een leuke vakantie?

Part 23

Die volgende dag was het weekend dus zoals geplant kwam de moeder van Luuk.
'Luuk vind je het goed als ik nu al ga?'
Luuk knikte hij gaf me een kus, ik glimlachte en liep naar de deur.
'Dag LuukieLuuk.' Grinnekte ik.
'Doei Tessiebessie.' Hoorde ik Luuk lachend zeggen.
Ik liep het ziekenhuis uit en pakte de bus naar centraal station.
Terwijl ik de bus instapte pakte ik mijn telefoon en belde ik Josephine op.
'Hey joos, is het een goed idee als ik even langs kom of komt dat niet goed uit.'
'Jaa gezellig, ben je over een uurtje ofzo bij mij?'
Ik knikte.
'Hallo reactie?'
Ik besefte dat ze me niet kon zien.
'Oh, sorry ik knikte, maar ik had even niet door dat je me natuurlijk niet kon zien, maar dat is goed.'
Ik hoorde Josephine lachen.
'Tot straks sukkeltje.'
Ik rolde mij ogen.
'Ja joeehoee.'
Ik hing op en lachte.
De bus stopte en de we waren aangekomen bij centraal station.
Ik stapte uit en zwaaide nog naar de bus chauffeur, de bus chauffeur zwaaide terug en ik liep naar het trein station.
Zoekend keek ik op de borden.
'Ah daar!' Zei ik tegen mezelf.
Ik liep naar de plek die aangegeven was.
Na een paat minuten kwam de trein aanrijden, ik stapte in en nam plaats op de eerste lege stoel die ik zag.

'Tessie!'
'Hee girl.' Grinnekte ik.
Ik liep Joos haar huis binnen en Joos deed de deur achter haar dicht.
'Zijn je ouders er niet?' Zei ik toen ik de lege woonkamer inliep. Joos schudde haar hoofd.
'Die zijn naar mijn oma in Frankrijk.'
'Oh daar was ik ook.'
Verbaasd keek Joos me aan.
'Wanneer en waarheen?'
'Eergisteren was ik er nog met Luuk, mijn ouders en zijn moeder. We waren in Parijs om precies te zijn.'
'Jij gaat snel heen en weer, wil je ook wat te drinken?'
Ik knikte.
'Ehm ik moet wel even wat vertellen over Luuk.'
'Oh goed of slecht?'
Joos schonk twee glazen sinas in.
'Laat ik zeggen een beetje van beide.'
Joos knikte en we liepen naar de bank.
'Vertel.'
'Als verassing voor mij gingen we naar Parijs, ik was echt verbaasd, maar goed de eerste daagjes gingen gewoon goed en het was heel gezellig, totdat ik Luuk kreunend op de gang van het hotel aantrof. Het was heel erg raar en eng om hem zo te zien.
Ik belde mijn moeder om te zeggen dat ze dringend naar het hotel moesten komen, dus ze zouden er zo snel mogelijk aankomen. Toen we aan het wachten waren ging het beter met Luuk, maar hij vertelde me wel iets ergs waar ik echt van schrok.'
Vragend keek Joos me aan.
Ik haalde diep adem.
'Luuk heeft een onbekende kankersoort.'
'Wat bedoel je daar precies mee?'
'Hij heeft een kankersoort die ze in Nederland en meer landen niet kennen, dus weten de artsen niet hoe ze hem moeten behandelen.'
Joos keek me met grote ogen en een openmond aan.
'En nu dan?'
'Ze gaan door met het onderzoek en dan hopen ze uiteindelijk er achter gekomen wat dit voor een kanker is, wat het met Luuk gaat doen en hoe ze hem moeten
gaan behandelen.'