καλώδιο το τηλεφωνο κοντά μου και περνώ τηλεφωνο τον Ακη...

Α-"Ναι;"

Β-"Η Βιολετα ειμαι"

Α-"Τι εγινε;"

Β-"Μπορεις να κρατήσεις τον μπέμπη για λίγες μερες"

Α-"βεβαια"

Β-"Σε ευχαριστω"

Παω μα κλείσω το τηλεφωνο αλλα ακούω την φωνη του...

Α-"Βιολετα;..τι εχεις;.δεν σε ακούω καλα"

Β-"Καλα ειμαι..καλα"

Λέω και το κλείνω αμέσως...δεν θελω να καταλαβει κατι...σέρνονται μεχρι το μπανιο και μπαινω στην μπανιερα ανοιγω το νερο και πλένω τα αίματα απο πανω μου...υστερα βγαίνω και ξαπλωνω στο κρεβατι μου...εχουν περασει αρκετές ωρες μεχρι που ακούω τα βήματα του στην πορτα...ανοιγει την πορτα και εγω κλείνω τα ματια μου για να νομίζει πως κοιμάμαι...τραβαει το σεντόνι μου και ξερω πως θα ζήσω εναν ακομα εφιάλτη....

Τα λογια ειναι περιττά....
Καλο βραδυ !!!
Silia_ST