Duyguların Mürekkep Hali

Şaire Aşk-ı Haram

Şair ilk defa aşık olmuştu

Taşıdığı kimliği yüzünden aşkı doğru düzgün yaşayamadı bile

Şiirlerindeki romantik adam değildi karşısındaki

Onun düzeyine inmekte zorlanıyordu

Kelimelerle binbir çeşit oyunlar oynarken

Sürekli bir anlam kargaşası içerisindeydi

Karşısındaki şiirlerindeki kahraman değildi

Bir önceki satırdan bir sonrakine geçmiyordu şair

Yasaktı sanki kelimeler, hepsi birer tuzaktı

Aşkı yaşattığı dizeler hayat bulamıyordu

Sahteydi herbiri, gerçek olmayacak kadar mükemmeldi

Yazdığı, çizdiği karakter hiç var olmamıştı

Şiir dünyasının başkahramanıydı o, hayaldi

Lakin şair ilk defa tabularını yıkıp aşık olmuştu

Ya şiiri bırakacaktı ya da aşkını kalbine gömecekti

Düşündü

Şiir tek aşkıydı, sahip olduğu kimlikti, kendiydi

Kendinden mi vazgeçecekti?

Diğer aşkı;

Yazdığı şiirlerdeki kahramanların aksine somuttu

Fakat iyi gelmiyordu ona bu

"Aşk aptalların işi " derdi

Bu yüzden kendinden ödün vermedi şair

Tek bir solukta aldı kalemi eline,

Önündeki beyaz sayfaya şu dizeleri yazdı

" Eğer ölecek olursam birgün
Sanmayın ki şiiri bırakırım
Ne yapar ne eder
Son şiirimi kanımla yazarım "