Aşık olduğun adamla inatlaşmamalısın ,hele de o adam bir çeşit patronunsa, o zaman asla inatlaşmamalısın. Ama ben ne yapmıştım tam da benden beklenen bir şekilde bildiğimi okumuştum, sonuçta o havalandırma girişinden girebilecek bedene sahip olan sadece bendim ,planda benimdi.Karahan merkezden ayrılmadan önce korkunç bakışlarını bana dikip görüşeceğiz der gibi bakmasa, daha az gerilirdim,sonuçta bu benim ilk işimdi ,bu neyi gösterirdi ya ekibin beni benimseyeceği ya da dışlayacağı eğer bu işte çuvallarsam ,hepimiz çuvallardık, en önemli kural ;zayıf halka yoktur ekip vardır. Benim başarısızlığımın sonuçlarını hep beraber öderdik yani ,değişmez takım olma kuralıydı bu. Keşif için geldiğimizde içeriye temizlikçi kılığında girmeyi uygun bulmuştuk ,çünkü temizlikçiler her yerdeydiler ,gireceğimiz bina bir çeşit laboratuvardı, kozmetik sanayi için hammadde satan bir şirketti ve ham madde tahlilleri için bir sürü laboratuvardan oluşuyordu ,ilk başta kozmetik hammaddesi satan bir firmanın ne gibi bir işe bulaştığını anlayamasam da ,bu sektörde kullanılan bazı ham maddelerin ,kimyasal silah yapımında kullanılabilir olması ,bu şirketin ithal ettiği bu ham maddeyi sonra kendi üretmiş gibi orta doğuya ihraç ettiği elde ettiğimiz bilgiler arasındaydı, benim görevim bilgisayarda gizli şifreleme yöntemiyle sakladıklarını düşündüğümüz verileri transfer etmekti ,böylece asıl hedefi bulabilecektik ,üzerimdeki temizlikçi tulumu hiç değilse hareketlerimi kısıtlamıyordu ama bu havalandırma tünelinde hareket etmek gerçekten zordu , adı havalandırma tüneli olan bir yerin bu kadar havasız olması büyük ironiydi doğrusu, kulağımdaki kulaklıktan durmadan akıl yürüten ekip arkadaşlarımın tüm konuşmalarını duyuyordum ve merkezde beni yönlerdirmek için hazır bulunan bilgisayar dehası ekip arkadaşım Egemen, şu an kulak kesilmem gereken tek kişiydi ''On metre daha düz git ayrımdan sağa dön ve düz ilerle,''Çenemi tutmalıydım ama adrenalin başa belaydı, herkesi farklı etkilerdi ,kimi korkar ,kimi titrer ,kimi kaçar kiminin de benim gibi çenesine vururdu,'' Tabi zeki çocuk ,popomla kafam yapışmışken ilerlemek çok kolay.''deyiverdim.Kulaklığımdan duyduğum kıkırdama sesleri benim aksime onların eğlendiğini gösteriyordu,kızgın çıktığını umduğum sesimle ,zaten sessiz konuşmak zorunda olmak berbattı,''Birilerinin eğlenmesine sevindim, gerçekten ben iyiyim takılın siz'' dedim alayla ,kulaklıktan duyduğum ses ki Mehmet'e ait olduğunu tahmin ediyordum,''Komik kızmış en azından ,Melike gibi buz değil..'',ardından konuşan ise Ali olmalıydı.''Çuvallamazsa benden yüz kağıt çalışır.'' ''Bence çuvallamayacak''dedi Elif , o da benimle içerideydi, şu an benim gireceğim odanın bulunduğu katta büyük olasılık temizlik yapıyordu,en azından bana güvenen birisi vardı, sonra Egemenin sesi duyuldu , iş artık ciddileşmişti ki normal prosedür konuşmalarına başlamıştık,''Gece 1,tam konumdasın çantadaki şarjlı tornavidayla vidaları sök,hedef şu an dışarıda, kameralardan gördüğüm kadarıyla koridor temiz dikkatli ol.''''Anlaşıldı gece merkez,iniyorum.''Sonrası