Badboys

Hoofdstuk 35

Jammer ik heb geen zin om snel te zijn.

Ik kom de les te laat binnen ik krijg een nota.

Het interesseert me niet.
Niets interesseert me vandaag.

Ik wil gewoon in mijn bed gaan liggen en een warme chocomelk klaar maken.
Koude is slimmer aangezien het best warm is.

Ik ga naar mijn plaats en leg mijn spullen op de tafel.

Ik heb nog niet naar Jasper zijn stoel gekeken.

Ik wil niet eens weten of hij er is of niet.
Als het aan mij ligt dat hij ergens in kruipen waar de zon nooit schuint.

Ik neem mij notities en begin de les te volgen.

Ik moet me op mijn doelen concentreren.

Goede punten halen.
Middelbaar afmaken en naar een goede universiteit gaan.

Hier zijn meer en betere universiteiten dan in België dat is wel een voordeel.

Goede punten halen.
Ik begin met goed opletten.

'Zeg Liefje, wat had je schattig zusje vanmorgen ik kan bijna zweren dat ze mijn neus heeft gekneusd.' zeg zijn stem dan naast me.

Ik negeer hem en blijf naar de leerkracht luisteren.

Dan legt hij een hand in mijn nek en knijpt er zachtjes in.
Het is wel hard genoeg om me te irriteren.

'Jammer dat ze dat dan niet heeft gedaan.' sis ik kwaad.
Ik blijf hem niet aankijken die aardigheid verdient hij niet.
Hij lacht gevoelloos.

Ik zei het toch gevoelloze hufter.

'Ben je jaloers Lenatje. Ben je zo zielig?'

'In je dromen klootzak.'

'Je kunt ook gaan Wenen bij Ta-'
Ik kijk hem woedend aan.

''Durf zijn naam te zeggen en ik zorg ervoor dat je wel degelijk een gebroken neus hebt.'
Hij kijkt me fronsend aan.

'Denk je mij te kunnen verslaan? Dan ben je nog dommer dan ik had verwacht.'

'Dommer dan jou gaat moeilijk.'
Nu knijpt hij in mijn nek en het begint pijn te doen.

'Je kunt mij nooit verslaan liefje. Ik ben en ik blijf eeuwig beter dan jou. In alles wat ik doe.' sist hij me toe.

'Ik zou oppassen wat je zegt Jasper. Ik ben niet bang om naar de kranten te stappen en over jou klein geheimpje te praten. Die omerta was niet zo een goed idee denk je of den je van wel?' dreig ik.
Zijn ogen spuwen vuur, maar ik wend mijn blik niet als.

Hij zal niet winnen.

Niet opnieuw.

Dan draait hij zijn hoofd naar Alex en begint daar iets tegen.

De les loopt ten einde en ik ga direct naar de directie waar Ellen op een bankje zit.
Ze heeft een ijszak op haar rechterhand liggen.
De hand waarmee ze Jasper heeft geslagen.

Hij had inderdaad een dikke blauwe neus.

Hij heeft waarschijnlijk ook een bloedneus gehad.

Ik zet me naast haar op de bank voor de deur.

'Hoi, gaat het met je hand?' vraag ik lief.

'Ja de pijn is al verminderd. Hij is alleen nog een beetje dik.'

'Laat me eens zien.' zeg ik en neem haar hand voorzichtig vast.

Haar knokkels zijn rood en dik.

'Je hebt hem een harde stoot gegeven.' zeg ik bewonderend.

'Tja, hij verdiende het.'

'Dat is waar.'

'Lena, we krijgen waarschijnlijk problemen. Ze willen papa bellen.'zegt Ellen nors.

'Dat is stom. Ik zal het wel uitleggen. Dat komt misschien beter over als ik je bescherm.'
Dan loopt Jasper voorbij en ik krijg een idee.

'Jasper.' roep ik.
Hij stopt.
En ik ga naar hem toe.

'Je moet iets oplossen.' zeg ik tegen hem.

'En wat zou ik voor jou oplossen?'

'Je moet zeggen dat ze onze ouders helemaal niet moeten bellen want dat het een weddenschap was tussen jullie.
Wie als eerste iemand zou kussen zou door de andere op zijn neus worden geslagen.' zeg ik serieus.
Hij lacht.

'Waarom zou ik dat doen?'

'Omdat ik nog steeds naar een krant kan stappen. Ik ken nog wel een paar namen uit die lijst van jouw.'

'Liefje daar heb je bewijzen voor nodig. En voor zover ik weet zijn een paar random namen niet genoeg.'

'Ik heb er foto's van en van enkele gesprekken tussen ons.'

'Laat dan horen.'

'Waarom zou ik, dan verwijder jij die.'
Hij klemt zijn kaken op elkaar.

'Prima.' zegt hij en loopt het directielokaal binnen.

'Wat, Jasper hoe vaak heb ik al gezegd dat je moet kloppen voordat je binnenkomt.'

'Ellen heeft niets gedaan wat niet kon.' zegt Jasper.

'Wat? hoezo, ze heeft je een bloedneus geslagen.'

'Het was een weddenschap.' perst hij uit zijn lippen.

'Jasper wat is er aan de hand?' Zegt de directeur verward.

'Geef haar gewoon geen straf oké.' roep hij en loopt weg.

Ik kijk hem na.
Deze overwinning is van mij.

P.O.V. Jasper

Ik loop kwaad door de gang.
Ik ben vandaag zo vernederd geweest.

Eerst slaat Ellen me zonder dat ze een reden heeft.

En ze heeft een vreselijk goede rechter.

En dan gedraagt Lena zich als een trut tegen mij.

Terwijl zij degene is die alles in actie heeft gezet.

Als ze toch nog zoveel van die verdomde Taylor houd moet ze maar hem opgeilen.

Ze had zo heerlijk tegen me gelegen die nacht.
Het voelde zo goed.
Zo juist.

En dan kwam de realiteit.

Ze hou niet van mij.
Ik ben gewoon iets dat haar zinnen verzet.

Zo ben ík.

Ík ben de enigste die dat bij mensen kan doen.

En dan gebruikt ze nu mijn omerta tegen mij.

Ik vertrouwde haar.

Dat is de enigste reden dat ik dat aan haar heb verteld.
En nu dreigt ze het te gaan vertellen aan kranten.

Hoe kon ik zo dom zijn?

Het voelt als een mens dat mijn borstkas open rijt.

Maar als dit is hoe zij het wilt spelen.
Dan spelen we het zo, maar op mijn manier.

Met mijn regels.

Als ze het wilt kan ze het krijgen.

Jij hebt ervoor gekozen Lena.

Nu is het oorlog mijn mooie duistere engel.