...ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...

...ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ...

Α-"Αλλα τωρα που γεννησες τον γιο μας..θα χωρίσω την Εύα..θα την βοηθάω σε οτι χρειαστεί και θα βλεπω συχνά την μικρη..αλλα η πρωτη μου ανάγκη ειναι να ειμαι διπλα σε εσένα και στον γιο μας"

Β-"Οχι Ακη..εγω ειμαι με τον Πέτρο..οπως εσυ δεν μπόρεσες να αφήσεις την γυναικα σου ετσι και εγω δεν μπορω να αφησω τον σύντροφο μου"

Δεν μπορω να αφησω τον Πέτρο...στάθηκε διπλα μου σε ολη την εγκυμοσύνη,σε κάθε μου ανάγκη και με πρόσεχε...δεν μπορω να το κανω οσο κιαν θελω να τρέξω κοντά στον Ακη...

Α-"Τι λες Βιολετα;"

Β-"Ο Πέτρος στάθηκε διπλα μου..με βοήθησε και.."

Χτυπησε μια μπουνια στον τοιχο...

Α-"Αν ηξερα οτι ειναι παιδι μου θα ημουν εγω διπλα σου αλλα εσυ δεν ειπες τιποτα"

Β-"Ηρεμήσε"

Α-"Το παιδι ειναι δικο μου..εγω θα το αναγνωρίσω,εγω θα το μεγαλώσω και εγω θα ειμαι διπλα του"

Β-"Φυσικα..αυτο ειναι δικαίωμα σου"

Με κοιταζει αρκετή ωρα δίχως να πει λέξη...τα ματια του ειναι θλιμμένα και γυαλίζουν...

Α-"Τι περισσότερο εχει απο μενα"

Β-"Μην σκέφτεσαι ετσι;"

Α-"Πως να μην σκέφτομαι ετσι;..έχουμε την ευκαιρία να ειμαστε μαζι και να μεγαλώσουμε τον γιο μας με αγαπη..και εσυ διαλέγεις αυτον γιατι;..ε γιατι;"

Δάκρυα τρέχουν στα ματια μου...

Β-"Γιατι εκείνος με διάλεξε..γιατι εκείνος δεν με άφησε μονη..γιατι εκείνος μου έδειξε την αγαπη του..ενω εσυ με παρατησες,διάλεξες την γυναικα σου και αφήσες την αγαπη μας στην άκρη"

Βαζει τα χέρια του στο προσωπο του και προσπαθεί να ηρεμήσει...

Α-"Δηλαδη για μια λαθος επιλογή..θα σε χασω για πάντα;"

Γνέφω καταφατικά...ίσως ειναι η πιο δύσκολη απόφαση που εχω παρει σην ζωη μου...ομως δεν μπορω να ξεχάσω όσα εκανε για μενα ο Πέτρος...ο Ακης ανοιξε την πορτα και εφυγε απο δωματιο...ξερω πως θα ειναι δύσκολο για μενα αλλα θα προσπαθησω...

4 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ...
Πέρασαν τέσσερις κουραστικοί μηνες...ο μπεμπης μου εχεις μπει στην καθημερινότητα μου και εχεις αλλαξει ολη την ζωη μου...οταν εφυγα απο το νοσοκομειο επέστρεψα στο σπιτι του Πέτρου...του ειπα ολη την αληθεια και το εκτίμησε πολυ...τον Ακη δεν τον εχω ξανα δει απο το νοσοκομειο...μια γυναικα γυρω στα 40 έρχεται εδω και περνει τον μπέμπη,τον πηγαινει στον Ακη και υστερα τον επιστρέφει παλι εδω...η απόφαση που πήρα να μείνω στο πλευρό του Πέτρου ειναι σωστή βάση της λογικής μου...αλλα ενα τεράστιο λαθος βάση της καρδιάς μου...
-----
Ειμαι καθισμένη στην αυλή του σπιτιού μου και πινω ενα παγωμένο τσάι οταν ακούω την φωνη της Νίκης,..έρχεται στην αυλή και με αγκαλιάζει...