ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ

ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ

Η Νέλη αγριεμένα τη πλησίασε πριν προλάβει η μικρή να φτάσει στη πόρτα του σπιτιού.Άρπαξε το μπράτσο της απότομα και την απομάκρυνε αρκετά.''Άουτς''της είπε ναζιάρικα τρίβοντας το σημείο που η Νέλη την είχε κρατήσει ''Ούτε για αστείο δεν έπρεπε να έρθεις εδώ.ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ!''της φώναξε και αυτή απλά κοιτούσε χωρίς να καταλαβαίνει.''Συνειδητοποίησες τι έκανες?''συνέχισε ελπίζοντας για μια απάντηση,για έναν διάλογο.Η Λίλα ζάρωσε τα φρύδια της και φούσκωσε τα χείλη κάνοντας τη Νέλη να καταλάβει πως εκείνη η μικρή δεν ήξερε τι της γινόταν.Σήκωσε το κεφάλι στον ουρανό ξεφυσώντας αγανακτισμένη ''Δε ντρέπεσαι καθόλου?Είσαι μια σταλιά κορίτσι και φαίρεσαι ξεδιάντροπα.Χτες το πρωί που ήρθες κατάλαβες ποια είμαι?''είπε και τη κράτησε απο τα μπράτσα μπροστά της ''η...η φίλη του Έρικ''απάντησε δειλά ''Συγχαρητήρια κερδίσατε''την ειρωνεύτηκε η Νέλη και συνέχισε απότομα''Και τότε γιατί μπήκες σε ένα παιχνίδι που δε ξέρεις?''.Η μικρή τη κοιτούσε με ένα χαζό ύφος ''Αφου...αφού εκείνος''προσπάθησε να πει ''Εκείνος ΤΙ?''της φώναξε ξανά και η Λίλα της απάντησε θυμωμένη ''ΜΕ ΘΕΛΕΙ!''.Δε μπορούσε να πιστέψει αυτό που άκουγε,πόσο εύκολα είχε παρασυρθεί,πόσο εύκολα έβγαζε συμπεράσματα και ύστερα έστριψε απότομα το κεφάλι προς το σπίτι.Πίσω απο το παράθυρο, τρία κεφάλια παρακολουθούσαν.Όταν ο Έρικ την είδε είπε ''Τι της λέει ρε μαλάκα,θα τρελαθώ.''φοβόταν μήπως τα λόγια της Λίλας του χάλαγαν όλη τη προσπάθεια και έκαναν τη Νέλη να αλλάξει γνώμη ''Οτι λιώνει για πάρτη σου,οτι σε θέλει απεγνωσμένα...''απάντησε ο Στηβ χασκογελώντας ''Σκάσε''πέταξε ο Έρικ ρίχνωντάς του μια δυνατή αγκωνιά.

Η Νέλη άρχισε να πηγαίνει πέρα δώθε μπροστά απο το κορίτσι ''Τίποτα δε κατάλαβες,τίποτα.Δε σέβεσαι τον εαυτό σου,επιδεικνύεις με φτηνό τρόπο το σώμα σου και πιστεύεις πως έτσι θα σε θέλει κάποιος.Τον άφησες να παίξει μαζί σου,τον άφησες και μετά του όρμηξες.Δε κάνουν έτσι οι γυναίκες.ΔΕ ΚΑΝΟΥΝ ΕΤΣΙ!''της μιλούσε έντονα και η Λίλα έριξε το βλέμμα στο χώμα ''Και αν πίστευες πως σε θέλει...εγώ?Εγώ δεν ήμουν εκεί?Δε με έβλεπες?Δε σκέφτηκες πως θα νιώσω?''τη ρωτούσε με πρόθεση να τη μαλώσει ''Έλα στη θέση μου και δες τον εαυτό σου απο μακρυά και αν πιστεύεις πως η συμπεριφορά σου ήταν σωστή τότε θα σου ζητήσω συγνώμη''είπε στο τέλος και αφού έδεσε τα χέρια στο στήθος, περίμενε.Η Λίλα όσο σκεφτόταν αυτά τα λόγια, το πρόσωπό της άλλαζε μέχρι που φάνηκε πόσο παιδί ήταν.Άρχισε να κλαίει με ένα παράπονο και μετανοιωμένη έπεσε στην αγκαλιά της Νέλης.Τύλιξε τα χέρια γύρω απο τη μέση της και έβαλε το κεφάλι στο στήθος της.Εκείνη τη χάιδεψε τρυφερά στη πλάτη ''Μη κλαις''της ζήτησε αλλά η μικρή δε μπορούσε να σταματήσει ''Συ...συγνώμη''την άκουσε να λέει μέσα απο τα αναφιλητά.''Εντάξη,τελείωσε τώρα.Να τον αγαπάς τον εαυτό σου,να τον προσέχεις και να μην αφήνεις κανένα να σε εκμεταλλεύεται ούτε λίγο.Μη γδύνεσαι,δε θα σε εκτιμήσει κανείς γυμνή,πίστεψέ με.Ξέρω τι σου λέω''τα λόγια της Νέλης ήταν αληθινά,τρυφερά και η μικρή κούνησε το κεφάλι της δείχνοντας οτι την είχε ακούσει προσεκτικά. Και έτσι την οδήγησε μέσα στο σπίτι.Η Λίλα ρουθουνίζοντας λυπημένα στάθηκε μπροστά στον Έρικ χωρίς να τον κοιτάζει ''Συγνώμη...''του είπε και το κλάμα άρχισε πάλι ''...αλλά και εσύ...'' συνέχισε χτυπώντας τον παιδικά στο στήθος.Η Νέλη του έκανε νόημα να αντιδράσει,να της πει κάτι και έτσι εκείνος σα να πήρε έγκριση τράβηξε τη Λίλα αγκαλιά του ''Όλα καλά.Εγώ συγνώμη που σε έκανα να πιστέψεις λάθος πράγματα''της δήλωσε και όταν την άκουσε να λέει ''Σε συγχωρώ''χαμογέλασε όπως και οι υπόλοιποι.

Γύρω στο μεσημέρι και αφού η Λίλα είχε φύγει,ο Στηβ αναρωτήθηκε τι θα έκαναν στη συνέχεια.''Θα πάω τη Νέλη στο καταφύγιο.Εσείς κάντε οτι θέλετε''απάντησε ο Έρικ ''Μμμμμ,έχει σχέδια το ξαδερφάκι μου''είπε εκείνος πονηρά και η Νέλη κοιτούσε με περιέργεια.''Άντε μωρό μου να ετοιμαστείς.Θα μείνουμε πάνω το βράδυ οπότε πάρε οτι θα χρειαστείς''της είπε και τη φίλησε στο κεφάλι τρυφερά.Είχαν ανάγκη να μείνουν μόνοι και ο Έρικ το γνώριζε,έτσι δε θα έχανε χρόνο.Την ήθελε αγκαλιά του,ήθελε να τη κάνει να νιώσει όμορφα και να ξεπληρώσει τη τόσο λάθος συμπεριφορά του.Το καταφύγιο που βρισκόταν στη κορυφή του βουνού,ήταν ιδανικό.Ακριβώς οτι έπρεπε!