sessizlik vidaları söküp,çantadaki güvenlik kemerini taktım ,ipi borulara sabitleyip aşağıya indim.''Gece merkez içerideyim,''dedim,''Gece 1 şifre kırıcıyı bilgisayara tak ,'' '' Anlaşıldı,gece merkez.'' Çantadan aldığım cep telefonuna benzeyen mekanizmayı bilgisayarın daha önce Egemenin bana gösterdiği bölümüne yerleştirdim kendi bilgisayarında defalarca provasını yaptırmıştı bana, ilk izlenimim Egemen mükemmeliyetçi biriydi ve yaptığı işi çok titizlikle yapıyordu'' Tamam şimdi,bilgisayarın kontrolu bende,''dedi Egemem ,yapmam gereken işini bitirmesi bekleyip odaya hiç girilmemiş izlenimini vermekti.''Gece 2 koridorda bir hareketlilik var,içeri girmesini engelle,'' ''tamam''dedi Elif.''Gece 1 veri aktarımı tamamlandı,çıkıyoruz.''dedi Egemen,bilgisayarı eski haline getirip ipe tırmandım tam yukarı çıkıp vidaları eski yerlerine yerleştireceğimde kapı açıldı ,anlaşılan Elif geleni fazla oyalayamamıştı kameraların olmadığı tek oda bu odaydı ,koridorlar her yer yirmi dört saat izleniyordu bu da Elife geleni etkisiz hale getirme şansı tanımıyordu ,neyse ki salise farkıyla beni fark etmemişti ama lanet olsun ki odaya girmek için çıkardığım demir paneli parmaklarımla tutuyordum ve en küçük bir kaymada fark edilebilinirdim,yukarıdaki deliklerden gelenin sekreter kız olduğunu tahmin etmiştim , elindeki dosyaları masaya bıraktıktan sonra odadaki aynada saçını düzeltiyordu ,süslü kadınlar!!! kulaklığımdan sürekli görev kodum söyleniyordu ama cevap veremezdim hatta soluk bile alamazdım,''Gece 1 çıktın mı?'',''Gece 2 çıktı dönüş için araçta,'' ''Gece 1 çıktın mı?'' ''Gece 1 ..''Karahan'ın sesini görev başladıktan sonra ilk kez duyuyordum ,öfkesi kulaklıktan da olsa ürkmeme neden olmuştu ''Güvenlik prosedürü 6,içeri giriyoruz''Sekreter kızın odadan çıkmasıyla hem şarjlı kalem tornavidayla vidaları sıkıyor hemde konuşuyordum.''Gece merkez çıkıyorum,küçük bir sorun çıktı ama fark edilmedim.''Yine Karahan'ın biraz rahatlamış olsa da öfkeli sesi kulaklığımdaydı,''Gece 1 hemen dönüş için araca git,acele et ve....... bunu fena ödeyeceksin.''
Arabaya bindiğimde ekip arkadaşlarımdan beşiyle çıktığımız görev başarıyla sonlanmıştı.Kulaklıklarımızdan gelen zafer sesleri gülümsememe neden oldu aynı anda da şu anons duyuldu,''Aramıza hoş geldin gece 1,''Kabul edilmiştim artık onlardan biriydim.Merkeze geldiğimizde otopark girişini kullandık ,hemen şu temizlikçi tulumundan kurtulmalıydım,soyunma odasında üzerimi değiştirirken içeriye Karahan girdi,neyse ki pantolonumu giymiştim şimdi de hızla bluzumu başımdan geçirdim.Kızgınlıkla karışık garip bakışları beni buldu ,girdiği kapıdaki sürgüyü çekti benim aksime salak Nefes ve yine o küçük kırmızı aygıtı çalıştırdı.Yanıma gelip sıkıca sarıldı gerçekten sıkıyordu artık soluğum kesilmek üzereydi,''Karahan.....''diyebildim sadece,sarılmaya son verip yüz yüze bakmamızı sağladı ,derin bir soluk verip konuşmaya başladığında bir şeyi fark etmiştim,benim için gerçekten endişeleniyordu, içim hunharca sevinse de sözleri kafamı karıştırmıştı,''Bunu bir daha kaldırabilirmiyim bilmiyorum ,bu az tehlikeli sınıfına giren bir işti ve ben delirecektim bir daha göreve çıkmaman için tüm önlemleri alacağım,bu işten kurtulduğumuzda vicdan azabın olmayacak,şimdi gidiyorum herkes yukarıda çabuk gel,''dedi ve kapının sürgüsünü çekti tam çıkacakken geriye dönüp ''ha bir de Mehmetten uzak dur sana yaklaşırsa bende onu eceline yaklaştırırım.''Gözlerimi kırpıştırmam benim bile garibine gitmişti açıkçası ,Mehmet ne alakaydı şimdi,''
