Si Tristan - Ang Textmate ko

2 - My textmate, my schoolmate..

318 (Ang Textmate ko)

By: ImYours18

Email: imyours1821@yahoo.com

Authors Note: Good Day! :D Eto na pop ala yung Chapter 2 ng story ko, naging magkasunod lang po yung pag-post ko ng update kasi late ko na pong na-ipost iyong chapter 1 gawa po nang nagloloko ang email ko. Hehe. Anyways, maraming maraming salamat po sa mga nagbabasa ng akda ko, kahit hindi siya gaanong maayos ay pagpasensyahan niyo nap o hehe, muli salamat po : )

Happy Reading J

Warning: Some words used in the story are foul words. Also, there are scenes which are seductive and not appropriate to the minor readers. This story is a work of fiction only and any parallel scenes, places and names to the reality are absolutely unintentional.

Any reaction, praise, violent reaction and comments regarding to my story, please contact me. imyours1821@yahoo.com.

Thank you, enjoy reading.

Chapter 2

“Tristan?!”  Pasigaw kong bigkas pagkakita ko sa lalaking nang-asar sa aking pagkakatumba. At hindi nga ako nagkakamali, siya nga si Tristan, ang textmate ko. Kamukhang kamukha niya ang mga pictures na nakita ko sa facebook niya. Sa personal may mga mapupula siyang mga labi, bilugang mga mata at makakapal na kilay na lalong nakapagpapagwapo sa kanya, morenong balat na katamtaman lang ang timpla sa kanyang itsura, matangos na ilong at nakakabighaning mga ngiti. Ngunit kasing bilis naman ng isang kidlat nawala ang mga ngiti na iyon ni Tristan, napalitan ng pagtataka.

“Huh? Do I know you? Sino ka?” Takang pagtatanong ni Tristan, para naman akong sinabuyan ng malamig na tubig na tulad sa nangyari sa isang eksena sa dating pelikula na bituing walang ningning kung saan binuhusan ni Cherry Gil si Sharon Cuneta ng tubig sa mukha sa mga tinanong ni Tristan. Hindi niya nga pala ako kilala, iba nga pala ang profile picture ko na ginagamit sa dummy account ko sa facebook.

“Ah.. Eh.. Hmm? Ang sabi ko, Christian, ito oh?  Itong author ng libro na binili ko, CHRISTIAN DELA PAZ” Pagpapalusot ko, buti na lamang at Christian ang nagkataon na ang author ng libro ko noon sa Sociology ay Christian ang pangalan kung saan kasingtunog ito ng Tristan.  Kahit hindi kapanipaniwala ay iyon na ang ginawa kong dahilan, haisst, kahit kalian ka talaga Colby!!

 “Wehh, kilala mo ko eh, ang linaw linaw ng sinabi mo eh, TRISTAN” tugon niya ng may halong pagdududa at nilakasan at binigyang diin ang pagkabigkas ng kanyang pangalan. Nako, bisto na ba agad?. “Siguro, stalker kita?” Pagdadag pa nito at may natawa ng bahagya.

“Stalker ka dyan? Hindi noh?! Hindi kaya talaga kita kilala! At saka sino ka para naman maging stalker mo ko? Aber!” Pagpapalusot ko na lang. Paano kaya ako makakawala dito? Sa dami dami naman kasi ng madudulas na salita “Tristan” pa talaga ang nasabi ko eh. Hay nako Colby tatanga tanga ka talaga. “Paano ba, uuna na ako ah?,  Ang sakit kasi ng balakang ko sa pagkakadulas eh” Sabay dampot ng mga libro ko at lakad ng mabilis upang hindi na maabutan pa at ma-interogate ni Tristan kung bakit niya ako kilala.