She stole it...

Part 4

(Rebby)

Als ik mijn ogen open word ik verblind door wit licht.
Ben ik dood?
Ik wil mijn hoofd schudden maar krijg steken door mijn hoofd.
Langzaam trekt het wit weg en zie ik waar ik ben.
In het ziekenhuis.
Ik kijk om me heen en herken het 'hulp' knopje.
Ik druk er op en wacht rustig op een dokter.
'Ahh fijn... Je bent wakker' Zegt een dokter die binnenkomt.
'Hoelang ben ik hier al?' Vraag ik.
'Je hebt een week in coma gelegen... De wond op je hoofd is bezig met helen.
We willen je hier nog maximaal een week houden voor 'controle'.' Zegt hij en ik knik.
Hij doet wat testjes met me en daarna verlaat hij mijn kamer.
Ik laat me zuchtend achterover zakken.
Ik krijg ze nog wel... Hier komen ze niet mee weg...
Langzaam bedenk ik een plan over hoe ik ze terug ga pakken.
Ze komen hier NIET mee weg...
Daar zorg ik wel voor...

Er komt een zuster binnen rijden met eten en ik glimlach dankbaar.
Rustig eet ik mijn speklapjes, dopewrtjes en aardappel puree met jus.
Ik kijk om me heen of ik mijn tas zie en zie em naast mijn bed staan.
Ik pak em van de grond en check of mijn 'slachter mes' er nog in zit.
Langzaam ga ik met mijn vingers over de voering tot ik em voel.
Ik glimlach...
Mijn klas krijgt de school dag van zijn leven...
Ik pak mijn telefoon en kijk naar mijn rooster voor deze week.
Het is nu zaterdag... En donderdag het 3e uur hebben we mentor les...
Dan neem ik ze te grazen...
Hier komen ze niet mee weg...

Ik check nog even app, twitter en insta en dan leg ik mijn telefoon weer weg.

Ik heb nu al zin in donderdag.
Glimlachend val ik in slaap.
*
*
*