"Bff anyare sayo? Ano binili mo?" -Lianne
"Candy. Oh" Inabot ko kay Carl at Lianne
"Thanks" Both of them
"Hoy nakakita ka ba ng multo?" -Andrew
More than that_(._.)_
"No. Why?"
"Remember the bet? The 5 days slave?"
"What about that?"
"Ngayon ang start"
I dont have the energy to argue with him. Na-drain kanina lahat ng lakas ko
"Ok"
*** *** *** *** *** *** ***
Andrew's POV
Nakita ko sila nag-uusap sabay ngiti sa akin
MATEO!!! Nakakaubos ng pasensya ang taong yon at base sa reaction ni Chloe tingin ko may sinabi si Mateo na hindi maganda. Kailan ba siya nagsabi ng magandang bagay? Sarap basagin ang mukha. Kaya sabi ko kay Chloe she'll be my slave starting today at ang ikinagulat ko 'ok' lang talaga ang sinagot niya. Hindi man lang nakipagtalo?
Gusto ko siyang tanungin kung anong sinabi ni Mateo kaya lang wala siyang mood. Kung sasabihin ko naman na baka may masamang balak si Mateo tatanungin niya lang kung paano ko nalaman. Kung sasabihin ko naman na baka alam na ni Mateo ang totoo malalaman niya rin na alam ko na rin at kung makikialam ako at sasabihing siya ang may kagagawan nung sa mga news, isa lang ang sigurado ako, tapos na lahat and i dont want it to happen
"You can make your orders later. I want to sleep" Sabi niya sabay tago ng mukha sa jacket niya
Sa boses niya halatang..bucet ka talaga Mateo! Umiiyak nga ba siya?
"Nicole are you crying?" Bulong ko
"No"
No daw eh halata sa boses. Bucet ka talaga Mateo
"Dont make me stupid. You're crying"
"Please not now"
"Kung iiyak ka ng ganyan maririnig ka lang sa likod lean on my shoulder. Its an order"
And so she did. Ramdam ko yung pagpipigil niya sa pag-iyak
"Lagay mo sa tenga mo. Just listen to the music"
Ayoko sa lahat yung umiiyak yung mga taong mahalaga sakin. Di ko man makita nararamdaman ko naman. Humanda ka talaga Mateo!
After an hour I think nakatulog na siya. Tumingin ako sa paligid ko at halos lahat tulog na. Nakita ko yung cellphone niya na hawak pa rin niya. Good thing walang code. I saved my number then I ring my cellphone. Tinignan ko yung mga message. Pakialamero din ako noh? Pagbigyan niyo na. May nakita akong text at si Mateo 'to walang duda. Kaya pala bumaba siya ng bus. Sabi na eh may pinag-usapan nga sila. Sinend ko yung number ni Mateo sa cellphone ko. Bago na naman number niya. Daming sim ayaw mamigay -_-#
Nilagay ko sa pocket ng jacket niya yung cellphone niya. Inaantok na rin ako -_- zzZZZ
*** *** *** *** *** *** ***
AUTHOR'S NOTE
more sweet pero may halong thrill moments sa next chapters
hope you like it po :-)
please vote and kindly comment
YOU ARE READING
Point of no return
RomanceNo turning back Even if it hurts Even if you want You should go ahead Because you already reached the point of no return *** *** *** *** *** *** *** All characters, their names and backgrounds and even the happenings ay pawang imagination lamang fro...
Chapter 13: Slave
Start from the beginning
