The Alpha's Mate

Chapter Twenty-three

This book is work of fiction.ALL names,characters,locations,and incidents are product of the author's imagination,or have been used fictitiously.Any resemblance to actual persons living or dead,locales,or events is entirely coincidental.

The uploading,scanning,and distribution of this book in any form or by any means-including but not limited to electronic,mechanical,photocopying,recording,or otherwise-without the permission of the author is illegal and punishable bu lak.Your suppost of the author's right is appreciated.

This story is ''NOT EDITED'' so the readers are expected to understand the spelling and grammatical errors.

Chapter Twenty-three

MIEL'S POV

 ''girls,mukhang napalayo na yata tayo.'' Ang sabi ni jom sa kanila.

Pare-pareho naman nilang inikot ang kanilang paningin sa paligid at napangiwi.

Naubusan kasi sila ng kahoy na gagamitin sa kanilang pagluluto kaya nagpasya silang apat na kumuha pero mukhang napalayo na sila ng hindi nila namamalayan dahil sa pagkukwentuhan nila.

Kakamut-kamot naman si Janice at nakangiwing napating sa kanila. ''oo nga.''

Nagtawanan silang apat at napailing.

''ahem,ang mabuti pa tara na balik na tayo isa pa marami na rin naman tayong nakuha at papadilim na rin.Wala pa naman tayong dalam flashlight kong sakali.'' Turan ni Sandra.Nagsitanguhan naman sila.

Pero,pare-pareho silang matigilan ng makarinig sila ng kaluskus hindi nalalayo sa kanila.

Nagkatinginan ulit silang apat,binaliwala naman agad nila ng may lumipad na ibon mula doon.

Sabay-sabay pa kaming napabuga ng hangin.

''akala ko naman kong ano na.'' napapailing na turan ni Janice. ''tara na nga,kinikilabutan na ako ditto.''

Nagsitanguhan naman kami.

Isa-isa kong pinulot ang mga kahoy na bubuhatin ko.pupulutin ko n asana ang isa pa ng may umapak sa dulo non.

Isang sapatos.

Unti-unti akong tumingala.

Sinalubong siya ng isang nakangising lalaki.

''needs help miss.'' Tanong nito at lumabas ang nakakalokong ngisi nito.Nakita niya kong paano nagiba ng kulay ng mata nito mula sa black to yellow at bumalik agad sa dati.

Nanlaki ang kanyang mga mata at agad na nabitawan ang kahoy na apak-apak nito.Nabitawan din niya ang lahat ng hawak niyang kahoy at napaupo sa lupa.

''miel,anon-sino ka.''

Napalingon siya sa kanila Sandra na nagtatakang nakatingin sa lalaki sa harap niya.

''oh,magshare ka naman bro.''

Nabalik ang tingin niya sa lalaki ng makarinig ng ibang boses at tawanan.May apat pang nakangising lalaki ang naglalakad patungo sa kanila.At sa tingin niya ay mga kasama ito ng lalaki sa kanyang harapan.

Kinakabahan siya at natatakot hindi para sa kanyang sarili kundi para sa mga kaibigan.