Damlayan su sesleri; karanlık, yeşil ve sarı karışımı renkte olan ışığın uyumu ,soğuk duvarlar...
Bulunduğum yeri ancak böyle açıklayabilirdim.
Kendimi ise nasıl açıklayacağımı bilmiyordum.
Korku,karmaşa,adrenalin ve daha tanımlayamadığım fakat ne olduklarını bildiğim bir çok his.
Koşuyordum.. Aslında daha çok birinden kaçıyordum ve kim olduğu hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.
Tünel gibi biryerdeydim.
Son hızla koşarken göz ucuyla arkama hızlıca göz attım.Gördüğüm gölge kesinlikle iç karartıcıydı.Büyüktü ve tüylü bir kelebegi andırıyordu. Aslında tüylü kelebek fikri biraz saçmaydı çünkü hangi kelebek korkunç görünürdü,gerçi böcek sevmeyen biri için bırak büyüğünü görmek küçük bir kelebek bile aklımı alırdı... Aklıma o anda ne olduğu hakkında bir fikir gelmemişti işte.
Artık nefesimin son noktalarına geldiğini hissettiğimde düşünmeden sola sapıp sarmaşığa benzeyen bitkinin yanına,yere çöktüm.
N'oluyordu?
Koşturmamın sebebi neydi?
Neden o şeyden kaçıyordum?
Ve o şey neydi?
Hem nefesimi düzene sokmak hemde bu sorulara cevap bulmak için sakinleşmeye çalışırken sanki içimde kelebeklerin! uçuşmasından çok bir volkanın patlamasını andıran değişik bir his baş gösterdi.
Bu öylesine değişik bir histi ki aynı anda hem canım yanmıştı hem de korkmuştum. Fakat bunların arasında kendini diğerlerinden ayıran bişey daha vardı. Mutlu olmuştum... Fakat niçin olmuştum, birinden kaçıyorum diye mi?! Koşmaktan beynime oksijen gitmiyordu galiba.Kafam iyice karışmıştı. Kim olduğumu bile unutmuştum ama içimi kaplayan bu hissin merakı daha öncelikliydi.
Nefesim ve kalp atışlarım düzene girdiğinde o his hala oradaydı.
Sıkıca gözlemi yumduğum ve yutkunduğum anda bir hışırtıyla birlikte ayak sesleri duydum. Yumduğum gözlerimi açtım. O şey herneyse güçlü bacaklara sahipti çünkü her adımında kaba bir ses duyuluyordu .Ayakları olan birşeydi(!).Hatta tüylü bir kelebek de değildi. Ah kelebekleri aklımdan çıkarmalıydım şu anda ki halimle düşüncelerim çok orantısızdı.
Düşüncelerimden uzaklaşıp dikkat kesildim ve nefes alışımı yavaşlattım. Nefesimi tutamazdım daha yeni düzene girmişti ve ben nefesimi tutarsam muhtemelen o şey bana yakınken nefesimi sesli bir şekilde bırakmak zorunda kalırdım. Bu kesinlikle hiç de iyi değildi...
Adım sesleri yaklaştıkça az önce ki hissettiğim hisler de artış gösteriyordu. Yavaşça nefes aldım. O tahminimce bir metre uzağımdaydı çünkü artık gölgesini görebiliyordum. Kanatları vardı, yani doğru tahmin kanatları olduğunu bildim fakat bir canavardan çok bir kafası ve saçları artı olarak elleri vardı.Bunu saçlarını geriye atarken gölgesinden gördüm.
O bir yaratık gibi bişey değildi...
Kanatlı bir insan ??
Haraket etti fakat olduğu yerden kıpırdamadı. Sağına döndü ve tekrardan önüne dönerken sesli bir nefes aldı ardından hafif mırıltı fakat duyabileceğim şekilde "Meredith" diye fısıldadı...
Adımı seslenişiyle bir şeyler hatırlar gibi olmuştum fakat bunu düşünmeye vakit bulamadan o harekete geçmişti. Yerde bulunan çukurlarda su birikintileri vardı. Ve o yanımdan geçerken su birikintileri sayesinde yüzünü görmüştüm.....
Gördüğüm rüyadan derin nefesler eşliğinde uyandım. Ellerim de titriyordu. Hemen komidinin üstündeki suya uzanıp içmeye çalıştım ama içtiğim su boğazıma kaçtı ve bu hem öksürmeme hem de daha çok derin nefes almama sebep oldu.
Kendimi sakinleştirmeye çalıştım.
Beş dakika sonra hem öksürügüm kesilmişti hem de nefes alış verişim normale dönmüştü.
Beni bu hale getiren rüya da neyin nesiydi böyle !?
Merhabalar efendim bizde yeni hikayemize yeni başladık da umarım beğenirsiniz ve bu benim ilk hikayem bakalım nasıl bişey olacak
Lav ya /ılysm ❤❤
أنت تقرأ
Bittersweet
قصص الهواةFarklı bir soydan gelen fakat normal bir hayat süren Meredith onunla karşılaştığında,soyunun da getirdikleri ile birlikte hiçbir şeyin artık aynı olmayacağının farkında değildi. Buna ya alışacaktı ya da vazgeçecekti. Ya o sonsuzluğu ele geçirecekt...
