ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΗΡΕΜΙΑ?

Η Νέλη βγήκε στο καθαρό αέρα και έκλεισε μια μεγάλη δόση απ'αυτόν μέσα της.Ένιωθε υπέροχα και φάνηκε στο πλατύ χαμόγελο που δεν άργησε να σχηματιστεί στο πρόσωπό της.Τις επόμενες μέρες μια μικρή αγωνία την ενοχλούσε αλλά όσο παιρνούσε ο καιρός και επικρατούσε ησυχία, άρχισε να χαλαρώνει.Με τον Έρικ τα πράγματα κυλούσαν ονειρικά και εκείνος σύντομα της πήγε το μωρό στο σπίτι.Το σήκωσε στα χέρια της και η καρδιά σκύρτισε.Τι όμορφο και αθώο πλάσμα...σκέφτηκε.Ο Έρικ τη παρακολουθούσε να ασχολείται μαζί του και ένιωσε για πρώτη φορά ευτυχία για εκείνο το παιδί.Ο πατέρας του δε τον ενοχλούσε και ενώ του φάνηκε παράδοξη εκείνη η αποχή αποφάσισε να την απολαύσει.

Απο την άλλη,η μητέρα της Νέλης πήγαινε όλο και καλύτερα.Οι γιατροί την ενημέρωσαν πως σε μερικές μέρες θα ήταν ικανή να ενταχθεί επίσημα στη κοινωνία,καθαρή και έτοιμη για μια νέα ζωή.Η χαρά δε περιγραφόταν και η μητέρα της την αγκάλιασε λέγοντας με χίλιους τρόπους ευχαριστώ.Την είχε σώσει πραγματικά και όσο καιρό έμεινε στο νοσοκομείο η ψυχή της καθάρισε και της έδειξε το δρόμο που έπρεπε να πάρει.Το δρόμο κοντά στη κόρη της.Είχε άπλετο χρόνο για να σκεφτεί και το έκανε,το έκανε με προσοχή και αγάπη.Πόνεσε για τα λάθη της,έκλαψε αλλά ένιωσε τυχερή και ευγνώμων για εκείνο το πλάσμα που είχε φέρει στο κόσμο.Μετάνοιωσε για πολλά και έδωσε υπόσχεση για άλλα τόσα.

Ο Κλάιν είχε ξεκινήσει το νέο βιβλίο του και η Νέλη αποφάσισε να ξαναδουλέψει.Ο Έρικ δέχτηκε αμέσως δίνοντάς της κιάλλες αρμοδιότητες.Θα μιλούσε με νέους συγγραφείς και έπειτα κάνοντας ξεκαθάρισμα θα πρότεινε τους καλύτερους.Οι πωλήσεις απο εκείνο το βιβλίο που επέμενε να μην εκδοθεί,έδειξαν πόσο δίκιο είχε και έτσι απέκτησε αβίαστα το 31% του οίκου της.Αυτή την αποτυχία τη γιόρτασε με τον Έρικ όπως μόνο εκείνοι ήξεραν.Περίεργο να νιώθει κανείς χαρά για κάτι που δε πήγε καλά,αλλά κάποια κακά φέρνουν στη ζωή χίλια άλλα υπέροχα πράγματα και αυτά ήταν που οι δυό τους γιόρταζαν.Δούλευε αρκετά αλλά χαιρόταν και τον έρωτά της μαζί του.

Χωμένη στις χιλιάδες προτάσεις παρατήρησε μια που έδειχνε ενδιαφέρουσα.Τη πήρε στα χέρια της και ξεκίνησε να διαβάζει,πάντα το έκανε ακούγοντας μουσική και περπατώντας με την ιστορία στο χέρι.Απο τις πρώτες κιόλας γραμμές εντυπωσιάστηκε απο το τρόπο γραφής και τα συναισθήματα που της δημιούργησε,έτσι χωρίς να χάνει χρόνο έκλεισε ραντεβού την ίδια μέρα με τη συγγραφέα.Ετοιμάστηκε και θα ξεκινούσε για το μπαρ που ήταν η συνάντηση.Ο Έρικ ζήτησε να τη πάει εκείνος και την έκανε να χαμογελάσει.Υπήρχε ακόμα μέσα του ένα ίχνος αμφιβολίας και φόβου αλλά η Νέλη θα το έσβηνε και αυτό.''Φυσικά μωρό μου''του απάντησε κάνοντάς τον χαρούμενο και έτσι σε πολύ λίγο την αποχαιρετούσε έξω απο την είσοδο του μαγαζιού.Η κοπέλα τη περίμενε σε ένα ψηλό τραπέζι σχεδόν στο κέντρο του χώρου.Ήταν νέα και γλυκιά,τα μάτια της έβγαζαν καλοσύνη και μια σπιρτάδα που η Νέλη θαύμασε.Αφού συστήθηκαν,η κοπέλα προθυμοποιήθηκε να πάει μέχρι το μπαρ για να πάρει τα δυο ποτήρια κρασί που είχαν παραγγείλει.Όταν επέστρεψε άρχισαν να μιλούν για το έργο της.Η Νέλη εξέφρασε ενθουσιασμό και της έκανε ερωτήσεις πίνοντας κρασί  και μαγικά έκλεισε τα μάτια.

Όταν τα άνοιξε ξανά,ήταν ήδη στο κρεβάτι της και αμέσως αναρωτήθηκεγιατί δε θυμόταν απολύτως τίποτα.Μα μόνο ένα ποτήρι κρασί ήπιε και ένιωθε λεςκαι είχε κατεβάσει ένα ολόκληρο μπουκάλι.Το μόνο που μαρτυρούσε την έξοδό τηςήταν μερικές απο τις κουβέντες με εκείνο το κορίτσι.Ήταν οι μόνες που θυμόταν,οιμόνες!