Badboys

Hoofdstuk 42

Ik blijf nog lang naar er bericht staren als ik mezelf eraan herinner dat ik erop moet antwoorden.

Hoi Jasper ik vind het inderdaad niet leuk dat je zonder te vragen aan mijn nummer bent geraakt, maar dat is nu niet zo belangrijk hoe is het met je vrienden hebben jullie het leuk?

Ik wil er jouw engeltje onder zetten, maar dan word het waarschijnlijk iets te klef.

Nadat ik het bericht verstuurd heb kijk ik uit mijn raam.

De hemel begint al donkerder te worden.
Het gaat echt onweren. Ik sluit mijn raam en zie dat die ene auto er nog steeds staat. Het lijkt wel of er iemand achter het stuur zit. Waarschijnlijk mijn verbeelding of gaan je nu vertrekken.

Ik neem mijn boeken op mijn bureau.

We hebben het inderdaad leuk, Max zit onnozele opmerkingen te maken en Ian is naar Lexi haar huis Alex is iets voor mij aan het doen dus hij kan hier ook niet zijn maar Dylan is nog best normaal om me te gamen. Jij?

Ik lach door zijn reactie, Max die een onnozele opmerking maakt is niet abnormaal en het gamen is zo typisch jongens.

Ah en voor ik het vergeet kun je morgen iets met me gaan doen in de avond? Ria is een goede kok dus kun je gerust blijven eten

Ik neem mijn gsm vast om terug te sturen.

Ik ben met wet huiswerk bezig en ik zal het vragen, het is de dag erna nog school dus het kan zijn dat het niet mag

Niet veel erna krijg ik mijn antwoord. ik ben niet eens naar beneden kunnen gaan.

Dat is stom als je wilt regel ik met school als je de volgende dag niet kunt ik wil echt graag iets met je doen anders ga ik je zo hard missen als vandaag ;)

Ik schud mijn hoofd en ga van de trap om mama en papa in de zetel te zien zitten.

'Mama, kan ik morgen avond bij Jasper blijven eten. Ik maak daar mijn huiswerk.' smeek ik.

'Tot hoe laat?' vraagt ze.

'Niet later dan negen uur.'

'En je maakt daar je huiswerk?'

'Jep, ik ga het samen met Jasper maken.'
Ze zucht en knikt dan.

'Yes.' roep ik blij en geef haar een knuffel.

'Het is al goed, je hoeft me niet te killen.'

Ik lach en sprint terug naar boven.

Is het goed dat ik om negen uur hier thuis moet zijn? En ik mis je ook maar je vrienden zijn ook belangrijk

Het regen kletst nu tegen mijn raam en het is donker buiten.

Zo vroeg? Kun je niet iets langer? ik denk niet dag ik je zo snel al ga kunnen laten gaan en ik kan nu al komen als je dat wilt dan kom ik wel op je bed liggen terwijl jij leert bij jou zijn is al genoeg voor mij

Ooh, hij kan toch zo charmant zijn.

Ik denk van niet maar als je me nu per ongeluk iets later terug doet kan ook natuurlijk en ik weet niet of dat dat zo een goed idee is jij leid me veel te hard af en ik denk niet dag mijn papa je nog binnen laat

Ik kan door je raam kruipen als jij het voor me open wilt doen

Hoe weet hij dat mijn raam dicht is?
Ik kijk nog een keer naar buiten en zie de auto nog staan. En er brand een lampje daardoor zie ik dat er iemand in zit.

Jasper ik vind het echt heel lief dat je iemand naar hier stuurt om op mij te letten maar ik kan best voor mezelf zorgen

Hij kan echt zijn vriendje niet zo goed verstoppen. Denk ik hoofdschuddend.

Ik heb helemaal niemand gestuurd om op jou te letten

Ik grinnik.

En van wie is dan die zwarte BMW?

Nog geen minuut later krijg ik het antwoord.

Blijf ik je kamer ik stuur je iets als ik bij je huis ben

Ik krijg een koud gevoel in mijn borstkas.
Ik neem een joggingbroek en een warme vest uit de kast.

Ik durf niet eens meer uit het raam te kijken.

Ik ga op mijn bed zitten en leg mijn gsm voor me.

Geen tien minuten later krijg ik een sms.

Kom naar buiten langs de achterdeur. ik sta op de stoep ernaast

Ik doe wat Jasper vraagteken sluip naar de achterdeur.

Als ik de deur zo stil mogelijk dicht heb gedaan ga ik naar de struik waar ik door moet.

Op een of andere manier lukt het best snel en ik enkele minuten sta ik naast Jasper.

'Jezus Jasper, wat is er aan de hand?' zeg ik stil tegen hem.
Hij trek me in een omhelzing die ik natuurlijk ook toesta.

'Bedoelde jij die dikke BMW op de hoek van je straat?' vraagt hij dan.

'Ja, maar ik kan het ook fout hebben. Misschien is het een nieuwe auto van de buren.'

'Die kunnen er waarschijnlijk niet zo een betalen.'

'Jasper, dat zeg je niet. Het zijn echt lieve mensen.' zeg ik kwaad.

'Sorry, ik wilde je niet kwaad maken, maar het is toch zo. Die auto kost waarschijnlijk van zo mensen hun jaarloon of van vijf jaar of zo.' zegt hij dan verontschuldigend.

'Het is al goed. Wat is er nu met die auto?'

'Ik ga even een kijkje nemen. Jij komt alleen als ik je roep. begrepen?'
Ik knik.

'En zet alsjeblieft je kap op. Straks ben je nog ziek.' Zegt hij er nog bij.
Ik glimlach en doe wat hij zegt.

Hij aait me even over mijn wang en vertrek dan met zijn grijze kap op zijn hoofd van zijn vest die hij onder zijn leren jasje draagt.

Ik ga iets meer naar de hoek staan zodat ik kan zien wat er gebeurd.
Ik zie Jasper langs de auto lopen en hoor hem dan vloeken.
Hij gooit de deur van de chauffeur open en lijkt dan iets ertegen te zeggen.
Dan slaat hij hard het gezicht van de man tegen de bovenkant van het stuur zodat het zeker gebroken is en slaat hem dan hard tegen de zetel.

Ik kijk toe met grote ogen.

'Lena.' roep Jasper.
Ik loop bang naar hem toe.