Peri masalından uyanan, bir zavallı gibiyim.Resmen kül kedisiyle empati yapıyorum şu an ,oda benim gibi çaresiz mi hissetmişti,mutfaktaki ocağın önünde yatarken.Tabi ben mutfaktaki ocağın önünde değildim.Aksine çok lüks bir mekanda ,harika bir dekorasyonla düzenlenmiş bir düğünün içerisindeydim.Üzerimde, kendim seçmiş olsam asla almayacağım pahalı ve şatafatlı bir elbise var.Ama ben kendimi berbat hissediyorum.Karahan benimle hiç ilgilenmiyor,aksine bana sadece Esma için katlandığını açıkça görebiliyorum gözlerinde.Neyse ki düğün bitti.(sonunda!).Esma gelin çiçeğini atmak için tüm kızları topluyor ama benim hiç umurumda değil açıkçası.Gümüş'ün planını uygularsak ki az önce bunu kabul ettim,artık geri dönemem.Karahan benden iyice nefret edecek,oturduğum yerde durum analizi yaparken ,yanıma gelen Aras'ı yeni fark ediyorum.''Merhaba,''diyor biraz çekinerek ''Uzun zamandır görüşmüyoruz.''
Beceriksizce sarılıyor bana ,sanırım benim tepkimi pek kestiremiyor, oysa ki ben tepki veremeyecek kadar şaşkın ve öfkeliyim.Tabi ki Karahan'a, anneme,herkese ama Aras bu listede yok.Tıpkı Esma ve Deniz'in olmadığı gibi.''İyidir''deyip sarılışına karşılık veriyorum.
"Onunla bozuksunuz sanırım,ben sevgili olduğunuzu sanıyordum ,''diyor.Karahan'ı kastediyordu,saçmalama anlamında kaşlarımı çatıyorum,
''Ben ve sevgili olmak ,Aras çok mu içtin sen,ben daha kendi iç sesimle anlaşamıyorum, başka birini almayayım.''Gülümsemesi beni biraz rahatlatıyor ,hiç bir şey bilmediğim ,kendi geçmişimden habersiz olduğum zamanlara gidiyorum.İyiydik işte dört arkadaş ,büyümek mezun olmak benim için sadece yalnızlık ve kaosa neden oldu.Esma'nın seslenişiyle zoraki ayağa kalkıyorum.Aras'da benimle beraber ayaklanıyor. Yanımda yürürken takılıyorum ona ''Çiçeği tutmak için çok heveslisin bakıyorum''deyip omzumu omzuna vuruyorum hafifçe ,o hiç kızmaz ki bana yine kızmıyor,
''Açıkçası berbat görünüyorsun Nefes, düşersen tutmak için sana yakın duruyorum,''
Keşke sevdiğim adam sen olabilseydin Aras ,ama kalp seçimini kendi yapıyor, yüzüne bakarken bunları düşünüyorum ama ona söylemiyorum tabii ki , sadece alaycı olduğunu düşündüğüm bir şekilde ''Çok komiksin,''demekle yetiniyorum.
Esma tüm güzelliği ve mutluluk enerjisiyle, hem dans ediyor hem de çiçeği fırlatırmış gibi yapıp bekleyen kızların heyecanla çığlık atmasına neden oluyor ,en azından o mutlu ,sevdiği adamla evlenip yurt dışına gidiyor. Planlarına göre iki sene Türkiye'de yoklar.Bu benim için iyi; yaptıklarım için ona hesap vermek zorunda değilim en azından.Esma çiçeğini nihayet fırlatıyor.Kimin tuttuğunu merak etmiyorum ama Sare çiçeği burnuma sokup ''ben yakaladım,ezik.''derken imalı bir şekilde Karahan'ı süzüyor. ''Aferim sana tebrik ederim,''derken buluyorum kendimi.Zaten bütün gece Karahan'ın dibinde dolandı durdu , bir kaç kerede dans ettiler ,çokta umurumda sanki(!).Kendimi kadehlerce şarap içmiş gibi hissediyorum.Oysa tek damla içki içmedim bu gece ,baş ağrım bunu yalanlarcasına baskı yapıyor bana.