Yukarıda masamda oturmuş elde ettiğimiz verileri ayrıştırırken kafama dikilmiş iş çıkışı bir şeyler içmemizi teklif eden Mehmet'e on kez hayır dedikten sonra artık sessizliği tercih ediyordum.Karahan'ın ne demek istediğini şu an anlamıştım evet hoş bir çocuktu ama ısrar bazen bir adamı boğmak için yeterli olabiliyordu.Neyse ki Egemen onu çağırınca başımda dikilmekten vaz geçmişti,Elif yanıma gelip gülümsedi,''Birazdan çıkacağız , Melike ile yemeğe gidiyoruz sen de gelsene,''Zoraki bir gülümsemeyle ''Sağol ama eve gidip yatacağım, ilk gün için fazla hareketli bir gündü,''Anlayışla kafasını salladı yanımdan ayrılmadan''İyi iş çıkardın ilk gün için'' dedi ve Melikenin yanına gitti,Karahan çıkmışmıydı bilmiyorum ama ben eve gitmeliydim çıkışta güvenlik tarafından durdurulduğumda bana bir araba verildiğini öğrendim, otoparka indiğimde elimdeki anahtara basınca farları yanan arabaya yaklaştım siyah bir binek arabaydı çok yüksek model değildi dikkat çekmemesi adınaydı sanırım ama benim için şu an özel üretim araçlar kadar değerliydi en azından araba bulmak sonra da almak derdiyle uğraşmayacaktım,eve geldiğimde girişteki valizleri nihayet kaldırıp yukarı dolabıma yerleştirdim ve bir aydınlanma anı daha yaşadım mektup,belgeler...onları tıkıştırdığım çanta dolaptan kayıp önüme düşmese unutmuş muydum , şu an çanta elimdeydi,ve mektubu okumalıyımdım artık, bakalım kimmiş bu Zafer Ateş.............
O mektup benim miladımdı , gerçeğimdi. Mektubu okuduktan sonra, yıllardır ağlamadığım kadar ağladım en son Karahan'ın yanında sınava geç kaldığım için ağlamıştım aslında biriktirdiğim her şey için ağlamıştım şu anda kaybettiklerim için ağlıyordum biraz sakinleşip kendime geldiğimde çantadan çıkardığım her şeyi yerine koydum, iki mektubu da duş teknesinde yaktım ,içindekileri bilen tek kişi olmak şu an için en iyisiydi ,kimseye güvenemezdim. Duşa girdim ancak toparlanmıştım yani sayılır.....buğulanan lavabo aynasının buğusunu elimle sildim ve şu an aynada yansımasını gördüğüm gözleri kızarmış kız ben değildim, artık eski Nefes yoktu ,o küçük kız şu an büyümüştü,inandığı herşey yerle bir olmuştu, tanıdığı herkes yabancıydı artık istediği tek şey bedeldi. Yaşamak için bir amaç arayan kız artık kendine bir hedef bulmuştu ,bir kere bulaşmıştı kalbine zehir ,o zehir ki iyi olan her şeyi yavaşça yok ederdi,yavaşça...Biliyordum ama bundan sonra istediğim tek şey vardı buna dahil olan herkesten intikam almak,yaşadığım hayal kırıklığını yok etmenin tek yolu intikamdı......Artık tek amacım annemin intikamıydı ve beni kandıran herkes bu intikamdan nasibine düşeni fazlasıyla alacaktı.......
