Ik zag aan zijn blik dat hij niet begreep wat een meisje zoals ik hier deed.
Hij had me duidelijk al gezien op het schoolplein, allicht omringd door zulke truttige meisjes met designerkleding en peperdure handtasjes.
Nu ik hier stond schaamde ik mij daarvoor.
Op het schoolplein zou ik hem nooit gezien hebben.
Hij hoorde bij de anderen, de populaire kliek die niet voor dure dingen was.
Toch kon het mij helemaal niks schelen, wat de designerpoppen zouden verafschuwen.
'Hoi.' Fluisterde ik, om de snijdende stilte te verbreken.
'Hoi.' Fluisterde hij terug.
Zijn stem kraakte onnatuurlijk.
Mijn ogen schoten vol met tranen.
Ik was zo'n persoon dat het niet leuk vind dat mensen die ze mag in het ziekenhuis liggen, volgepropt met slangetjes en naaldjes.
'Je hoeft niet te huilen om mij.' Fluisterde hij met een klein glimlachje.
Ik schudde mijn hoofd en protesteerde.
'Toch wel. Het is vreselijk om jou zo voor het eerst te ontmoeten.' Mompelde ik.
Hij stak zijn hand naar me uit.
Ik liep naar hem toe om zijn hand vast te pakken.
'Wie had ooit gedacht dat dé Rosaline Perwoods op de vierde verdieping in de verlaten toiletten iets op de deur zou schrijven?' Glimlachte hij terwijl hij me een kneepje gaf in mijn hand.
YOU ARE READING
Behalve wij
Noveller'Hallo.' 'Hey. Hoe gaat het?' 'Goed, nu jij eindelijk hebt geantwoord.' Zo begon hun gesprek, op de deur van de eerste wc, helemaal boven in het schoolgebouw. ~*~ Prachtige cover gemaakt door Chris_Schum. <3
