Badboys

Hoofdstuk 49

'Maar dat gaat echt niet gebeuren. Jij blijft gewoon bij mij en we gaan het leuk hebben.' zeg ik enthousiast.

'Ja ik blijf bij jou en dan ook met Jasper.' Zegt ze met een nep glimlach.

'Dat gaat wel meevallen, alles gaat zeker goed komen.' Zeg ik en geef haar een por.

'Ik weet het niet, Jasper heeft gewoon die uitstraling. Die zieke uitstraling, waar ik het juiste woord niet op kan leggen. Ik mag het daar gewoon niet om.' Zegt ze schouder ophalend.

'Laat me je dan alsjeblieft al een beetje opmaken. Dan zie je er toch super knap uit als je wel meegaat.' Zeg ik grijnzend.
Ellen zucht en geeft dan toe.

Ik klap verrukt in mijn handen en sleur haar mee naar mijn kamer.
Ik zet haar op met ronddraaiende bureaustoel en ik steek haar haar op zodat ik volledige toegang heb tot haar hele gezicht.

'Wat gaan we toch doen met mijn lief klein zusje.' Mompel ik grijnzend.

Als ik bijna klaar ben met het haar van Ellen worden we geroepen door mama dat het eten klaar is.

'Ik doe de rest straks na het eten wel.' Zeg ik en loop ingetogen kaar beneden.

Vandaag is een leuke dag. Jasper is super lief voor me geweest en Ellen gaat, misschien, mee naar een fuif.
Ik doe mijn best om een grijns te onderdrukken.

Ik heb Cynthia wat geholpen met haar huiswerk en gelachen met Alice als ze nog een keer iets zei dat ze zo geweldig vind aan haar vriendje.

Ze zijn toch zo een geweldige meiden. Ik weet niet wat ik zonder hen moet.

Na het eten ga ik eerst verder met het haar van Ellen en dan ga ik naar mijn eigen kamer.
Ik neem het wit kante t-shirt en de zacht roze rok. Ik doen het aan en probeer verschillende manieren om het goed te doen.

'Waar ben jij nu zorgen over aan het maken? Je ziet er toch altijd geweldig uit.' Ellen kijkt me aan vanuit de deurpost.

'Ik weet niet hoe verschillend de fuiven hier zijn van die in België.' Zeg ik twijfelend.

Ik zie dat Ellen zich ook heeft omgekleed.
Ze draagt een zwarte short en een Bordeaux rood t-shirt van "arctic monkey". Ze draagt haar afgetrapte Allstars met lange zwarte sokken in.
En een hemd als vestje.

'Jij niet dan?' Vraag ik fronsend.

'Ik heb gewoon iets anders aan gedaan hoor, dat betekend niet dat ik meega.' Zegt ze streng.
Toch gaat ze op mijn bed zitten.

'Dus, weet je eigenlijk waar Jasper je mee naartoe wilt nemen?' Vraagt ze nieuwsgierig.

'Dat hoeft toch niet? Ik vertrouw Jasper wel hoor.' Zeg ik logisch.

'Als je mee gaat kun je zien waar we heen gaan. De andere jongens gaan ook mee. Ik denk zelfs Lexi en Jade ook.' Denk ik hardop.

'Dat zou wel leuk zijn, dan ben je niet het enige meisje.' Zegt ze dan.

'Max zou ook meegaan. Hij leek er zin in te hebben.'

'Waarom begin je over Max?'

'Omdat je de laatste tijd goed met hem overweg lijkt te kunnen.'
Voor Ellen iets kan antwoorden hoor ik de bel.

Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en spurt naar beneden, wat niet zo handig is op hakjes.

Ik doe de deur open en ik zie Jasper staan in een simpele zwarte broek en grijs t-shirt.

'Misschien moet ik nog snel iets ander aandoen.' Zeg ik, maar voordat ik kan teruglopen neemt Jasper mijn pols vast.

'Jij hoeft je echt niet om te kleden. Je ziet er mooi uit in dat kleedje.' Zegt Jasper nogal nerveus.

Ik hoor dat Ellen ook de trap af komt.

'Dus jij heb ook besloten om mee te gaan?' Vraagt Jasper met een geniepige grijns.

'Nee, ik kom jullie tweeën uitzwaaien.' Antwoord ze serieus.

'Wel dat is  jammer, ik had speciaal voor jou een aparte escort geregeld.' Zegt hij met een zucht.

'Een aparte escort?' Vraagt Ellen fronsend.

'Ja, maar ik zal tegen hem zeggen dat hij al kan doorrijden.' Zegt Jasper en hij draait zich om.

Ik heb natuurlijk door wat hij aan het doen is die idiote bastaard toch.
Denk ik lachend.

'He Max, ze wilt toch niet mee. Dus je kunt al doorrijden.' Roep Jasper naar de witte lamborghini voor onze oprit.

'Oké prima, maar alleen omdat Max hiervoor is moeten omrijden. En om Lena te beschermen voor jou vreemde ideeën.' Zegt ze dan kwaad.

Ze verliest niet graag.
Maar nu krijgt ze wel haar mooie prijs die op haar wacht.

Als Ellen al weg beent neemt Jasper mijn hand vast en leid me naar zijn auto.
Hij lijkt diep in gedachten verzonken te zijn.

'Jasper is alles goed?' Vraag ik als we in zijn auto zitten.

'Ja, alles is goed. Ik moet gewoon wat nadenken over iets.' Zegt hij snel.

'Je weet dat je mij alles kunt vertellen?' Zeg ik nog een keer voor de duidelijkheid.

'Het is niet belangrijk, breek jij je mooie hoofd je maar niet over mijn probleempje. En daarbij, vanavond gaat het een leuke avond worden en gaan we ons niet bezighouden met die verdomde dingen. Ik wil alleen dingen doen met jou.' Zegt hij en geeft me een kus op mijn slaap.

'Jasper, ik weet eigenlijk niet of ik daar al klaar voor ben.' Zeg ik beschaamd.
Dit is niet de eerste keer dat ik dat hem vertel, maar het voelt zo ongemakkelijk.

'Wat? Nee, dat bedoel ik niet. Ik bedoel gewoon dag ik met jou een leuke avond wil hebben.

Ik haal zo onopvallend mogelijk opgelucht adem en Jasper start zijn auto.

Een kwartier later staan we voor een gebouw in het centrum van Oklahoma City.

'"The basement"' lees ik hardop van het flikkerend bord.

'Ja, je zult het wel zien.' Zegt Jasper met een grijns.