Anneciklerim | GxGxg

-2-

Helloo nasılsınız ballarım??

Güneşimiz: 🐥

İtalik : Güneş
Kalın: Ada
Çizgili : Rengin
~~~~

Güneş

Sabah kalktığımda iki sevgilim tarafından sıkıca sarılmıştım. O kadar huzurlu ve güvende hissediyordum ki yanlışlıkla küçük yaşıma gideceğimi sandım. Ada'nın enseme bir öpücük kondurmasıyla kıkırdadım. "Günaydın civcivim"

"Günaydınn sevgililerim"
"Günaydın güzellikler hadi kalkın da kahvaltı hazırlayalım"

Biraz daha yatakta oyalandıktan sonra hep beraber kalktık ve kahvaltı hazırlamaya başladık. Rengin salatalıkları doğrarken Ada krep yapıyor ben ise kahvaltılıkları dolaptan çıkartıyordum. Her şey hazır olunca hep beraber masaya oturduk ve yemeye başladık.

Kahvaltıdan sonra konuşmak için oturma odasına geçtik ve birinin konuya girmesini beklemeye başladım.
Rengin boğazını temizledi ve "Ben aslında buraya taşınmadan önce sizi ilk okulun bahçesinde gördüğümden beri hoşlanıyorum sizden. Buraya taşındıktan sonra sizi daha yakından görürsem vazgeçebilirim sandım ama tam tersi oldu size daha çok bağlandım. Dün gece artık dayanamadım yanınıza geldim ve olanlar oldu" dedi.

Açıkcası bunu beklemiyordum bizi okulda görmüş olabileceğini hiç düşünmemiştim. Ama iyiki görmüş, iyiki yanımıza taşınmış ve iyiki dün gece odamıza gelmişti.

"Biz de seni ilk gördüğümüz andan beri çok güzel buluyorduk ve aramıza karılmanı çok istedik ama arkadaşlığımıza zarar gelmemesi için sen bir şey söylemeden konuşmamızın doğru olmayacağını düşündük. Dün iyiki geldin odamıza, kalbimize." dedim ve ona sarıldım.

Sevgi dolu kucaklaşmanın ardından Ada derin bir nefes aldı ve "Konuşmamız gereken bir konu daha var" dedi.

Anlamayaraktan ona baktım ve kaşlarımı çattım.

Ada onay almak ister gibi Rengine baktı ve Renginde başını salladı. Neler oluyordu hiçbir fikrim yoktu.

Ada tekrar derin bir nefes aldı ve "Güneşim dün gece sen uykuya dalmadan hemen önce başını Renginin göğsüne yasladın" dedi ve yutkundu. Evet bunu yaptığımı hatırlıyordum fakat sorunun ne olduğunu hala çözememiştim.
"Ve yaslandıktan sonra mırıldanarak anneciğim dedin" Adanın cümlesini tamamlamasıyla utançtan kıpkırmızı olduğumu hissettim ve bakışlarımı kaçırdım. Keşke düz peluş halı alacağımıza desenli bir şey alsaymışız.

"Güzelim amacımız seni rahatsız etmek veya utandırmak değil sadece bize söylemek istediğin bir şey varsa söyleyebilirsin"
Renginin konuşmasıyla az da olsa gerginliğim geçmişti. Başımı kaldırdım ve ikisinin de yüzüne baktım. Artık bu konudan kaçışımın olmadığını anlayınca anlatmaya başladım.

"Evet tahminleriniz doğru ben bir little'ım. Ada'm sevgilim daha önce söylemediğim için kızma, üzgünüm sadece çekindim. Lise zamanlarımdan beri biliyorum bu durumu ve hep bir anneciğimin olmasını hayal ettim ama olmadı. Arada siz evde yokken bir emziğim var onu kullanıyorum. Siz bana o kadar güvende hissettiriyorsunuz ki artık kendimi kontrol edemiyorum ve küçük yaşıma gidiyorum."

İkisi de bana sımsıkı sarıldı ve rahatlarıcı bir kaç cümle söylediler. Üstümden büyük bir yük kalkmış gibi hissettim.

"Güzel civcivim benim sana hiç kızar mıyım ben. Biz dün sen uyurken Renginle konuştuk ve eğer sende istersen AgePlay sürecine girmek, anneciklerin olmak istiyoruz"

Açıkcası böyle bir teklif beklemiyordum. Yani tamam belki küçük yanımı yaşamama yardım ederler diye düşünmüştüm ama anneciklerim olmalarını ne kadar istesem de olacağına ihtimal vermemiştim. Yıllardır bir anneciğimin olmasını istemiştim be şimdi iki tane birden olmuştu. Her ikisi de mükemmel kişilerdi.