SS501 Fan Fiction - Barkada Hearts

BH 21

Stefan's POV

Isinama ko na siya sa bahay namen, para ipaalam sa parents ko ang nangyari. We are now in our dining area for our dinner.

"So Hija... What's your name nga?" tanong ng mama ko.

Mula sa pagkakatungo ay tumingin siya kay mama. "Je-jermaigne po, Ma'am."

"How long have you been with my son?... as far as I know... Stefan and Iyah broke up when? last month?" dirediretsong tanong ni mama.

"Ma..." agaw ko sa atensyon niya mula kay Jermaigne. "Ma... ahh.. I... I want to marry her"

Kita ko mula sa mga mata ng mga kasama ko ang gulat.

"You want.. what?" tanong ni papa.

"Haha... no." si mama. "There's no way you will marry some girl na hindi namen kilala."

"Ma... Pa... she's pregnant." di ko magawang tumingin sa mga magulang ko. Alam kong dahil dito madidisapoint ko sila. Alam ko kung gaano ako ipag malaki ng mama ko sa kapwa congressmans/ womans niya, at si papa, he is expecting me to take over our business after I graduate...

We end up with... I will marry Jermaigne but I still need to do my duties for my family while doing my duties to Jermaigne and my Child. I admit I don't love her, and that I will just marry her for the child's sake.

*******************************

Jermaigne's POV

Pagkatapos ng hapunan ay inihatid na din niya ako pauwi. We still need to tell my parents about my situation. On the way home... Di ko mapigilang isipin ang sinabi niya sakin. "I will marry you not because I have special feelings for you but because of my child. I don't want him to be born without a father" Tanggap ko naman yun pero sana... sana... matutunan din niya akong mahalin. Di lang ang batang dinadala ko.

Di ko na napansin na nakarating na kami sa bahay ko. Hinintay ko siyang pag buksan ako ng pinto pero di niya ginawa kaya naman kusa nakong bumaba.

"Aba akala ko di ka na uuwi" Salubong ni papa sa amin ng mabuksan ko na ang pintuan ng bahay namen. Malayo sa malaki at maluwag na bahay nila Stefan ang itsura ng bahay ko. Dito lang naman kasi ako nakatira sa isa sa mga Subdivision dito sa area namen, may sariling restaurant ang parents ko at dun nagmumula ang pinangpapaaral sakin.

"Papa... may... may kasama ako." mula sa pagbabasa niya nung binabasa niyang magazine ay tumingin siya sa kinaroroonan namen ni Stefan. "Papa... may... may sasabihin po... ako"

"Anu yun?" tanong niya.

"Pa kasi... anu po..." di ko masabi ang dapat kong sabihin.

"Sir. I am Stefan Kristoff Ricafrente. We would like to ask for your blessing... papakasalan ko po si Jermaigne" paliwanag niya.

Isinara ni papa yung hawak niyang magazine at tumayo. "Don't you know how young my only daughter is? and... do I know you?"

"Pa buntis ako" puno ng takot pero kailangan kong sabihin.

"Anung... sinabi mo?" matigas na tanong ni papa.

"B-buntis po ako" Agad niya akong hinila at ibinato sa sofa... di ko na napigilan ang pag iyak una sa sakit ng braso ko na hinila ni papa at pangalawa yung takot ko sa kanya.

"Kailanman ay hindi ako nakipag biruan sayong babae ka." sigaw ni papa sakin. "At ikaw? lumayas ka!" pag tataboy naman niya kay Stefan.

"Hindi po ako aalis... dahil may pananagutan po ako sa anak niyo. Di niyo man po ako kilala, pero ako po ang tatay ng magiging apo niyo." dahil sa sinabi niya... lalo ko lang siyang nagustuhan at pakiramdam ko... mahal niya rin ako.

Eto ako ngayon... sa kwarto ko... umiiyak... kinausap ni mama si papa. kaya naman... pumayag na si papa na pakasalan ako ni Stefan. Sa sembreak namen kami ikakasal. and after that. mag i stop ako ng isang sem to give way sa pagbubuntis ko.