ZILGIT

•TANITIM•

İÇİNDE KUMA BARINDIRSADA KUMA KİTABI DEĞİLDİR!
ELEŞTİRİYE AÇIĞIM AMA HAKARETE AÇIK DEĞİLİM!
KONUYU ANLAMADAN ŞAHSIMA
LİNÇ GELMESİ SONUCUNDA GEREKLİ İŞLEMLERE BAŞVURACAĞIM!

****

Acının İçinden Doğan Bir Zümrüdüanka'nın Hikayesi...

🦂

"Kaldır başını... Benim utanacağım yerde sen utanma." dedi genç adam, sesi titrek, gözleri suçlulukla kararmıştı. Utanç yüreğine ağır bir taş gibi oturmuş, karşısında duran kadının bakışlarına karşı boynu bükülmüştü. Görücü usulü evlendiği kadına karşı mahcup, içten içe ezik hissediyordu. Çünkü sevdiği sandığı kadının attığı iftira, yuvasına kara bir gölge gibi düşmüş; üzerine kuma olarak gelmesine sebep olmuştu.

Kadın ise dimdik duruyordu. "Sen de utanma... Duydum olanları." dediğinde sesi bıçak gibi keskin, gözleri çelik gibi parlıyordu. O sözlerle Behzat, başını istemsizce kaldırdı. Kadının yüreğinde kırgınlık vardı, ama kırgınlığının ardında dimdik bir gurur saklıydı. "Sana 'beni affet' diyemem... ama kendini ezdirme, Kinem." dedi genç adam, boğazında düğümlenen kelimeleri zorla çıkararak.

Kinem'in dudaklarından alaylı, acı bir gülüş döküldü. İçinde öfke, haksızlığa isyan ve kadim bir gurur vardı. "Gelin geldiğim evden utanmazın attığı bir iftira ile gidecek değilim! Gitmesi gereken kişi o kadın. İftira ile sana mı kavuşacağını sanıyor? Yoksa acıya mı? Göreceğiz Behzat Akduman... Ama bil ki beni ezecek kişi anasının karnından doğmadı!"

Kadının gözleri ateş saçıyordu. Sesine, annesinden miras aldığı aşiret gücü sinmişti. Bir adım öne çıkıp kocasının gözlerinin içine dik dik baktı. "Ben Azemşan aşiretinin Hanımağası oldum annemin ölümünden sonra. Koca aşiretin kadınlarını ben yönettim. Şimdi senin karınım! Sen de benim kocamsın... Benim olan benimdir Behzat Akduman!"

Behzat'ın yüreği sarsıldı. Karşısındaki kadın, yürekliydi; fırtınalara meydan okuyacak kadar güçlü, gururunu ezdirmeyecek kadar onurluydu. Ama karşılarındaki kadın, Diljiyan, kurnazdı. Zehirli bir gülüşle sinsice yaklaşan bir tilki gibiydi.

"Diljiyan kurnazdır... Tilki gibi." demeye niyetlendiğinde Kinem sözünü sertçe kesti.
"O tilkiyse ben avcıyım. Hayvanımı kontrol etmeyi bilirim." dedi kararlı, dimdik bir tonla.

O an anlaşıldı ki; artık iki kadının savaşı başlamıştı. Biri iftirayla yuva yıkıp istediğine kavuşacağını sanan Diljiyan, diğeri onurunu ezdirmeyen, sevdasını yüreğinde dimdik taşıyan Kinem...

Ve ikisinin ortasında kalmış, yüreği parçalanmış bir adam: Behzat Akduman.

***

ZILGIT: UMUDA AĞIT
ÇOK YAKINDA...