6.bölüm

1.3K 84 3
                                    

<<<<NAZLI>>>>

Savaş  seni sürpriz bir yere götüreceğim demişti.Sonrada motoruna binip bir yere geldik.Akşamdı etraf karanlık olduğu için pek bir şey göremiyordum.

Nazlı:Savaş nereye geldik?

Savaş:az sonra görürsün. dedikten sonra biraz daha ilerledik ve bir eve geldik.Çok şirin bir evdi ve deniz kenarı denilebilecek kadar yakındı denize.

Nazlı:Burası neresi Savaş? dedim 

Savaş:Burası benim için çok özel bir yer. dedi.Cebinden bir anahtar çıkardı ve kilitli kapıyı açtı.İçeri girdiğimizde her yer Savaş'ın küçüklük fotoğraflarıyla doluydu.Bir anda yüzümü bir gülümseme kapladı.elime fotoğraflardan birini alıp Savaş'a döndüm

Nazlı:Çok tatlı çıkmışsın.dedim o da gülümsedi.

Savaş:Beni takip et. dedi ve ilerledi bende arkasından gittim.bir odaya girdik.ilk gördüğüm duvarda asılı olan fotoğraftaki küçük Savaş'la bir adam tam o adam kim diye soracağım sırada

Savaş:Babam... dedi.ben fotoğrafa bakmaya devam ettim.

Savaş:Burası babamın eviydi... bana kaldı. dedi sonrada yatağa oturdu bende yanına oturdum ben bir şey demeden anlatmaya başladı.

Savaş:Babam mimardı bu evi de o tasarlamış.Annemle babam hiç anlaşamazlardı babam çok kavga ettikleri zaman bu eve gelirdi.Bazen beraber gelirdik.Annem bu evi hiç sevmezdi. Çünkü babam çoğunlukla burayı ondan kaçtığı zaman kullanırdı. dedi gülerek bende gülmüştüm sonra devam etti.Burası benim odamdı...Ben kendimi bildim bileli annemin, babamın ve benim doğum günlerimiz hep burada kutlanırdı. taki o güne kadar... dedi gözlerinin dolduğunu görebiliyordum.O gün annemle yine kavga etmişlerdi.Babam yine ondan kaçmak için bu eve doğru yola çıktı.Sonra bir telefon geldi.Annem bir anda ağlamaya başladı.Ben ne olduğunu anlamadım tabi meğer Babam bu eve gelirken kaza yapmış.Gözünden bir damla yaş aktı.Bugün ölümünün 10. yılı...dedi artık gözlerinden daha sık yaş akıyordu.Bende onu teselli edercesine sırtını sıvazlayıp sarıldım ona.Rahatladığı gerilen kaslarının gevşemesinden belli oluyordu.

<<<<SELİN>>>>

Partide eğleniyoruz.Biraz sarhoşda olabilirm belki tamam tamam belki değil sarhoş oldum.

Tuğçe:evet gençler havuza atlamanın zamanı ama bi dakika Selin'cim biz kıyafetlerle atlıyoruz İzmir'de de öyle yapıyorlar değil mi? Selin bir an afallasa da 

Selin:evet bizde öyle yaparız dedi. ve herkes güldü.Selin aslında yapmak istediklerini anlamıştı ama çaktırmıyodu.sonra havuzun kenarında toplandılar 

Tuğçe: 3 2 1 ve atlayııııın. dediği anda herkes Selin'in atlayacağını düşündü ama Selin bir anda Tuğçe'yi havuza itti.ve büyük bir kahkaha tufanı koptu.Ali de Tuğçe gibi afalladı ne olduğunu anlayamadı.

Ali:napıyosun sen kızım niye itti Tuğçe'yi havuza? diye bağırdı Selin'e

Selin:bana yapacağınız oyunu anlamadım sandınız dimi niye kimse atlamadı bir tek ben atlıycaktım hepiniz gülücektiniz di mi?ama noldu oyununuz bozuldu ben de seni arkadaşım sanmıştım Ali! dedi ve çantasını alıp gitti.

<<<<Savaş>>>>

Savaş:dertlerimle boğdum seni de

Nazlı:böyle bir şey düşünme sakın biz seninle çok iyi arkadaşız bana her zaman bütün dertlerini anlatabilirsin benimde dertlerim var ama benim yüzleşmeye cesaretim yok.

Savaş:Teşekkür ederim arkadaşım.dedi ve Nazlı gülümsedi sonra eve döndüler.

Tesadüf Aşk (SavNaz-AlSel)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα