een leuke vakantie?

part 10

Pov Josephine

Ik werd wakker. Ik keek naar links en schrok me kapot, het waren twee voeten die onder het deken uit kwamen. Ik ging recht op zitten en zag dat milans hoofd uit bed hing.

Ik begon milans voeten te kietelen.

"Daar kan ik tegen!" hoorde ik hem zeggen. Ik grinnekte en trok het deken van hem af. Ik hoorde een klein gilletje uit zijn mond komen "waah, dat is koud" snauwde hij. Ik lachte en pakte mijn mobiel, Tess had me een sms gestuurd -goedemorgen, ik en luuk zijn naar een plaatsje hier vlak bij. Veel plezier met milan vandaag!-

Toen ik het bericht had gelezen keek ik naar de tijd "zouden ze dan zo vroeg in de ochtend naar een plaatsje gaan?" vroeg ik me af. Met een geschrokken gezicht, zag ik dat het al half twee was. Ik vertelde het luuk. "Zullen we anders naar het strand?" vroeg hij.

Ik knikte.

Pov Tess

Ik voelde een arm om me heen, glimlachend keek ik naar hem. Ik had nooit gedacht dat luuk een beetje toeristisch was. We liepen een kerkje in. Er stonden kaarsen en een potje waar je geld in kon doneren.

Luuk pakte zijn portomonee en legde er tien euro in. "Zullen we ook een kaarsje aan steken?" vroeg hij.

Ik knikte terwijl ik een kaars pakte en hem aanstook met een lusifer die er lag. Luuk glimlachte en stak ook een kaars aan. Op een of andere manier leek hij heel kalm en rustig.

Het verbaasde me. "Waarom kijk je zo verbaasd" vroeg hij plots. Ik vertelde dat ik niet wist dat hij zo rustig kon zijn, hij glimlachte. We liepen het kerkje weer uit. Luuk wees naar een restaurantje "lunchen?" vroeg hij.

Ik knikte terwijl we het restaurantje in liepen. Meteen werden we vriendelijk begroet en door gewezen naar een tafel buiten op een groot balkon.

"Het is echt een mooi uitzicht." zei ik.

We keken op de grote stad uit, het strand en mooie bossen. Ik had mijn hand op tafel en voelde zijn hand op de mijne. "Weetje Tess, je bent een ontzettend leuk meisje en ik hou heel veel van je" zei hij. Mijn hart maakte een sprongetje van geluk.

"Luuk, ik hou ook heel veel van jou en in Nederland gaan we elkaar vast ook vaak zien!" zei ik trots en blij.

Hij knikte en glimlachte.

De serveerster legde de menu kaart neer en liep weer weg. Er stond zoveel op dat ik geen keus kon maken. Ik zag aan luuk dat hij ook geen keuze kon maken. Mijn ogen vielen op een turkse pizza. Ik keek naar de naam van het restaurantje, blijkbaar zaten we in een turks restaurant.

Niet veel later kwam de serveerster aan lopen ze vroeg wat we wouden.

"Ik wil graag een cola en een turkse pizza." zei ik. "Hey! Dat is precies wat ik ook wilde." zei luuk lachend.

Ik grinnekte terwijl de serveerster de menu kaarten pakte en weg liep.

Ik keek weer naar het uitzicht. Ik zag dat luuk er ook naar aan het kijken was. "Ik ben blij dat ik hier mag zijn, en ik hoop dat ik nog lang mag leven" vertelde hij. Ik voelde een ligte brok in mijn keel ontstaan, hij had het natuurlijk over kanker. "Ik hoop het ook." zei ik glimlachend. Ik zag dat hij met zijn hand door zijn ogen heen wreef. Ik keek weg, want ik merkte dat hij zijn tranen wou verbergen.

De serveerster kwam er aan lopen en zette het eten en drinken neer. "Eetsmakelijk." zei ze nog terwijl ze al weg liep. Ik nam een hap van de pizza en glimlachte naar luuk. Luuk leek geen eetlust te hebben, zijn gedachtes waren totaal ergens anders. Ik wilde niet dat hij te veel aan het onderzoek dacht dus begon ik tegen hem te praten. "Echt lekkere turkse pizza hé?" zei ik. Hij knikte en nam een muizen hap van zijn turkse pizza. "Luuk? Je moet niet te veel aan dat onderzoek denken, daar wordt je niet vrolijk van" vertelde ik hem. "Je hebt gelijk! Ik zit hier met twee lekkere stukken." zei hij terwijl hij in de lach schoot. Ik rolde mijn ogen en begon ook te lachen.