Ve düğün töreni son buluyor.Giden gelin arabasının arkasından bakıyor herkes ,araba uzaklaşınca ben de kimseyi umursamadan ilerliyorum.Aklımda sadece Esma'nın gülen gözleri kalsın istiyorum.Karahan'ın nefret dolu bakışlarına artık dayanacak ruh halinde değilim çünkü.
''Nefes , bir dakika,''bu ses Gökhan Payaslı'ya ait.İlerlemeyi bırakıyorum ama ona doğru yaklaşmayı düşünmüyordum, benim aksime o bir kaç adımla yanıma geldi bile,''Yemeğe gideceğiz kızım ,sen nereye gidiyorsun,arabanda yok,"
Bir saniye bile olsa , kimseyi çekecek durumda değilim ,soğuk olduğunu fark ettiğim sesimle,
''Gerek yok ,ben gitmeliyim."desem de işe yaramadı.Kolumu nazikçe tutup gözlerime baktı,''Hadi Nefes hiç değilse şoför eve bıraksın ,aklım sende kalacak,''
Hayır demek için daha ağzımı bile açamadan, olduğumuz yere,art arda üç araba hızlı bir şekilde yanaşıp park etti,hepsi de aynı modeldi. Karahan ve Ankanın korumaları bu gürültülü geliş sebebiyle Gökhan abinin,dolayısı ile de benim yanıma geldi ,korumalar Gökhan abinin arkasında durmayı tercih ederken,Karahan abisinin önüne geçmişti.Arabaların kapıları aynı anda açıldı ,dört iri yarı adam ve iki kız bize doğru hızla yaklaşmaya başladı.Hiç birini tanımıyordum.Adamlardan biri diğerlerinden daha önde yürüyordu.Tanıdık olan tek şey giysileriydi.Hepsi bizim operasyonlara giderken giydiğimiz siyah üniformalardan giyiyorlardı.Bu gelenler Gece'nin ekiplerinden biriydi.İyide burada ne arıyorlardı ki.Bir kişi hariç gelenler yavaşladı.Diğerlerinden daha iri güçlü ve yakışıklı olan adam bizim olduğumuz yere yaklaşıyordu, ona biraz baktığımda daha önce hiç görmediğimi fark ettim çünkü görsem unutmazdım. Açıkçası ,sıra dışı bir yakışıklılığı vardı; koyu kahve saçları, koyu kahve gözleri ve dolgun dudaklarının yanında, yürüyüşündeki kendine güveni, yüzündeki ifade ne düşündüğünü ele vermiyordu.Ve tam benim yanımda durdu ,yakından da kusursuzdu ,şaşkın şaşkın ona bakarken, Karahan Gökhan abinin onu tutan elini kenara itip yanımda duran adama .''Burada ne arıyorsun Demir, hemen git''dedi sesi öfkeliydi ,onu tanıyordu. Adının Demir olduğunu öğrendiğim ,gizemli yakışıklı alaycı bir gülümsemeyle ona baktı,seside kendi gibi etkileyiciydi.
''Seninle işim yok Payaslı, sen karışma ,''sonra da benim ve orada olan herkesin beklemediği bir şey yaptı.Elini benim belime dolayıp ,beni kendine yaklaştırdı.Sadece ikimizin duyabileceği bir şekilde kulağıma fısıldadı,''Başlıyoruz güzellik, benimle geliyorsun,seni babana götüreceğim,''
Sonra elini belimden çekti ve az önce beni saran elini,onayımı almak için bana doğru uzattı.Bu sefer etraftaki herkes söylediklerini duyuyordu ,amacı da zaten buydu,arkasında ekibi olduğunu tahmin ettiğim kızlı erkekli grup benim ve onun arkasında set şeklinde dizilmişti.
