Duyguların Mürekkep Hali

İki Yabancı

Son nefesimi kollarında vermek istediğim adam
Son nefesimde bile görmek istemediğim adama döndü
O kadar nankör ki zaman
Gönlümde açan gül bahçesi soldu
Birlikte hayalini kurduğumuz yaşam
Şimdi başkalarının geleceği oldu
Artık ne kokun gelir burnuma
Ne de sen rüyalarıma
Ben seni özlesem
Bir tek ihanetin gelir aklıma
Şimdi biz senle ne dostuz ne düşman
Biz senle ayrı gönüllerde
İki yabancıyız artık
Sorma beni iyi miyim diye
Elbet bir gün unuturum
Arama beni gözü yaşlı sokaklarda
Uğramaya hiç niyetim yok artık
Ne sen gelirsin bundan sonra
Ne ben dönerim sana
Defalarca kırılan şeyden hayır gelmez
İyisi mi sen git başka gönüllere
Ben kırılan parçaları toplar yeniden başlarım
Elbet benimde yüzüm güler aşktan yana