PROLOG

19 2 2
                                        



Nikt nie pyta, jak naprawdę się czuję. Może dlatego, że nie daję im powodu. Ludzie lubią ładne obrazy - te, które nie mówią za dużo i nie psują nastroju. Uśmiecham się więc wtedy, kiedy trzeba. Patrzę w oczy, gdy wypada. Odpowiadam tak, jak oczekują.

To wystarcza.

To zabawne, jak łatwo uwierzyć w pozory. Wystarczy milczeć we właściwych momentach, śmiać się, gdy ktoś na to liczy, i nie pozwolić nikomu zajrzeć za kurtynę

Więc gram swoją rolę. Doskonałą, nienaruszoną, niepotrzebującą ratunku.

Może dlatego nikt nie widzi, że pękam w środku już od dawna.

***

Hej jestem Lena a to prolog do mojej książki. Na starcie chcę zaznaczyć że w książce będzie pojawiało się wiele problemów i wiele krzywd bohaterów, więc jeśli nie jesteś na to przygotowany nie czytaj dalej. A jeśli jesteś gotowy i wiesz że książka nie wpłynie na ciebie negatywnie to mam nadzieję że zachęciłam cię do dalszego czytania. Ps. Dalej pracuje nad tym prologiem.

Mój booktok: bookswithlena13
Mój bookstagram: bookswithlena.13

I'm BrokenWhere stories live. Discover now