The Sweetest Downfall

Chapter 36

Paki play po yung sa taas..

All my Life, without a doubt i gave you all my life

Now and for ever till the Day i die, You and i were shared..

All these Years, This changing time can offer so i sing

Ill be happy to each day i will spend with you..

Nakangiting nakatingin ako sa mga tao na nasa loob simbahan.

Kitang-kita ko sila at ng sinarado ang Pintuan ng simbahan. it is a sign na sa loob niyon may dalawang taong mag susumpaan ng kanilang Pagmamahalan..

and the woman. napakaganda ng kaniyang ngiti, sino ba naman ang hindi ngingiti? sa isang buhay na mag uumpisa.. tahimik na pinunasan ko ang aking mga luha.. habang nakaupo sa bench na nadoon..

It's been a week, na wala si Zach. he always do it. he always make me feel that i am alone.. sino ba naman kasi ako?

noon akala ko, ang Love parang Fairytale. pag ka hinalikan na nag prinsepe ang Prinsesa. magiging Hapy ending na! but i was wrong.. sa Fairytale lang pala iyon?

at wala ako sa Dreamland, dahil nasa reality pala ako.. what a Blessed Couple? pati ang langit bumuhos ang ulan para makiisa sa kanila..

malungkot na tumayo ako, sa bench.. at tahimik na naglalakad. and at this point? i don't even care kung san ako dalhin ng Paa ko..

im so alone. i'm Broken.. and its Killing me..In my Dream You are mine, but in my Life you are my Dream..and im tire of falling in love alone.. masakit..

Diretso akong naglakad, hindi ko na din alintana kung umuulan pa!

wala na akong paki, basta ang gusto ko yung mapagod, yung mapagod ako at sumuko!

Hanggang sa ang konting ambon, ay bumuhos nang napakalakas, at wala kong ginawa kundi ang saluhin iyon sa buong katawan ko!

hindi ko na alintana ang Panginginig, since na wala akong dalang sasakyan at sa kahirapang sumakay gawa ng Ulan, nagpasilong na lang ako kung saan.

Hindi ko din naman na dinadala ang phone ko, bakit pa? wala naman tatawag at kung umuwi man ako- wala naman mag aantay! para saan pa? mag-isa na lang naman ako, Yung Pamilya ko, simula ng nag-asawa ako wala na silang paki alam, pakiramdam ko amy sarili ko may sarili na akong Mundo, si Mommy nalang naman ang nag-aalala para sa akin..

''Lord. Thank you for this Day.'' It's my Birthday..! yes its my Birthday Today.. and hindi na ako nagpunta sa Bahay, para ano pa? Dad was mad at me.kaya ito Im alone.. galit pa sa akin ang Bestfriend ko.. so what else do i expect.. lahat nalang nagalit sa akin dahil sa Kagagahan ko.. san ba ako tatakbo? eh Mag-isa nalang naman ako diba?

But at least salamat sa ulan.. dahil pinaramdam niya sa akin na Mahalaga pa rin ako! ito po ba ang pag bati niyo sa akin? mabuti pa ang Ulan noh? naalala ako..

Tahimik akong humalakipkip sa may Puno, ng naramdaman ko na hindi na nababasa ang aking katawan, kaya naman napaangat ako ng tingin..