''Hadi güzellik ,gidiyoruz,''
Ben öylece kalakalmışken, Karahan önüme geçip ''Hayır,''dedi ''seninle hiç bir yere gelmiyor,''sonra sesini alçaltıp sadece bizim duyabileceğimiz şekilde devam etti,''O benim ekibimde.''Alaycı bir gülüşle elini indirdi Demir ''Ona uzaklaştırma verdirttin,merkez onu senden alıp bana verdi,yarın belgeler masanda olur şimdi çekil önümden Payaslı, yeterince zamanımı harcadın.''Ve tekrar elini bana doğru uzattı ,bu defa yüzünde sadece çapkın bir gülümseme vardı,Karahanınsa öfkeli yüz ifadesi Demir'in üzerindeydi.Ve bu akşam beni o sahilde bıraktığında hissettiğim acıyı, onun da hissetmesini istedim,belki içim biraz soğurdu, benden kolayca vazgeçebiliyorsa, ben de ondan vazgeçebilirdim ve hiç düşünmeden bana uzatılan güçlü ele küçük elimi yerleştirdim.Demir'in kendinden emin gülümsemesi yüzünü kaplarken, Karahan onun elinde kaybolan elime bakıyordu.Sanırım bunu beklemiyordu ,bende bu akşam beni terk etmesini beklemiyordum.Sonra anın sessizliğini Demir'in kendinden emin sesi bozdu,
''Doğru seçim güzellik ,gidiyoruz,''Karahan'ı tutan Anka'nın korumaları, onu sakinleştirmeye çalışan abisi ve bizim etrafımızı saran Demir'in ekip üyeleri arasında arabalara binip yola çıkışımız saniyeler içinde olmuştu.Şaşkınlığımı üzerimden atınca arabayı kullanan Demir'e döndüm.ifadesiz bir şekilde yola bakıyordu.
''Bilinçli olarak onu kışkırttın,''dedim.Kahkahası da kendisi gibi büyüleyiciydi,
''Sana çok düşkün olduğunu duymuştum ,açıkçası eğitim günlerinden beri aramızda bir rekabet var güzellik,onun çıldırması pek rastlanan bir şey değildir,kolay kolay kontrolünü kaybetmez ,demek ki doğruymuş ,aşk insanı zayıflatırmış,gözümle görmesem Karahan Payaslının bu kadar öfkelendiğine inanamazdım,''
Umursamaz olduğunu düşündüğüm sesimle cevap verdim,''eğlenmene sevindim cool çocuk ,ama o bana aşık falan değil belli ki aranızdaki rekabet yüzünden öfkelendi,ben onun ekibindendim ve şimdi senin ekibindenim,sebep bu sadece, yani bu olmalı,'' ''Sen öyle olmasını istiyorsan güzellik öyle olsun,yolumuz uzun uyu istersen,'' ''Nereye gidiyoruz ki,''dedim meraklı meraklı,bakışlarını yoldan çekip gözlerini bana çevirdi ,yüzündeki ifade anlamlandıramadığım bir şekilde karışıktı sanki mutlu,rahat,huzurlu ne biliyim işte her şey yolundaki mutlu insan bakışı gibi o da neyse.''Eve gidiyoruz güzellik,seni babana götürüyorum.''Şok olmuş yüzüm arabanın karanlığında kaybolmuştur umarım,en iyisi uyumaktı,nereye çıkacağını bilmediğim bir yolculuk yapıyordum ,Gümüşün aklına uyup bu işe girmiştim ama Zaferin acımasızlığı bir sır değildi gerçeği öğrenirse canlı canlı derimi yüzdükten sonra cesedimi yakabilirdi,neyse ne, ne yaparsa yapsın, Karahanın beni incittiği gibi kimse beni incitemezdi,hiç değilse annemin intikamını almış olurdum,tabi becerebilirsem.En son bunları düşünürken uyuyakalmış olmalıyım,şu an havada birinin kollarında taşındığımı hissedebiliyorum,başım omzuna gömülmüş sanırım,sıcaklığını yanağımda ,kokusu burnumda hissettiğim için bu kanıya vardım, gözlerimi açmak için çabalarken, kafamı gömüldüğü yerden çıkarmaya çalıştım sonra kulaklarımda duyduğum ses''şiişşşşt ''diyordu,''uyu,yarın zor bir gün olacak güzellik,''rahatsız olmalıydım sonuçta o bir yabancıydı ama şaşırtıcı bir şekilde kendimi ona yakın hissediyordum,''Sadece dediğini yaptım hiç bilmediğim bir evde, hiç tanımadığım bir yatakta, derin bir uykuya daldım, duyduğum son şey beni yatırdığı odadan çıkarken Demirin söyledikleriydi.''İyi şanslar,güzellik,buna fazlasıyla ihtiyacın olacak,''.........................
