𝑫𝒊𝒔𝒄𝒊𝒑𝒍𝒊𝒏𝒆 & 𝑫𝒆𝒔𝒊𝒓𝒆

~Part 9~

12:00

Προσπαθώ θα αποφασίσω αν θέλω να βάλω τακούνια ή μποτάκια.

Όμως τα μποτάκια δεν ταιριάζουν με το φόρεμα.

ΤΙ ΕΧΩ ΠΆΘΕΙ;

ΕΓΩ ΔΕΝ ΦΟΡΆΩ ΟΎΤΕ ΦΌΡΕΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΤΑΚΟΎΝΙΑ.

Έχω φρικάρει γιατί δεν θέλω να είμαι σαν τη μύγα μέσα στο γάλα.

ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΝΑ ΧΕΣΤΟΥΝΕ ΟΛΟΙ;

ΌΠΩΣ ΓΟΎΣΤΑΡΩ ΘΑ ΝΤΥΘΏ!

ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ!

Έβγαλα από την ντουλάπα μια μαύρη μπλούζα, ένα μαύρο κολάν και μία μαύρη φούστα.

Έχω πεί και στήν Στέλλα να έρθει στο κλάμπ γιά να μήν είμαι μόνη μου.

Τα φόρεσα και πήγα στον καθρέφτη.

Ωραία είμαι.

*Incoming video call: Στέλλα*

Βάζω στοίχημα ότι έχει φρικάρει γιατί δεν ξέρει τι να βάλει.

Από το πρωί που της είπα ότι το βράδυ στο κλάμπ θα είναι και οι φίλοι του Άρη, έχει τρελαθεί να βρεί το πιό χότ άουτφιτ.

"Έλα"

"Αρετή έχω φρικάρει"

Τί σας είπα;

"Το φανταζόμουν"

"Να βάλω αυτό ή αυτό" Μου είπε και μου έδειξε ένα μακρύ, σκούρο κόκκινο φόρεμα, με ανοιχτή πλάτη, και ένα κίτρινο, κοντό με γκλιτερ.

"Το κίτρινο μου αρέσει πιό πολύ"

"Ωραία θα βάλω το κόκκινο"

"Θα τ' ακούσεις τώρα ε;"

"Εσύ τί θα βάλεις;"

"Τα φοράω, κοίτα"

"Κουκλί"

"ΣΕ ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΆ ΦΕΎΓΟΥΜΕ" Φώναξε ο Άρης μέσα από το σαλόνι.

"Πότε να του το πώ;"

"Σήμερα"

"Όχι σήμερα....κάποια άλλη μέρα"

"Αρετή, δεν το γλιτώνεις!"

Η Στέλλα μου είπε να του ζητήσω συγγνώμη για τον τρόπο που του μίλησα το πρωί.

Και αν κάτι δεν μου αρέσει να κάνω, αυτό είναι να ζητάω συγνώμη.

"Να σου πώ, σε κλείνω γιατί άμα αργήσω, θα αρχίσει πάλι να φωνάζει ο άλλος"

"Ντάξει τα λέμε εκεί"

"Τα λέμε"

Έκλεισα το τηλέφωνο και έβαλα τα μαύρα μποτάκια μου.