HIS OBSCENE VENGEANCE
Written by: Yeshameen Brejente
WARNING: MOST scenes of this chapters are not suitable for those who are below 18 years of age.
NAKAHARAP si Braixie sa kanyang dresser. Minamasdan ang sariling repleksyon. Lalo na ang kanyang mga labi. Mga labing hanggang ngayo'y mapupusok na halik pa rin ni Spike ang nadarama. Pinaraanan ng kanyang mga daliri ang mala-rosas niyang mga labi.
She just can't help but think of him. She just can't take him out of her mind. Alam niyang mali, dahil walang kaalam-alam ang kanyang mga magulang. Kung minsan, hindi na niya alam kung tama bang sundin ang dikta ng kanyang puso laban sa isip. Basta't ang alam niya, mahal niya si Spike. Tanging siya lamang.
Ramdam niya ang pag-ibig na inaasahan mula sa binata. At para sa kanya, iyon lamang ang tanging mahalaga.
"Braixie." Tawag ni Brendan na nakapasok na pala sa loob ng silid niya. Kaya, agad niyang naidilat ang mga matang ipinikit kanina. Hindi niya alam kung nakita ba 'yon ng dad niya mula sa salamin. "Your door's open, so I came in. Are you, alright?"
"Y-yes, dad. I'm fine. There's no reason for me not to be okay." Tugon ni Braixie na mukhang hindi na niya kayang humarap sa ama. She took her hair brush instead and combs her hair.
"Nasabi sa akin ng mga kasambahay na hindi ka pa raw nagla-lunch. Wala ka bang gana? May problema ka ba, hija?" Tanong ni Brendan saka lumapit sa anak at marahan itong iniharap sa kanya.
"Dad, busog pa ho ako." Tugon ni Braixie saka nag-angat ng mukha sa ama. "Si mommy?"
"Nagpunta sa Ninang Shiela mo. Actually, aalis din ako." Ani Brendan. Napakunot-noo naman si Braixie.
"Where are you going, dad?"
"I need to see my client, personally. She's in Baguio." Tugon nito. "Magtatayo daw kasi siya ng Inn at ako ang gusto niyang kunin."
"Because you're a great Architect, dad. I am so proud of you." Malambing na wika ni Braixie sa ama saka niya isinubsob sa dibdib ng ama ang kanyang magandang mukha.
"I am going to miss you, baby. Susunod naman sa akin ang mom mo sa Baguio, bukas." Sabi nito.
"And once na wala akong gagawin, I'll visit you there. I am going to miss you, too." Sabi ni Braixie saka yumakap na sa ama. Hagod naman ni Brendan ang likod niya.
"Thank you, hija." Aniya. At di nagtagal ay ipinaalam na ng mga kasambahay na ready na ang suitcase niya.
Inihatid naman siya ni Braixie hanggang sa may driveway.
KITANG-KITA naman ni Spike ang pag-alis ni Brendan. Nasa loob siya ng kanyang F60. Nakita pa niya ang dalagang kumakaway pa sa papalayo ng ama. She looks so beautiful with her white shorts and strapless dress. Medyo maluwang ang damit niya, but her curves are still egragious.
He calls her. Agad namang sinagot ni Braixie ang tawag niya.
"Hello?"
"I miss you." Sabi ni Spike.
Naging malaki agad ang pagkakangiti ni Braixie.
"I miss you, too." Tugon niyang nagpipigil na kiligin.
"I like your dress. It fits you, baby doll." Romantikong wika ni Spike sa dalaga sa kabilang linya.
"Huh?" Takang saad ni Braixie saka naman napatingin sa suot niya. "Where are you?" Aniya saka nagpalingun-lingon.
YOU ARE READING
HIS OBSCENE VENGEANCE
Romance"Everything happens under your favor, Spike. You shouldn't feel bad about it. Ginusto mo 'to, kaya panindigan mo!" Kastigo niya sa sarili habang humihithit ng sigarilyo. "You shouldn't feel guilty!"
