Chapter Two: Ako, at mahaba-habang chapter ‘to kung tungkol ‘to sakin.
Sakto lang ba haba ng chapter one? Ewan. Dapat nga sa unang chapter ng isang kwento makuha yung interes ng readers. Haha, did Jonas get your interest ba?
Maria.
Yeap. That’s me. Maria... Maria Ozawa. Hahaha. Just kidding. I’m Hina Maria Sakashi. Half Japanese ako. Tatay ko hapon, nanay ko taga-Cebu. Uh-huh, I’m half Japanese, half bisaya. Cool ba? Haha.
Physical Features: Maputi, 5’4”, Long hair na dark brown, ang nagustuhan ko sa buhok ko, kulay chocolate siya kaso ang kinabadtrip ko sa hair ko, curly tops siya. Wavy na kulot na ewan buhok ko. Laging bad hair day. Retokada na ng rebond at relaz kaya dry. Haha tapos.. Mapayat daw.
BS Hospitality Management student. I am now 20 years old. Yes, the. Dalawang decada na ako nabubuhay sa mundong ito. And yes, I get really pissed off pag inaasar ako tungkol sa age ko. Like damn, magiging bente ka din, leche flan ka.
Ano yung BS HM? Hospitality? Sa ospital? Hell NO. Parang HRM din siya pero iba lang name. Mas broad lang amin, kasi HRM, Hotel at Restaurant lang focus, ang Hospitality, lahat ng accommodations, di lang beverage but the whole food and beverage industry, tourism and even yung gaming industry, yung casino and stuff. Ayun. Just so ya know.
Lagi ko sinasabi na anti-social ako. Marami ako kakilala actually, sa school, kahit faculty ng ibang department kilala ako, mga staff and stuff. Nanalo kasi ako ng pageant nung 1st year ako nung Nursing pa ako. Nagshift ako ng BSHM after ko maka-isang taon sa Nursing. Mahabang kwento kung bakit at di naman related pa sa kwento kaya deadma na lang. Haha
Mabait naman daw ako eh. Weird lang. Medyo.
. . . . . . . . . . . .
“Takteng Art App at Phil. Lit naman to oh! Di ko padin mapasukan! Di ko mahanap mga classmate ko. Wala kasi sa Reg.Form ko yung room! Hay ba naman yan”, reklamo ko sa tropa ko.
“Wala ka ba kilala dyan sa mga course na yan?”, tanong ni tropa
“Meron. May mga ka-council ako pareho eh, Sa Art App yung mga ABCOMM classmate ko, may tatlo ako ka-council don. Sa Phil Lit naman, sa IT meron din ako ka-council, dalawa”, explain ko
“Eh di itext mo”, payo niya
“Nakakatamad magtext. Tsaka di ko nga sure kung yun pa mga number nila. Di ba nagpalit din ako sim?”
“Wuuuuuu! Palit-palit pa kasi ng number”
“Kasi naman eh! Di yun yung issue dito! Yung klase ko!”
“Bitter ka kasi”
“Last sem yon okay. Bagong sem na ito! 3rd year 2nd sem na. New life na ko. Masaya na ako”
“Yeah talk to the judge”
“Oy. Punta ako sa 5th floor, sa office ng department nila. Hahanapin ko ‘tong klase ko. Di ito tama. Kelangan ko maging Dean’s List na ulet! Kelangan ko ng Scholarship.”
“Gegege. Patuloy ang pangarap. Dito lang ako sa baba, tinatamad ako”
“Maigi yan”
“Bye bye. Haha”
“Yea!”, sabay lakad papunta sa elevator
Seriously. Where is this class. Damn. Ganyan talaga kapag irregular, pero first time ko magkaproblem regarding the room and stuff.
Sumakay na ako sa elevator and nakasabay ko isa kong ka-council.
“hey”, bati niya
“yo”, tungo ko naman
“kamusta ka na? pumupunta ka ba sa office?”
“hindi nga eh! Pati last sem di ako masyado nagpapakita don”, sagot ko
“ako din eh. Ang busy eh!”
“nako alam mo yan! Haha”
Yeah. Super busy ko kayang tao. As in. -_____-
I am trying to maintain my grades. 93.93 naging average ko last sem at kailangan ko mabalik sarili ko sa Dean’s List para magka-Academic Scholarship ako. Pang kickback din yung katiting na mababawas sa tuition ko. Hindi madali maging HM ah! Akala ng lahat paluto luto lang kami at pasaya saya. No way. We have tons of paperwork! Recipe Costing, Documentation, pag may event kami, oorganize ka pa ng Work Flow, standardize mga recipe, gagawa ng market list, aassign ng work, dedecorate, plan ng set-up, lahat lahat! Lagi pang reporting! Hard copy at soft copy na naka-MS Word and yung report din dapat naka-Powerpoint. Lahat ng activity at pinapagawa by group! At ang masaklap, ang trabaho na dapat ginagawa sana ng 2-6 na members o ng buong klase, super duper dalas, ako mag-isa gumagawa. It’s so fun here in the Philippines! Mabuhay!
I am Maria, the girl that hardly sleeps.
Serioso, may friends ako tingin sakin, Ministop o 7eleven, open 24 hours. Haha.
It so happens na panganay akong anak. Umuuwi ako pagod from school na late na at tulog na sila lahat, naka-tambak pa hugasin ko sa lababo at minsan wala pa food sa table. O.o
Ang saya di ba?
Tapos wala pang lovelife. Iniwan ka kasi ng bestfriend mo for 2 years that you loved so much. Na kayo ni bestfriend had this informal relationship kasi ayaw ni mudra kay Fred. Si Fred na lagi ko kasama kahit may BF pa ko nun at siya may nililigawan. Mas pinagkakamalan pang kayo pero wala kami pakealam kahit pa nagseselos kanya-kanya naming love affair. Nag-break kami ni Angelo, nagkalabuan at tinigil din ni Fred panliligaw niya kay Joy. Sabi man ng iba na parang nag-reboundan lang kami ni Fred.
Kung siguro di yun yung nangyari mag-bestfriend pa din kami ni Fred hanggang ngayon.
Pero I got over Fred na. I AM OVER IT!
Iniwan ka ng mahal mo. Wala ka maiyakan kasi bestfriend mo din nang-iwan sayo. Classmate ko pa. Hirap na hirap ako mag move on sa kanya.
PERO I MOVED ON!
And I don’t have plans na magkaroon ng BF. I am happily single! It’s fun to be single. I have time for myself na din and stuff. I can concentrate on my life and on my future.
Wew.
That’s life.
DU LIEST GERADE
ClueFull
HumorPagdating ba sa love kailangan Clueless ka? Di mo alam gagawin mo? Di mo alam paano i-handle yung nararamdaman mo? Ganon ba talaga dapat? Maang-maangan na lang ba tayo pagdating sa pag-ibig? Kapag tinibok na yang puso mo, yung utak mo ba di na gagan...
